Η εγκληματική αδιαφορία για το κοινωνικό κέντρο

Γράφει ο Απόστολος Καλαματιανός

Για κάποιο περίεργο υπερσυμπαντικό λόγο, οι πολιτικοί, τουλάχιστον όσοι βρίσκονται εντός βουλής, αδυνατούν να «διαβάσουν» τις…

δημοσκοπήσεις και ακόμη περισσότερο να αντιληφθούν τι συμβαίνει στην κοινωνία.

Ο πιθανότερος (γήινος) λόγος, είναι πως λόγω της ευμάρειάς τους, τους είναι παγερά αδιάφορο, αν κάποιος ζει η πεθαίνει (βασανιστικά και ατιμωτικά), πέρα του Κολωνακίου και των Βορείων Προαστίων. Ακόμη νομίζουν πως οι ίδιοι θα είναι αιώνιοι «αριστοκράτες».

Επί της ουσίας των δημοσκοπήσεων, ένα ποσοστό 20-30 % δείχνει να αδιαφορεί σε ότι αφορά το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα και ένα 10% τουλάχιστον, ψηφίζει για να διώξει αυτούς που είναι στην εξουσία ή/και να τους τιμωρήσει, φέρνοντας τη Χρυσή Αυγή ή την Εθνική Αυγή προ των πυλών του Μαξίμου.

Η καταστροφική πολιτική που ακολουθείται ειδικά την τελευταία τριετία και που σκοπό είχε την προσωπική διάσωση κάποιων πολιτικών προσώπων σε ευρωπαϊκά αξιώματα (δια του κοινωνικού εγκλήματος που λέγεται πρωτογενές πλεόνασμα), κατέστρεψε την μικρομεσαία τάξη και ειδικά αυτούς τους μικροεπιχειρηματίες που βρέθηκαν είτε στα συσσίτια είτε στη φυλακή λόγω χρεών.

Το 1.000.000 τουλάχιστον ανασφάλιστων, όπως δείχνουν τα στοιχεία των επίσημων επαγγελματικών ομοσπονδιών, και το 1.500.000 άνεργοι, αφορούν προφανώς (μόνο) τον ιδιωτικό τομέα.

Αφορούν αυτούς που επάνω τους πειραματίζονται δεκαετίες τώρα, οικογενειοκράτες, τζάκια και άλλα σάπια συμφέροντα.

Διότι το πρωτογενές πλεόνασμα, αυτός ο όρος πιπίλα, δεν έγινε με ανάπτυξη, παρά μόνο με υφαρπαγή περιουσιών και ανθρώπων που θυσιάστηκαν είτε αυτοκτονώντας είτε πεθαίνοντας διότι έχασαν βασικές υπηρεσίες επιβίωσης. Και το πρωτογενές πλεόνασμα έχει ημερομηνία λήξης. Διότι η φοροδοτική ικανότητα έφτασε στο τέλος της. Τα δισεκατομμύρια των ληξιπρόθεσμων οφειλών, αυτό λένε..

Ήταν όμως η μεσαία κοινωνική τάξη, που έφερε στην εξουσία τον Ανδρέα Παπανδρέου και μετέπειτα τον Κώστα Καραμανλή. Ήταν η τάξη που έδινε τη νίκη στα δύο παλαιά μεγάλα κόμματα.

Σήμερα αυτή η τάξη έχει βιαστεί και οδηγείται στη συνεχή φτωχοποίηση. Θα μπορούσε να είναι το άρμα για τη σωτηρία της Ελλάδας από ένα εμπνευσμένο και όχι υπόδουλο ηγέτη.

Ουδείς μπορεί να μιλήσει πολιτικά για το κοινωνικό κέντρο και δεν είναι τυχαίο. Γιατί δεν έχουν τι να του πουν. Δεν ξέρουν πως να το αναπτύξουν ή δεν τους επιτρέπεται από τους δανειστές.. βάση του σχεδίου διάλυσης και πώλησης της χώρας.

Μαζί με το κοινωνικό κέντρο, πεθαίνει ο παραγωγικός ιστός της οικονομίας, οι θέσεις εργασίας και η ελπίδα στην παραδοσιακή Ελληνική αστική και αγροτική οικογένεια.

Σκοτώνοντας το κοινωνικό κέντρο έρχονται οι ξένες πολυεθνικές και οι μετανάστες που θα εργάζονται για 100 ευρώ το μήνα. Έρχονται τα fundsπου ήδη αγοράζουν τα πλειστηριαζόμενα ακίνητα από εφορίες και δημόσια ταμεία.

Οι εναπομείναντες θύλακες πολιτικής φαυλότητας και ανικανότητας, δεν χαμπαριάζουν τίποτα απ’ όλα αυτά. Προσφεύγουν στους όρους κεντροδεξιά και κεντροαριστερά, προκειμένου να στεγάσουν τις ανασφάλειές τους, μέσα από κόμματα ολετήρες όπως ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ που πολιτικολογούν κάπου μεταξύ μεγαλοσυμφερόντων και άρρωστου κρατισμού.

Η μεσαία τάξη το λεγόμενο ιδεολογικό κέντρο, παρακολουθεί σχεδόν «ψεκασμένο» αυτές τις πολιτικές δραστηριότητες και περιμένει κάποιον τίμιο Έλληνα, να το οδηγήσει και πάλι στην εξουσία που θα φέρει και την πραγματική ανάσταση για την οικονομία και την Ελλάδα.

Το κοινωνικό κέντρο είναι η μόνη ασπίδα προστασίας της Δημοκρατίας από καιροσκόπους και το δίχτυ πολιτικής σταθερότητας της Ελλάδας.

Το δυστύχημα είναι πως θα ανατρέξουν σε αυτό (όσοι το δουν ως σωτηρία), όταν η Ελλάδα θα έχει κάνει ένα πολύ δύσκολο πολιτικό και κοινωνικό κύκλο.

Όταν (σύντομα), ΠΑΣΟΚ και ΝΔ θα έχουν εξαφανιστεί από το χάρτη και όταν τα ακραία μορφώματα εντός ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσής Αυγής θα βρίσκονται κυριολεκτικά στα χαρακώματα.

news4all.gr