Γιατί όταν είμαστε στεναχωρημένοι τρώμε πολύ;

Τα δε γλυκά τα συσχετίζουμε με τη θλίψη ή με τον φόβο της βίωσής της. Το πένθος για το αγαπημένο σας πρόσωπο μπορεί να ποικίλει σε διάρκεια ανάλογα με το τί είδους συγγένεια είχατε και σε ποιό στάδιο πένθους βρίσκεστε. Η απώλεια βάρους σας είναι σύμφωνα με τα παραπάνω ενδεικτική της απώλειας που βιώσατε ως προς τη σχέση σας με το εκλιπόν πρόσωπο. Η δε επανάκτηση των κιλών φαίνεται να καθρεφτίζει την ανάγκη σας για παρηγοριά. Η θλίψη για κάποιον που μας άφησε είναι η δυσκολία μας να τον αναπληρώσουμε γιατί θεωρούμε τον καθένα από μας μοναδικό και αναντικατάστατο. Το να “τιμούμε” όμως αυτή τη μοναδικότητα σηκώνοντας μόνοι μας το βάρος του πένθους (να μη μοιραζόμαστε τη στεναχώρια, να μη μιλάμε γι’αυτό κ.ο.κ) είναι σαν να φοβόμαστε ότι αν φύγει η θλίψη θα φύγει και η μοναδικότητα του ατόμου. Εξού και τα παραπανήσια κιλά, δηλαδή μια μοναχική παρηγοριά που θέσατε στον εαυτό σας. Μιλήστε για τη στεναχώρια και τη θλίψη σας. Εδώ ήταν ένα καλό πρώτο βήμα. Μη διστάσετε να κάνετε και το επόμενο. Το συναίσθημα ανακούφισης δεν ταυτίζεται με τη λήθη.”