Το ’πε η τηλεόραση σαν να λέμε: «το ’πε το ’πε ο παπαγάλος»

Γράφει ο «Αναγνώστης»

Ο ρόλος των Μ.Μ.Ε, είναι ρόλος μαφιόζικος και γκανγκστερικός, αφού πυροβολεί την συνείδηση του λαού βομβαρδίζοντας τον με χιλιάδες ψέματα…

Η δημόσια τηλεόραση είναι του δήμου, το δηλώνουν και τα αρχικά της ονομασίας: Δ.Τ. Και ρωτάω εγώ: πρώτα η δημόσια τηλεόραση ενημερώνει τους έλληνες για τα σκάνδαλα κάποιον βουλευτών και πρωθυπουργών, για τις μίζες από κρατικά έργα, για το άδειασμα των ταμείων, για τις φούσκες των ομολόγων και τους τεράστιους μισθούς των κομματικών-δημοσίων υπαλλήλων από την φορολογία των ελλήνων πολιτών, για την άθλια κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία και τις αράχνες που έχουν φωλιάσει στα μηχανήματα, για τα σχολεία που μοιάζουν με τριτοκοσμικά καφενεία και για τους δρόμους που είναι καρμανιόλες, και μετά το κράτος περιμένει, τι; Να πληρώσουν οι έλληνες τους φόρους τους; Να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να δώσουν χρήματα στο κράτος την στιγμή που δεν ξέρουν αν θα έρθει το ασθενοφόρο αν το καλέσουν ή αν τα ταμεία θα επιβιώσουν από τις κομματικές ληστοσυμμορίες; Καλά, είναι ηλίθιοι; Βλάκας είναι ο έλληνας να τον κλέβουν και να συνεχίζει να προσφέρει τον ιδρώτα του; Δεν το καταλαβαίνω! Πραγματικά δεν το καταλαβαίνω! Πρέπει κάποιος να είναι πολύ ανόητος ή τρελά αλαζόνας για να ενημερώνει την κλοπή των εισφορών στα ταμεία και μετά να απαιτεί από τους άλλους να συνεχίζουν να συνεισφέρουν κάνοντας το καθήκον τους! Δηλαδή είναι τρέλα! Δεν έχει λογική! Πραγματικά δεν το καταλαβαίνω! Ξεπερνάει τα όρια της ηλιθιότητας και μοιάζει με φαρσοκωμωδία! Ο δημόσιος υπάλληλος ενημερώνει τον λαό για την αθλιότητα του κράτους, και μετά το κράτος βάζει κάποιον άλλο δημόσιο υπάλληλο να μαζέψει τους φόρους για να κάνει δήθεν κοινωνικό έργο! Φοβερό! Και ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο, αλλά και για πολλούς άλλους, καλό θα ήταν να αλλάξουμε το όνομα τους, κι από Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να το γυρίσουν σε Μέσα Μαζικής Διαστροφής για να καταλαβαίνει κι ο άλλος με τι έχει να κάνει! Διότι δεν μπορεί να βγαίνει ο δημοσιογράφος και να λέει: «η κυβέρνηση είναι έτοιμη να ανακοινώσει τα νέα μέτρα». Στο άκουσμα μιας τέτοιας είδησης όλων το μυαλό κατανοεί την πληροφορία ως κάτι δραστικό με άμεσο συμφέρον για τους πολίτες, κάτι δηλαδή που παραπέμπει σε κάποια πολιτική που προασπίζει και διαφυλάττει τα δικαιώματα του λαού, όπως λόγου χάρη ένα νέο μέτρο θα ήταν για την ασφάλεια των πολιτών ο διπλασιασμός των φρουρών στα ελληνικά σύνορα με σκοπό την αντιμετώπιση των λαθρομεταναστών ή η μείωση των χρημάτων για τις εξοπλιστικές δαπάνες με σκοπό να κερδηθούν πόροι για την αποπληρωμή των δανείων. Όμως τα «μέτρα» δεν είναι τίποτα από αυτά! Αλλά τι είναι; Τα μέτρα είναι η κλοπή, δηλαδή ο δημοσιογράφος με όλο