Δόκτωρ Ύπνος: 36 χρόνια μετά, η Λάμψη έχει ένα sequel αντάξιο της φήμης της

Η αναμονή ήταν μεγάλη. Τριάντα έξι ολόκληρα χρόνια. Άξιζε όμως. Το βεβαιώνουν κριτικοί και αναγνώστες σε κάθε χώρα του κόσμου που εκδόθηκε η συνέχεια της θρυλικής Λάμψης (1977) του Stephen King. Και τώρα, ήρθε η σειρά σας!

Αναμένοντας την….
ελληνική έκδοση του Δόκτωρ Ύπνος (Doctor Sleep), ας ρίξουμε μια ματιά σε ορισμένες πληροφορίες που θα μας βοηθήσουν να «μπούμε» στο κλίμα του απόλυτου Best Seller τρόμου σε Αμερική και Ευρώπη.

Κατ’ αρχάς, ο ίδιος ο King, ενώ αναγνωρίζει την αξία της ομώνυμης ταινίας του Stanley Kubrick (1980) θεωρεί πως η πραγματική ιστορία της οικογένειας Τόρανς είναι αυτή που περιγράφεται στο βιβλίο του και το Δόκτωρ Ύπνος συνεχίζει από εκεί. Οπότε, αν έχετε δει μόνο την ταινία μη μπερδευτείτε από μερικές μικρές λεπτομέρειες. Για παράδειγμα στην ταινία το επιβλητικό ξενοδοχείο δε χάνεται μέσα στις φλόγες, όπως συμβαίνει στο βιβλίο. Και ο τηλεπαθητικός σεφ του ξενοδοχείου που βοηθάει το μικρό Ντάνι να καταλάβει το χάρισμά του, όχι μόνο δεν σκοτώνεται στο πρώτο βιβλίο, αλλά εμφανίζεται και πάλι στο Δόκτωρ Ύπνος.

Το Δόκτωρ Ύπνος επικεντρώνεται στον ενήλικο πια Νταν Τόρανς, ο οποίος στοιχειωμένος από τους ενοίκους του Ξενοδοχείου Η Θέα όπου πέρασε μια φρικτή χρονιά όταν ήταν παιδί, προσπαθεί απεγνωσμένα να απαλλαγεί από την κληρονομιά της απελπισίας, του αλκοολισμού και της βίας που του άφησε ο πατέρας του. Μέχρι που συναντά την πιο δυνατή «λάμψη» που έχει υπάρξει ποτέ.

Κατά το παρελθόν ο King έχει δηλώσει πως Η Λάμψη είχε πολλά αυτοβιογραφικά του στοιχεία, όσον αφορά στα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο ίδιος με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά.
Μιλώντας στην εφημερίδα USA Today τον προηγούμενο Σεπτέμβριο, ο Stephen King –ο οποίος είναι νηφάλιος για πάνω από 25 χρόνια– διευκρίνισε πως το Δόκτωρ Ύπνος δεν το θεωρεί «αυτοβιογραφικό ή εξομολογητικό», αλλά πως, φυσικά, «η προσωπική εμπειρία είναι το θεμέλιο της συγγραφής».

Ο 66χρονος, πια, King, μπορεί όσο μεγαλώνει να «χαμηλώνει τις ταχύτητες», αλλά όχι υπερβολικά. Η συγγραφή της Λάμψης των 464 σελίδων διήρκησε τέσσερις μήνες (δηλαδή περίπου 3.000 λέξεις/μέρα). Για τη συγγραφή του Δόκτωρ Ύπνος των 531 σελίδων χρειάστηκε έξι μήνες (δηλαδή περίπου 2.000 λέξεις/μέρα).

Για ένα βιβλίο που οι New York Times έγραψαν χαρακτηριστικά «Ο Δόκτωρ Ύπνος έχει όλες τις αρετές της καλύτερης δουλειάς του», καθώς και πως «Η εφευρετικότητα και η επιδεξιότητα του King παραμένουν αμείωτες», δεν είναι καθόλου –μα καθόλου – άσχημα!