Ο Αγώνας είναι απελευθερωτικός

Η επικείμενη ευρωεκλογική αναμέτρηση έχει ανοίξει την όρεξη σε πολλούς, οι οποίοι θέλουν να σώσουν τον ελληνικό λαό. Πληθαίνουν τον τελευταίο καιρό οι κινήσεις και…

μετα-κινήσεις ομάδων και προσώπων, τα οποία στο όνομα του λαού ανεμίζουν τη σημαία της σωτηρίας του. Αποτελούν όλοι μαζί έναν κουρνιαχτό ο οποίος δεν επιτρέπει μεγάλη ορατότητα, ώστε να διακρίνει κανείς σχήματα στον πολιτικό ορίζοντα.Πρέπει να κατακάτσει ο κουρνιαχτός.

*

Η μεγάλη, βαθιά, παρατεταμένη και πολύπλευρη κρίση συνιστά αυτή καθεαυτή μια οδυνηρή περίοδο και το μέλλον του Ελληνισμού. Συνιστά μια εποχή παρακμής της ελληνικής ιστορίας. Και αν δεν ανασχεθεί θα απειλήσει με αναίρεση τον Ελληνισμό και τον πολιτισμό του.

Στις κρίσιμες στιγμές του έθνους, η μοίρα της Ελλάδας έκανε τη μεγάλη υπέρβαση. Και από τη μήτρα της ιστορίας γεννιόταν ο κυοφορούμενος σωτήρας της. Φαίνεται όμως ότι δεν έχει έλθει η μεγάλη ώρα. Όμως θα περίμενε κανείς τούτη την κρίσιμη ώρα στο όνομα της σωτηρίας της πατρίδας να πρυτανεύσει η αρχή της ενότητας, της ομοψυχίας και της κοινωνικής συνοχής. Όχι φυσικά στην κατεύθυνση της εθνικής υποταγής και της οικονομικής υποδούλωσης στην οποία μια δουλική πολικοοικονομική, μιντιακή, ενίοτε δε και πνευματική ηγεσία «καθοδηγεί». Αλλά στη βάση της ανένδοτης και αδιαπραγμάτευτης προστασίας της εθνικής ανεξαρτησίας και της αξιοπρέπειας των Ελλήνων και της εξασφάλισης της κατά τον ιστορικό προορισμό πορείας του Ελληνισμού.

Υπάρχει συνεπώς ανάγκη Εθνικής Ηγεσίας. Μια ηγεσία, η οποία θα συσπειρώσει όλες τις διάσπαρτες πατριωτικές και δημοκρατικές δυνάμεις σε ένα ευρύτατο μέτωπο. Μια ηγεσία, η οποία θα αφήσει στο περιθώριο όλους τους επίδοξους, οι οποίοι μέσα από απατηλές διαδικασίες, επικοινωνιακά τεχνάσματα και παραπλανητικά σχήματα, επιχειρούν να εγκλωβίσουν το λαό στην κατεύθυνση του ενδοτισμού και της οικονομικής του χειραγώγησης.

Οι κατασκευές «κεντροαριστερά» και «κεντροδεξιά» είναι απατηλές επινοήσεις, και στην εποχή της βαθειάς οικονομικής κρίσης είναι διχαστικές. Εμπεριέχουν το εκρηκτικό στοιχείο του κοινωνικού διχασμού. Στην εποχή της οικονομικής υποδούλωσης για το σύνολο σχεδόν του λαού μας (μικροαστοί, αγρότες, μισθωτοί, άνεργοι) ο αγώνας δεν είναι ούτε κεντροαριστερός ούτε κεντροδεξιός. Είναι κοινωνικός, είναι εθνικός, είναι απελευθερωτικός.

*

Για τους λόγους αυτούς, κάθε κίνηση αυτοκαθοριζόμενη-ετεροκαθοριζόμενη με τους ανωτέρω χαρακτηρισμούς αποβλέπει στην συγκάληψη ιδιοτελών πολιτικών επιδιώξεων.

Κάθε πολιτική κίνηση έχει συγκεκριμένα ιδεολογικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά, τα οποία προσδιορίζουν το πολιτικό της στίγμα και τους πολιτικούς και κοινωνικούς της στόχους.