το θράσος που τον διακρίνει έρχεται και ονομάζει «νέα μέτρα», την επιδρομή στα πορτοφόλια των ελλήνων και την αρπαγή των κόπων ενός ολόκληρου λαού λεηλατώντας την απλή ιδιωτική του περιουσία. Είναι τρομερό! Πραγματικά είναι η αποθέωση της σατανικής διαστροφής, σε τέτοιο σημείο που αν ακούσει κάποιος τον όρο «νέα μέτρα» και στο καπάκι καταλάβει ότι αφαιρείται ένα σημαντικό κομμάτι από τους κόπους και τις αμοιβές που δικαιούται ο λαός, θα νομίζει ότι ελληνικός λαός βρήκε τρόπο και μπούκαρε στα κρατικά ταμεία κι αφού τα καταλήστεψε, τώρα η κυβέρνηση παίρνει μέτρα για να πάρει πίσω τα λεφτά που έχασε από την λαϊκή εισβολή στον κρατικό πλούτο. Τρομερά πράγματα που ο ανθρώπινος νους αδυνατεί να πιάσει! Φοβερή διαστροφή και σατανική διατάραξη της κοινής λογικής! Επιτέλους, κάποιους από του πολίτες να τους μηνύσει για διαστροφή της αλήθειας και διατάραξη της κοινής λογικής. Πρέπει να τελειώνουμε με την παραπληροφόρηση για να ηρεμίσουμε από τους σατανάδες που βγαίνουν στο γυαλί και ερεθίζουν την λογική μας παροργίζοντας το νοητικό μας αισθητήριο. Αδερφοί μου έλληνες, μη τους πιστεύεται! Αυτή η ενημέρωση είναι η μαγική τέχνη των εβραίων, η λεγόμενη «καμπάλα»! Αυτή που υιοθέτησαν οι πολιτικοί, οι οποίοι και λένε ψέματα, και μας κλέβουν ένα μέρος από τους κόπους μας, και μας διαπομπεύουν στους ξένους ως διεφθαρμένους, αλλά και μας σώνουν, και παίρνουν δάνεια για μας, και νοικοκυρεύουν τα οικονομικά μας και εκλογικεύουν τις ανάγκες μας! Αυτό πως γίνεται; Μπορεί κάποιος να μας πει! Τρομερό! Γι’ αυτό σου λέω αδερφέ μου έλληνα, μη τους πιστεύεις τους δημοσιογράφους της tv, είναι σαν τους πολιτικούς, κάνουνε καμπάλα, είναι η ενημέρωση με αντιστραμμένο το νόημα σαν την μαγική τέχνη των εβραίων που σπούδασαν στα αμερικάνικα πανεπιστήμια, και ούτε γάτα ούτε ζημιά γι’ αυτούς, όπως συμβαίνει και με τους πολιτικούς, που και ληστές είναι και σωτήρες είναι, και το πορτοφόλι σου αδειάζουν και το καλό σου θέλουν, κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Τρομερά πράγματα!

Επίσης, βγαίνει ο δημοσιογράφος αναμασώντας την φράση της κυβέρνησης και λέει: ο μεγάλος ασθενής είναι το κράτος! Φοβερό! Απίστευτο! Έχει γεμίσει η Ελλάδα με ανέργους κι αυτός λέει ότι ο μεγάλος ασθενής είναι το κράτος! Ε, τότε να τον χειρουργήσουμε αδέρφια! Αφού αυτός είναι ο ασθενής αλλά στο κρεβάτι της εντατικής είμαστε εμείς με άδειες τις τσέπες, να σηκωθούμε αδέρφια από τα κρεβάτια και να τον χειρουργήσουμε! Καλά, δεν ντρέπονται λίγο! Αναίσθητοι είναι! Η θέλουν να δουν τον λαό να γίνεται φωτιά που θα τους κάψει! Αν το θέλουν, θα το δουν, διότι «οργή λαού, φωνή Θεού». Να είναι έτοιμοι, λοιπόν, να αναλάβουν τις ευθύνες τους, όταν τελειώσει κι η τελευταία σταγόνα υπομονής, να είναι έτοιμοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους! Όμως το παπαγαλάκι δεν καταλαβαίνει από λόγια, δεν