«Μου μάτωσαν το ψήφο μου…», απάντησε βουρκωμένος ο γέροντας από την Ευρυτανία

Ματωμένη ψήφος, ματωμένο βιβλίο, ματωμένα χρήματα…

Ήταν 26 Σεπτεμβρίου του 1989, όταν στις 7.58΄ το πρωί ο Παύλος Μπακογιάννης έπεφτε νεκρός με τέσσερις σφαίρες της 17Ν, στα σκαλιά της εισόδου στο γραφείο του, στην καρδιά της Αθήνας…
Οι δολοφόνοι – εκτελεστές μαζί με το νήμα της ζωής του αείμνηστου Παύλου Μπακογιάννη έκοψαν και τις γέφυρες συνεργασίας με την Αριστερά.

Εάν ο οραματιστής Ευρυτάνας πολιτικός και δημοσιογράφος ζούσε, σίγουρα το πολιτικό σκηνικό στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια μέχρι και σήμερα δεν θα ήταν το ίδιο.

Περίπου ένα μήνα αργότερα ένας φίλος βρέθηκε σε κάποιο από τα χωριά της Ευρυτανίας.

“Καλημέρα μπάρμπα Κώστα τι κάνεις…” είπε στον ηλικιωμένο Ευρυτάνα που συνάντησε στην πλατεία του χωριού…«Τι να κάνω παιδί μου, δεν είμαι καλά. Μου μάτωσαν το ψήφο μου…», απάντησε ο παππούς με βουρκωμένα μάτια.

Αυτός ήταν ο Παύλος Μπακογιάννης για τους Ευρυτάνες. Ο δικός τους άνθρωπος, που όσο ψηλά κι αν έφτασε, δεν ξέχασε τον τόπο του και τους ανθρώπους του.

Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του τρομοκράτη Δημήτρη Κουφοντίνα, του “Λουκά” της 17Ν, ο γιος του Παύλου, Κώστας Μπακογιάννης έγραψε στην προσωπική του σελίδα στο facebook:

«Προς τον Οίκο Λιβάνη: Ματωμένο βιβλίο, ματωμένα χρήματα. Να τα χαίρεστε.»

Lamiareport.gr