Ας πάρουμε ως παράδειγμα την ομάδα των «58». Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η κρυψίνοια στους στόχους και τις επιδιώξεις της. Την έχει κληρονομιά από την εποχή του «σημιτικού εκσυγχρονισμού» του οποίου αποτελεί κατάλοιπα. Διακρίνονται από βαθύ μνημονιακό DNΑ. Στην πολιτική τους πρακτική, αλλά πιστεύουν άλλα λένε και άλλα εννοούν. Ποτέ ο σημιτισμός δεν είχε το πολιτικό θάρρος να διακηρύξει αυτό που πίστευε γιατί γνώριζε ότι κάτι τέτοιο θα προσέκρουε στην πατριωτική συνείδηση των πολιτών. 

Αποκρύπτουν και αποσιωπούν τη βαθιά μνημονιακή τους δομή με την οποία στήριξαν ποικιλοτρόπως όλες τις μεθοδεύσεις της προμνημονιακής και μνημονιακής πορείας της χώρας. Τώρα, σε συνεργασία με την παρέα Βενιζέλου επιδιώκουν την αμνήστευση αμαρτησάντων προσώπων και τον εξωραϊσμό αντιλαϊκών πολιτικών. Και δεν είναι τυχαίο ότι η ομάδα αυτή υποστηρίζεται μετά πάθους και κατά τρόπο εξόφθαλμα προκλητικό από συγκεκριμένα εκδοτικά συγκροτήματα, εκφραστές της οικονομικοπολιτικής διαπλοκής. 

Ως προς την κοινωνική της σύνθεση: η ομάδα των «58» συναπαρτίζεται από στελέχη της οικονομικοπολιτικής ελίτ, στελέχη της γραφειοκρατικής και τεχνοκρατικής νομεγκλατούρας που αποτελούν την συστημική υποδομή, τόσο στην εγχώρια όσο και στη διεθνή διασύνδεση του. Κατά περιόδους την κίνηση των «58» εμπλουτίζουν διάφοροι φύλαρχοι οι οποίοι «έδρεψαν δάφνες» κατά την μνημονιακή τους δράση, ιδιαίτερα στους ευαίσθητους τομείς της υγείας και της εργασίας.

Ως ομάδα με ελιτίστικα χαρακτηριστικά, έχει τις εξής ιδιαιτερότητες: Κυριαρχείται από μια συντεχνιακή αντίληψη, στενά αθηναϊκή υπό την έννοια ότι ο κορμός της προέρχεται από το πανεπιστημιακό κατεστημένο των Αθηνών.

Εν τω μεταξύ το αθηναϊκό πανεπιστημιακό κέντρο «συναυλιζόμενο» με την κεντρική πολιτική σκηνή έχει ως συνέπεια να δημιουργούνται στρεβλώσεις τόσο στο πολιτικό σύστημα όσο και στο εκπαιδευτικό έργο. Σε ένα μεγάλο βαθμό η εξαχρείωση της ανώτατης παιδείας οφείλεται και σε αυτό το φαινόμενο.

Για τη «Δημοκρατία των Πολιτών», το οιδιπόδειο αυτό φαινόμενο θα αποτελέσει βασικό αντικείμενο μελέτης και μεταρρύθμισης στο προγραμματικό πεδίο.

Κυριαρχούμενη η ομάδα των «58» από την αίσθηση ότι κατέχει την επιστημονική αυθεντία του αθηναϊκού πανεπιστημιακού κέντρου, λειτουργεί με όρους αποκλεισμού σε ό,τι αφορά το επιστημονικό δυναμικό το προερχόμενο από τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της ελληνικής περιφέρειας. Η «Δημοκρατία των Πολιτών» δεν κάνει επιλογές, απορρίπτει φραγμούς και φράγματα και αγκαλιάζει όλους τους δημιουργούς του Πολιτισμού, του Πνεύματος και της Παιδείας από τον Ελληνισμό όπου γης. Γιατί πιστεύει σε μια Ελλάδα με σύνορα και στον Ελληνισμό χωρίς σύνορα.

e-mail: pkritikos14@yahoo.gr