Η οικογενειοκρατία των ΑΕΙ και τα βύσματα του ΕΣΥ

Μια επιστολή γραμμένη από Έλληνα επιστήμονα που ζει και εργάζεται στην Μ. Βρετανία (Ευάγγελος Μαζάρης MSc, MD, PhD, FES, FEBU, Διευθυντής Χειρουργός Ουρολόγος, Imperial College NHS Trust) η οποία….

απευθύνεται στον ασκούντα καθήκοντα Υπουργού Υγείας την περίοδο αυτή Άδωνη Γεωργιάδη, αποτελεί ένα ισχυρό ράπισμα όχι μόνο στον ίδιο προσωπικά αλλά και στο ανάλγητο κατεστημένο των πάσης φύσεως και κατηγορίας πολιτικών, συνδικαλιστών και λοιπών «δημοκρατικών δυνάμεων» που στραγγαλίζουν εν ψυχρώ, εδώ και ολόκληρες δεκαετίες, κάθε έννοια αξιοκρατίας προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους κομματικούς & πολιτικούς τους φίλους, με αποτέλεσμα να κυριαρχούν σε όλο το φάσμα του δημόσιου τομέα πανίσχυρες συντεχνίες.

ΕΟΠΥ

Η επιστολή αυτή που εστάλη με αφορμή την επεισοδιακή ομιλία του Έλληνα Υπουργού Υγείας στο Λονδίνο (Imperial College, Κυριακή 16 Μαρτίου 2014) μιλάει με την αυθεντικότητα μιας καθαρής ματιάς για την ουσία του διαχρονικού προβλήματος της Ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή για τα πραγματικά αίτια που οδήγησαν την χώρα μας στην σημερινή της κατάντια: Την αναξιοκρατία, το «μέσον», την απροκάλυπτη «συντεχνιακή» διαπλοκή σε διάφορα επίπεδα και το «βύσμα» κάθε πολιτικής ή συνδικαλιστικής απόχρωσης που υποβάθμισαν τα Πανεπιστήμια μας με την ανάδειξη θεατρίνων στο ιερό λειτούργημα του Πρυτάνεως, το Εθνικό Σύστημα Υγείας με την προώθηση γιατρών όχι σύμφωνα με την αξία τους, αλλά σύμφωνα με την πολιτική ή συνδικαλιστική επιρροή τους, την ποιότητα των υπηρεσιών του Δημοσίου με την επί ολόκληρες δεκαετίες πρόσληψη «ημετέρων» όσο άχρηστοι και ανίκανοι και αν υπήρξαν κ.ο.κ.ε. Η επιστολή αυτή, έχει ως εξής:

Αξιότιμε κ. Γεωργιάδη,

Είμαι ένα από τα «πλουσιόπαιδα» όπως τα αποκαλέσατε στα ελληνικά κανάλια που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Είμαι Διευθυντής Χειρουργός Ουρολόγος στο νοσοκομείο του πανεπιστημίου που ήσασταν προσκεκλημένος να ομιλήσετε.

Δεν είμαι αριστερός (για να ξεκαθαρίζω) για να μη με μισήσετε από την αρχή. Είμαι πατριώτης που αγαπάει και πονάει την πατρίδα του για τα χάλια στα οποία έχει περιέλθει, ο οποίος υπηρέτησα στον Στρατό Ξηράς επί 18μηνο (9 μήνες στη Σάμο – χωρίς «βύσμα») και λαμβάνοντας τιμητική διάκριση για την προσφορά μου.

Έκανα μεταπτυχιακό και διδακτορικό στο Λονδίνο όχι γιατί ήμουν πλούσιος αλλά γιατί είχα όνειρα και θέληση να λάβω την καλύτερα δυνατή εκπαίδευση. Αποφοίτησα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά έτσι όπως οι εκάστοτε κυβερνώντες και πανεπιστημιακοί έχουν καταντήσει το Πανεπιστήμιο (ιδρύματα άνευ αξίας, οικογενειοκρατία, “μέσο” για προγράμματα κλπ.) ήταν μονόδρομος να κάνω μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό (όπως τόσοι άλλοι έλληνες επιστήμονες). Δούλεψα αρχικά για να καλύψω τα μισά, τα άλλα μισά προήλθαν από οικονομίες του πατέρα μου.

