Ας ελπίσουμε ότι το 2014 θα οπλιστούμε με αυτοπεποίθηση για τη μεγάλη ανατροπή! Γράφει ο Μαγια

Τα μηνύματα …«αισιοδοξίας» του προσωπικού της υποτέλειας είναι υποσχέσεις νέων συμφορών, καθώς η Τρόικα ετοιμάζει νέο γύρο επιδρομών, αδιαφορώντας αν αφήνει πίσω της ανθρώπους – συντρίμμια, πολίτες χωρίς όνειρα και μια οικονομία σε διάλυση!
Η Ελλάδα θα ζήσει μια….
πραγματική «κόλαση χρέους» το πρώτο πεντάμηνο του νέου χρόνου που άρχισε χθες. Μέχρι τον Ιούνιο πρέπει να πληρωθούν στους δανειστές …15,7 δισεκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων τα …9,8 δισεκατομμύρια θα καταβληθούν τον Μάιο!
Ο Γ. Στουρνάρας, που δεν έχει εντρυφήσει στην …τέχνη της πολιτικής παραπλάνησης και απάτης τόσο, όσο στις «επιταγές» του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, είχε μιλήσει στο «Βήμα», στα μέσα Οκτωβρίου, για «κόλαση έως τον Ιούνιο του 2014».
Βγαίναμε από την κρίση πέρυσι, …βγαίνουμε από την κρίση και φέτος. Με αυτά και μ’ εκείνα έχουμε εισέλθει στον πέμπτο κατά σειρά χρόνο άγριας λιτότητας, οικονομικής ανέχειας και δυσπραγίας, κοινωνικής εξαθλίωσης και πολιτικής ένδειας.
Τα δεινά των πολιτών, για να σωθούν οι τράπεζες και το ευρώ, δεν τελειώνουν από τα τζούφια πυροτεχνήματα περί …«success story» του πρωθυπουργού, των κυβερνητικών στελεχών και της φαιάς προπαγάνδας. Η πραγματικότητα τους διαψεύδει οικτρά και καθημερινά.
Το πρωτογενές πλεόνασμα, το νέο «ευαγγέλιο» της κυβερνητικής πολιτικής, ακόμη και εάν δεν αποδειχθεί πλασματικό στο σύνολό του, είναι απόρροια μικρών και μεγάλων καταστροφών. Αποτελεί την ολοζώντανη απόδειξη της παταγώδους οικονομικής αποτυχίας.
Δυστυχώς, εφιαλτικό θα είναι και το νέο έτος, αν συνεχιστεί η ίδια ολέθρια μνημονιακή πολιτική, που καταστρέφει την πατρίδα μας, από την πολιτική τάξη, η οποία συνεχίζει να κυβερνά και μετά την κρίση, έχοντας παραδόσει, εν λευκώ, τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές και τους απανταχού «επενδυτές» ευκαιριών εις βάρος της δημόσιας περιουσίας.
Μπροστά στην ανείπωτη τραγωδία, ας ελπίσουμε ότι το 2014 θα οπλιστούμε με αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα για τη μεγάλη υπέρβαση και ανατροπή.
Το κλειδί για την αλλαγή των πραγμάτων είναι η εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου προγράμματος ανάπτυξης και αναδιανομής. Χωρίς συνολική πολιτική παραγωγικής ανασυγκρότησης για τη χώρα δεν υπάρχει ελπίδα.