σταματάει, συνεχίζει: «ο μεγάλος ασθενής είναι το κράτος», ξανά και ξανά, προκαλεί και ερεθίζει την λογική των ελλήνων. Απάντηση: ο μεγάλος ασθενής είναι το κράτος αλλά ο λαός χειρουργείται και παίρνει τα φαρμακάκια του! Λέω κάτι λάθος; Όχι! Ο μεγάλος ασθενής το παίζει γιατρός και θέλει να πρωτοτυπήσει στην ιστορία της ιατρικής, χορηγώντας φάρμακα στον λαό για να θεραπεύσει τα δικά του νοσήματα! Έλεος πια, ο άρρωστος φιλοδοξεί να θεραπεύσει τον άρρωστο! Έλεος, τελειώσαμε με τους διεστραμμένους, φτάνει πια, μας ήπιανε την λογική με τον χαλκοσωλήνα! Και ρωτώ εγώ ο αφελής που δεν ξέρω και πολλά: πως ο μεγάλος ασθενής είναι το κράτος, και παρ’ όλα αυτά το παίζει και σωτήρας και φιλοδοξεί να μας σώσει όλους; Διαλέξτε ρε, που να πάρει ο διάολος, τι είναι το κράτος και ποιος είναι το κράτος, διαλέξτε που να πάρει και να σηκώσει, ασθενής είναι το κράτος ή σωτήρας, στην εντατική είναι το κράτος και χρειάζεται επειγόντως αίμα ή στο πεδίο της μάχης και δίνει το αίμα του για να μας σώσει όλους, αρρώστησε από ασιτία το κράτος ή σαν μεγάλος σωτήρας και φιλάνθρωπος δίνει την τροφή του για να ζήσουμε όλοι;! Κι αν είναι ασθενής, όπως πιστεύει το παπαγαλάκι, γιατί θέλει να το παίξει σωτήρας; Ε, γιατί; Εφόσον ο μεγάλος ασθενής είναι το κράτος, ας κόψει από όλους τους βουλευτές 30% από τους μισθούς, ας μειώσει κι ας σχολάσει άτομα από το κυβερνητικό επιτελείο, ας φορολογήσει τα κέρδη των τραπεζών, και τέλος ας βγει να το πει δημόσια, καθαρά και ξάστερα: έλληνες αρρώστησα, βοηθήστε με να γίνω καλά, ότι μπορείτε δώστε για την θεραπεία μου. Όχι να μπουκάρει και να λεηλατεί την ιδιωτική περιουσία με το έτσι θέλω! Πραγματικά, είναι απορίας άξιο, πως ένας άρρωστος έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και παρουσιάζεται ως σωτήρας, την μία τελείως αδύναμος σαν τον επαίτη με τον κουμπαρά στην βουλή, την άλλη δυνατός και σίγουρος με το γκλοπ και την ασπίδα στο χέρι να χτυπά και να πετά δακρυγόνα στους διαδηλωτές, πραγματικά είναι άξιο απορίας!

Πατριώτες, ας μην πιστεύουμε τους εγκάθετους δημοσιογράφους, αυτός που διαμαρτύρεται, που φωνάζει και διεκδικεί στους δρόμους, αυτός νιώθει ότι τον αρρωσταίνει η κατάσταση στην πατρίδα, και αυτός είναι ο λαός, οι άλλοι με τα κουστουμάκια και τα μικρόφωνα, όχι απλά δεν έχουν αρρωστήσει, αλλά ούτε καν τους περνάει από το μυαλό πως είναι να σου έχουν πάρει αυτό που δικαιούσαι και με το έτσι θέλω να σε έχουν φτωχύνει! Παρ’ όλα αυτά ο δημοσιογράφος είναι στον κόσμο του, και με τέλεια την τέχνη της διαστροφής, ωρύεται ότι ο μεγάλος ασθενής είναι το κράτος και έχει έτοιμη την απάντηση: «όταν είπα ότι ο μεγάλος ασθενής είναι το κράτος, εννοούσα ότι τα ταμεία βουλιάζουνε κι οι δημόσιες επιχειρήσεις έχουν μεγάλα ελλείμματα με αποτέλεσμα το κράτος να μην μπορεί να τα βγάλει πέρα και να έχει αρρωστήσει!» Ωραία η ντρίπλα, όμως το έξυπνο πουλί από την μύτη