Γιατί ο Χριστόφορος Ξηρός είναι απλά, ιδεολογικώς βλάξ…

Σοκάρει την ελληνική κοινωνία η απόδραση του Χριστόφορου Ξηρού από τις φυλακές, κάνοντας χρήση της άδειας που του…
δόθηκε, η έβδομη κατά σειρά, από το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας.

Σε μια απύθμενης γελοιότητας άποψη, η απόδρασή του χαρακτηρίστηκε ως «πολιτική απόφαση», συμβατή με την «επαναστατική του ιδεολογία». Και όλα αυτά, τη στιγμή που είχε αρχίσει να δημιουργείται μια λανθάνουσα δυναμική στην ελληνική κοινωνία, βοηθούντως του χρόνου, υπέρ της επίδειξης επιείκειας μετά από τόσα χρόνια εγκλεισμού στις φυλακές, με αρχή από τον πάσχοντα από σκλήρυνση κατά πλάκας αδερφό του, Σάββα Ξηρό.

Αυτό που κατάφερε με τη βλακώδη ενέργειά του, είναι να αναστρέψει αυτή τη δυναμική και να οδηγήσει την ελληνική κοινωνία σε επανεξέταση της στάσης της. Επέδειξε ακραία αντικοινωνική συμπεριφορά, αφού υπεραμυνόμενος της «επαναστατικής ιδεολογίας» είναι σα να μεταδίδει το μήνυμα, ότι και όσα συνόδευαν αυτή την ιδεολογία, οι δολοφονίες και οι νεκροί, θα συνεχίσουν να μας απασχολούν.

Επίσης, πολύ απλά, με την ενέργειά του καταδίκασε κατηγορία κρατουμένων να μην αισθανθεί ξανά ελεύθερη, αφού οι άδειες θα κοπούν. Και καλά θα κάνουν, εκτός κι αν πιστεύουμε ότι ο Μαζιώτης και η Ρούπα είναι αθώοι και θύματα συνωμοσίας.

Διότι εάν είναι να αισθάνονται απειλούμενοι όσοι ο κάθε Ξηρός ή… χλωρός θεωρεί ως ταξικούς, ιδεολογικούς ή… διαγαλαξιακούς αντιπάλους, τότε δεν θα μας ενδιαφέρει και πολύ εάν τελικά σαπίσει στη φυλακή. Αυτός το επέλεξε να παίξει την ελευθερία του κορόνα-γράμματα, παίζοντας με τις διωκτικές αρχές «κλέφτες και αστυνόμους». Και να μην αναφερθούμε στο πόσο καλά θα περάσει με τους συγκρατούμενούς του που εικάζουμε ότι θα έχουν… βάσιμες αντιρρήσεις με το αποτέλεσμα της επαναστατικής ιδεολογικής του σκέψης, που θα τους απαγορεύσει να ελπίζουν…

Ας όψονται όσοι τον προέβαλαν ως… δημόσιο σχολιαστή να παριστάνει τον διανοούμενο δίνοντάς του βήμα, ασχέτως εάν κάποια από όσα έλεγε ήταν σωστά ή λανθασμένα. Αυτή η υπόθεση κατάντησε αηδία. Δεν είναι δυνατό να μην αντιλαμβάνεται ο καθένας, ότι η ελευθερία του σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου.

Και ότι δικαιούμαστε οι υπόλοιποι να μη συμμεριζόμαστε την «επαναστατική» ιδεολογία του, ενώ ο ίδιος αδυνατεί να καταλάβει ότι με τις πράξεις του δίνει πρόσχημα να αυξηθεί αυτό που υποτίθεται ότι πολεμάει, δηλαδή την καταστολή κάθε είδους, αντί σαν κοινωνία να προσπαθούμε να επουλώσουμε τις πληγές μας…
.defence-point.gr