Έπειτα όλο όνειρα γύρισα στην Ελλάδα να ειδικευτώ σε Πανεπιστημιακή Κλινική στην Αθήνα. Οι γνώσεις και η εμπειρία μου στο εξωτερικό “χρησιμοποιήθηκαν” κατάλληλα από τους εκπαιδευτές μου για τη φροντίδα των «πελατών» τους και την αύξηση της προσωπικής τους περιουσίας. Αυτά δυστυχώς είναι απότοκα διορισμών με “μέσο” στο πανεπιστήμιο και το ΕΣΥ καθώς και λόγω έλλειψης ουσιαστικών ελέγχων και αξιολόγησης.

Κατόπιν αναγκάστηκα (μετά το πέρας ειδίκευσης) για να εξειδικευτώ να ξαναφύγω με τη γυναίκα μου στο Ηνωμένο Βασίλειο αφού η εκπαίδευση που λαμβάνει κανείς σε πανεπιστημιακή κλινική είναι αρκετή για να γίνει ένας καλός “βοηθός” (δυστυχώς σε αρκετά νοσοκομεία του ΕΣΥ δεν φτάνει ούτε σε αυτό το επίπεδο λόγω έλλειψης αξιολόγησης και ουσιαστικής εκπαίδευσης).

Μετά από 2ετία στο Ην. Βασίλειο έκανα αιτήσεις για θέση επιμελητή στο ΕΣΥ. Στην πρώτη στο Γενικό Κρατικό Αθηνών δυστυχώς είχαν υποσχεθεί τη θέση αλλού. Στο Θριάσιο δεν μου απάντησαν ποτέ!!!

Συνεπώς παρέμεινα στο Ηνωμένο Βασίλειο από ανάγκη αλλά επέτυχα μετά από συνεχή αξιολόγηση. Έφτασα σε θέση διευθυντή του εθνικού συστήματος υγείας της Αγγλίας στα 37 έτη, όχι λόγω μέσων και γνωριμιών αλλά λόγω σκληρού ανταγωνισμού με άλλους συναδέλφους σε ένα ξένο κράτος.

Συνεπώς με προσβάλλει προσωπικά η συμπεριφορά σας και η υπεροψία σας με τη μνεία σας σε «πλουσιόπαιδα» του Λονδίνου. Για τους περισσότερους από εμάς η παραμονή στο εξωτερικό ήταν μονόδρομος, αφού έτσι όπως οι εκάστοτε κυβερνώντες καταντήσατε την παιδεία και την υγεία στη χώρα μας δεν υπάρχει άλλη επιλογή πλην της ανεργίας ή υποεργασίας (π.χ. βοηθός κάποιου μεγαλοσυναδέλφου).

Λυπούμαι που θεωρείτε ότι έχετε περισσότερα δικαιώματα (στη δημοκρατία) για να ομιλείτε επειδή κάποιοι σας εξέλεξαν. Το ίδιο μπορεί να υποστηρίζουν και οι κ. Τσοχατζόπουλος, Παπανδρέου κ.α. Θα έπρεπε να ντρέπεστε για την κατάσταση στην πατρίδα μας κι εάν εσείς δεν ντρέπεστε θα έπρεπε να ντρέπονται αυτοί που σας ψήφισαν.

Να ξέρετε πάντως πως εμείς οι Έλληνες του εξωτερικού αγαπάμε και πονάμε την πατρίδα μας και στις διακοπές μας ξοδεύουμε τα χρήματά μας για τα οποία δουλεύουμε σκληρά στη χώρα μας. Μη μας κάνετε με την προκλητική συμπεριφορά σας να αλλάξουμε και τον τόπο διακοπών μας!

Με εκτίμηση,

Ευάγγελος Μαζάρης MSc, MD, PhD, FES, FEBU, Διευθυντής Χειρουργός, Ουρολόγος, Imperial College NHS Trust

koumakis.analyst.gr