πιάνεται! Έτσι, λοιπόν, απαντώ: διπλή η διαστροφή σου παπαγαλάκι της εξουσίας, και διπλή η αστοχία των λόγων σου, διότι αν οι δημόσιες επιχειρήσεις έχουν ελλείμματα, πάλι καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα: ο λαός έχει αρρωστήσει από τις σπατάλες των πολιτικών και το αίμα του λαού έχει πιει η εξουσία, διότι οι δημόσιες επιχειρήσεις είναι του δήμου, δηλαδή ανήκουν σε όλους τους έλληνες, το λέει κι η ίδια η λέξη, καθαρά και ξάστερα! Άρα, ποιος είναι τώρα ο μεγάλος ασθενής; Όμως έτσι έδρασε η εξουσία τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, με παμπόνηρο τρόπο οικειοποιήθηκε της δημόσιες υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, σκότωσε το νόημα τους κι από κοινής ωφέλειας τις διαστρέβλωσε σε αποκλειστική χρήση των οπαδών της εκάστοτε εξουσίας, κι αφού τις καταλήστεψε και τις καταχρέωσε, απειλεί τον λαό να αποδώσει τις οφειλές του αλλιώς θα υποστεί τις βαριές συνέπειες του νόμου. Παρά ταύτα ο παπαγάλος της εξουσίας δεν καταλαβαίνει από λόγια, και μπλα μπλα μπλα, κάτι βρίσκει και λέει για να εκπληρώσει την αποστολή του…

Κατά γενική ομολογία, όντως η πλειονότητα των newscasters είναι παπατζήδες, όμως, πέρα από το παπατζηλίκι υπάρχει και μία ακόμη εγκάθετη αποστολή τους. Και ποια είναι αυτή; Μα φυσικά η σπορά ψευδών ειδήσεων που έχουν σκοπό να διχάσουν τον λαό. Τι κάνει, λοιπόν, ο τηλεφονιάς της ελληνικής συνείδησης; Αφού οι κυβερνήσεις και οι δουλέμποροι της νέας τάξης ανεβάσουν στα ύψη την τιμή της βενζίνης, έρχεται μετά και κατηγορεί τους βενζινοπώλες. Έτσι ανοίγει πληγές στην ελληνική κοινωνία και με όπλα την κάμερα, το μοντάζ και την σπορά ψευδών ειδήσεων, ουρλιάζει στα παράθυρα ότι πρέπει να χτυπηθεί η αισχροκέρδεια με οποιοδήποτε κόστος. Τρομερή πονηριά! Αφού επέτρεψε πρώτα η βενζίνη να βγαίνει από τα διυλιστήρια σε τιμές απίστευτης αισχροκέρδειας, έρχεται μετά και κατηγορεί τους βενζινοπώλες, κράζοντας μυστικά στ’ αυτιά του λαού: «οι βενζινοπώλες φταίνε που ανεβάζουν την τιμή και αισχροκερδούν, ελάτε μαζί να τους τσακίσουμε!» Κι έτσι κάνει ένοχο τον απλό άνθρωπο που αναγκαστικά πρέπει να εναρμονιστεί με τις τιμές που αγοράζει τον προϊόν του για να το διοχετεύσει στην αγορά, όμως τον εαυτό του, πάντα τον αθωώνει, πάντα τον δικαιώνει, και πάντα κάποιος άλλος πρέπει να πληρώσει τα λάθη του. Και φυσικά, δεν σταματάει εκεί, πάει και στις αγορές με την κάμερα στο χέρι, και σαν εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος, αλωνίζει σαν ταύρος ανάμεσα σε κόκκινα πανιά, καταστρέφοντας και λεηλατώντας την αγροτική παραγωγή. Έτσι, λοιπόν, αφού αναθεματίσει τους παραγωγούς για την αισχροκέρδεια τους και τους κατασυκοφαντήσει δημόσια και ξεδιάντροπα, ορκίζεται ότι θα τους πατάξει με οποιοδήποτε μέσο, φτάνει ο λαός να αγοράζει τα προϊόντα σε λογικές τιμές. Μπούρδες! Ψέματα λέει, διότι η ελληνική παραγωγή ήδη πάλευε να κρατηθεί όρθια ανάμεσα στα μεγαθήρια, και οι τιμές στα αγροτικά προϊόντα που ως διά μαγείας ανέβηκαν μετά την είσοδο της χωράς στην Ο.Ν.Ν.Ε, ανέβηκαν λόγω του ευρώ που ανέβασε τις τιμές των προϊόντων που παράγει η χώρα, στα ύψη. Τέλειωσε, λοιπόν, κι η λαϊκή αγορά που για χρόνια ήταν το σημείο συνάντησης του απλού κόσμου, πάει κι’ αυτή, την κατασυκοφάντησε η κάμερα της παραπληροφόρησης, την έσπρωξε με βία μέσα στα απρόσωπα και ογκώδη super market! Και ρωτάω εγώ τον δημοσιογράφο: πως, βρε άνθρωπε του Θεού, πως συκοφαντείς την ελληνική παραγωγή με την ταμπέλα της αισχροκέρδειας; Πως το κάνεις αυτό, αφού το ξέρεις καλύτερα απ’ όλους, ότι ο έλληνας αγρότης δεν μπορεί να συναγωνιστεί τα ογκώδη super market που αγοράζουν τις πατάτες από την μέση ανατολή με το μισό κόστος από την εγχώρια παραγωγή; Θα ήθελα κάποτε να πάρω μια λογική απάντηση, όμως ξέρω ότι αυτό δεν θα γίνει ποτέ, και γι’ αυτόν τον λόγο δεν συνωμοσιολογώ αλλά πληροφορώ τον κόσμο για τα μαζικά όπλα δημόσιας χειραγώγησης που κρατούν στα χέρια τους τα αφεντικά της νέας τάξης.

Και ίσως το κακό δεν περιορίζεται σε μεμονωμένες πρακτικές κάποιων προσώπων αλλά κατά γενική ομολογία όλος ο τηλεοπτικός κλάδος (εκτός φωτεινών εξαιρέσεων) χρησιμοποιεί μία διεστραμμένη φρασεολογία με μεγάλο κυνισμό. Μία απ’ τις πολλές φράσεις που στο άκουσμα της πιάνει ζαλάδα τον τηλεθεατή, είναι κι η εξής: «είμαστε στο τέλος της μεταπολίτευσης». Φοβερός κυνισμός! Ασύγκριτος! Άρα οι ίδιοι παραδέχονται ότι κουμάντο στην χώρα κάνουν τα τελευταία χρόνια «τα παιδιά του πολυτεχνείου». Και ρωτάω εγώ: ποιος ο λόγος να διαστραφεί η πραγματικότητα και αντί να ειπωθεί ξεκάθαρα ότι εδώ και χρόνια δεν έχουμε δημοκρατία αλλά κομματοκρατία, χρησιμοποιείται ο όρος «μεταπολίτευση» και περιχαράσσεται η μνήμη της ιστορίας; Ας το πουν ξεκάθαρα: είμαστε στο τέλος της κομματοκρατίας ή αν θέλουν καλύτερα, στο τέλος της ονοματοκρατίας, διότι δυο ονόματα κυβερνούν κι εκλέγονται τα τελευταία χρόνια. Όμως ο δημοσιογράφος είναι πονηρός, και την κομματοκρατία την διαστρέφει σε μεταπολίτευση για να δηλώσει το «τέλος εποχής». Όχι «φίλε» μου δημοσιογράφε, όχι! Δεν θα πλανέψεις άλλο την συνείδηση του λαού! Δύο κόμματα έκαναν κουμάντο στην χώρα μετά το πολυτεχνείο, το Π.Α.Σ.Ο.Κ κι η Νέα Δημοκρατία, άρα είμαστε στο τέλος αυτών των δύο κομμάτων, κι άσε τον όρο «μεταπολίτευση» διότι δεν λέει τίποτα στον λαό, άσε την τακτική του αποπροσανατολισμού για τις μυστικές υπηρεσίες της ανατολικής Γερμανίας, εσύ οφείλεις να μιλάς και να χρησιμοποιείς την ελληνική γλώσσα για να διεγείρεις την μνήμη του λαού προς αποφυγή των ίδιων λαθών, κι όχι αφηρημένα να οδηγείς στην λήθη και να μοιράζεις ευθύνες στον αέρα με τον μαγικό όρο «μεταπολίτευση». Και αυτό που έχεις στο μυαλό σου ως μεταπολίτευση, δεν είναι τίποτε άλλο από την είσοδο της χώρας στην ρουσφετοκρατία, στην δημιουργία αστικών κέντρων από στρατευμένους πολίτες που ενσωματώνουν την ψήφο τους πάνω στους πράσινους ή στους γαλάζιους διορισμούς για ένα καλύτερο μέλλον, που δυστυχώς δεν ήρθε ποτέ και μάλλον αν έρθει, θα ’ρθει έξω από αυτό που εσύ ονομάζεις «λίκνο της δημοκρατίας». Διότι πλέον η βουλή δεν παραπέμπει σε κανένα λίκνο της δημοκρατίας, αλλά σε δημόσια κοκορομαχία με κύριο χορηγό τα κόμματα προς κατάκτηση του πλειοψηφικού πακέτου της Α.Ε.Δ.Ε.Ψ δηλαδή της ανώνυμης εταιρίας δημόσιας εξαγοράς ψήφων! Ναι, έτσι πλακώνονται στην βουλή, σαν τα κοκόρια με σκοπό να αγοράσουν ψήφους διά της περπατημένης οδού: «η υποταγή κι η ψήφος ταΐζουν το στομάχι». Συνθήματα, λοιπόν, κι ο νικητής ελέγχει το 51% των Δ.Ε.Κ.Ο δηλαδή όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, και σαν άλλος μεγάλος επιχειρηματίας δίνει δουλειά σε χιλιάδες κόσμο. Κι όμως οι δημοσιογράφοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι εκεί διδάσκεται ακόμα η δημοκρατία κι η βούληση του λαού εμπνέει τους αντιπροσώπους του για αγώνες! Ας πάει ο δημοσιογράφος στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη, κι αν μπορεί ας διαβάσει τις μάχες που έδωσε ο Αθανάσιος Διάκος, και τότε θα ντρέπεται κάθε φορά που ονομάζει των χώρο που καλλιεργεί την διχόνοια κι αδιαφορεί για την γνώμη του λαού, «λίκνο της δημοκρατίας». Θα ντρέπεται για όλους αυτούς που κατάντησαν το λειτούργημα του υπουργού, εμποράκο της κοινής παραγωγής, και την ολομέλεια της βουλής, Δ.Σ της επιχείρησης των αντιπροσώπων του λαού, κάτι ανάλλαγο με την αντιπροσωπεία της 3E στην Ελλάδα και τα μεγαλοστελέχη της που αποφασίζουν για το τιμολόγιο και τους μισθούς. Θα ντρέπεται για όλους αυτούς που υποβάθμισαν την βουλή σε ανώνυμη εταιρία λαϊκής απασχόλησης των ψηφοφόρων, σαν να είναι το σύνταγμα το καταστατικό του δημόσιου και επιτυχημένου επιχειρηματία που εργολαβεί πάνω στις ανάγκες του λαού για σίγουρη εργασία. Κι αν έχει μάτια ο δημοσιογράφος θα δει την πραγματικότητα, θα δει πόσο παμπόνηρα διαφημίζουν την πολιτική τους τα κόμματα πριν τις εκλογές, σαν να εξάγουν τυρί στην Αφρική ή σαν να έχουν εταιρία παραγωγής παρθένου ελαιόλαδου, τόσο παμπόνηρα, ακριβώς όπως διαφημίζεται το σκανδιναβικό τυρί στην ελληνική τηλεόραση ή το αμερικάνικο φραπόγαλο με τον Αδάμ και την Εύα σαν διάσημο ζευγάρι του Hollywood να λιάζεται ανέμελα σε παραλία γυμνιστών και να κάνει κοινωνική κριτική. Τόσο συκοφαντικά! Τόσο γελοία! Κι ίσως ο εβραίος που συκοφαντεί τον Θεό και επιτίθεται στο έργο της δημιουργίας να μην έχει συνείδηση, ο πολιτικός δεν ντρέπεται να πακετάρει την πολιτική του σε προϊόν ευρείας κατανάλωσης και να το διαφημίζει στην τηλεόραση;

Α.Ε κατάντησαν τα κόμματα κι η δημοκρατία διαστράφηκε σε οικογενειακή επιχείρηση των απόφοιτων του Harvard! Κι όμως ο δημοσιογραφίσκος δεν το βλέπει, συνεχίζει να το αγνοεί και να κάνει το άσπρο μαύρο!

«Θα σας πάρουν με τις πέτρες!» είπε κάποτε ένα πρόσωπο της στρατευμένης δημοσιογραφίας σε έναν βουλευτή της αντιπολίτευσης. Ερώτηση: Τι πληροφορία είναι αυτή; Ούτε καν έχει βγει στο πεζοδρόμιο για να κάνει ρεπορτάζ και να καταγράψει τον παλμό του λαού, όμως ενημερώνει τον βουλευτή ότι θα τους πάρουν με τις πέτρες. Ποιοι; Αυτοί που μάτωσαν την μύτη ενός πρώην υπουργού της Ν.Δ και χαρακτηρίστηκαν από τα κανάλια ως τραμπούκοι και αναρχικοί, τώρα έχουν δίκιο και παρακινούνται εμμέσως πλην σαφώς να τους πάρουν και με τις πέτρες! Ποιος υποκινεί την βία στην Ελλάδα; Ποιος κινεί υποσυνείδητα την φυσική οργή του λαού; Ποιος στρέφει τον λαό απέναντι στους βουλευτές; Ποιος παρακινεί τους πολίτες να πετροβολήσουν τους αντιπροσώπους του; Καλά, αυτοί δεν είναι που τους φιλοξενούσαν στα studio και τους παρουσίαζαν στον λαό ως άξιους αντιπροσώπους του, και τώρα επειδή δεν χτυπάει νούμερα η προπαγάνδα υπέρ των πολιτικών, προφητεύουν ότι θα τους πάρουν με τις πέτρες; Γιατί; Διότι όταν βιάζεται ο λαός και καταστρατηγούνται τα δικαιώματα του, ο δημοσιογραφίσκος παίζει το θέατρο της σιωπής, όταν όμως του πουν την αλήθεια και του θίξουν το «εγώ» γίνεται βάρβαρος, οργίζεται και απειλεί ότι θα τους πάρουν με τις πέτρες! Αυτό είναι! Έτσι δουλεύει η ενημέρωση στην Ελλάδα! Βάσει της φιλαυτίας και της μίζας κάτω από το τραπέζι! Άκου κύριε δημοσιογράφε: κάθε φορά που απειλείς τους βουλευτές και εμπνέεσαι από τις αδικίες που ζει ο ελληνικός λαός για να θέσεις ως τετελεσμένο γεγονός το πετροβολισμό των βουλευτών, αν και εφόσον ολοκληρωθεί η προφητεία σου, να ξέρεις ότι έχεις βάλει κι εσύ ένα λιθαράκι στην όλη κατάσταση, με την δημόσια γλώσσα του αναρχικού και την πρόβλεψη για επέκταση της «έννομης βίας» στην Ελλάδα, να ξέρεις ότι έχεις βάλει κι εσύ ένα λιθαράκι στην όλη κατάσταση! Για να μην πω ότι είσαι η «πέτρα του σκανδάλου» με όλη αυτή την κινδυνολογία και την ασύμμετρη προσωποληψία των πολλών αντιφάσεων, λέω, λοιπόν: αρνούμαστε να δικαστούν οι βουλευτές μας από το τηλεδικείο των οχτώ! Αρνούμαστε και δεν συμπράττουμε! Οι βουλευτές που έκλεψαν θα πρέπει να οδηγηθούν στον εισαγγελέα, δεν θα αντικαταστήσεις εσύ την δικαστική εξουσία, ούτε έχει ανάγκη ο λαός να του εκτονώσεις την οργή του κι αφού ηρεμίσουν τα πράγματα η υπόθεση να θαφτεί κάτω από το χαλί! Και ρωτάω, γιατί να μην πάρει τους εγκάθετους δημοσιογράφους με τις πέτρες ο λαός; Πως είναι τόσο σίγουρος ο δημοσιογραφίσκος ότι θα πετροβοληθούν οι βουλευτές κι οι δημοσιογράφοι που πληρώθηκαν για να αγιοποιήσουν το Δ.Ν.Τ στην συνείδηση των ελλήνων με στρατευμένα ρεπορτάζ και προπαγανδιστικά άρθρα, θα απαλλαγούν από τις ευθύνες τους; Πως; Από πού πηγάζει αυτή η σιγουριά! Πραγματικά, απορώ. Δεν το καταλαβαίνω! Πρώτα σπείρατε ζιζάνια στην συνείδηση του λαού και τώρα έρχεστε να το παίξετε οπαδοί των δικαιωμάτων του; Τέρμα! Τα κουμπιά που πατάγατε στον λαό και ερεθίζατε την οργή του και άλλοτε τον βγάζατε στον δρόμο με την αναμετάδοση της βίας επί εικοσιτετραώρου βάσεως, άλλοτε τον βυθίζατε στον καναπέ με την τρομοκρατία του «πισινού» που γιορτάζει το Πάσχα πρόωρα με δυναμιτάκια και στρακαστρούκες σε ταχυδρομικούς φακέλους, τέλειωσαν, πάπαλα, δεν υπάρχουν πια!

Λέω, λοιπόν, ότι κι ο λαός κι η μεσαία τάξη, συκοφαντούνται από τους δημοσιογραφίσκους διότι ο εργαζόμενος που απεργεί κλείνοντας τους δρόμους είναι εγκληματίας για τον λόγο ότι παραβιάζει τους κανόνες τους κράτους και λειτουργεί αυτόνομα εις βάρος των άλλων πολιτών εμποδίζοντας την παραγωγή (κατά την γνώμη τους), ο πολιτικός τι είναι; Ο κύριος «μαζί τα φάγαμε» τι κάνει; Βοηθά τους πολίτες και μάχεται για τα δικαιώματα τους; Όχι! Άλλα στον έναν ο δημοσιογραφίσκος πετά λάσπη και στον άλλον του φτιάχνει το πορτραίτο και τον καθαρίζει από την σκυλίσια συμπεριφορά του σαν να θέλει κάτι να κερδίσει! Ε, όχι, πάει πολύ! Παλεύει να εξανθρωπίσει την δημόσια εικόνα του «σκύλου» και την ανθρώπινη αντίδραση των εργαζομένων παλεύει να την δαιμονοποιήσει, δημόσια και ταπεινωτικά! Ιδού η διαστροφή! Και το έγκλημα! Δύο «πορτραίτα» έχει να φτιάξει ο δημοσιογραφίσκος, του εργαζομένου και του πολιτικού, και τι κάνει; Στον πρώτο έχει πάρει σφουγγάρι με χαλασμένη μπογιά κι αφού το βουτά στον βρομερό κουβά της μισαλλοδοξίας του, το πετά άτεχνα στο χαρτί σαν να θέλει να κάνει αφηρημένη τέχνη, και στον δεύτερο έχει πάρει καθαρό πινέλο και αστραφτερή μπογιά, κι αφού επιστρατεύσει όλο του το ταλέντο και την τέχνη, το βουτάει στον καμβά των χρωμάτων σαν να πρόκειται να ζωγραφίσει άγιο! Τρομερό! Ασύλληπτη διαστροφή! Δημοσιογραφία του «Χάρι Πότερ». Μαγικά με την γλώσσα! Πραγματικά είναι συγκλονιστικός ο δημοσιογραφίσκος! Όμως, λέω στους έλληνες: φιλότιμη η προσπάθεια του να κάνει το άσπρο μαύρο, αλλά απέτυχε αδέρφια, γι’ αυτό μην φοβάστε να πείτε ότι βλέπετε, μιλήστε ελεύθερα και με θάρρος! Κλέβουν οι πολιτικοί; Είναι κλέφτες! Τελειώσαμε! Λέμε αυτό που βλέπουμε και δεν φοβόμαστε κανέναν! Μάχονται και υπηρετούν τον λαό οι πολιτικοί; Άξιοι και ευεργέτες! Τελειώσαμε! Ότι βλέπουμε λέμε και δεν φοβόμαστε κανέναν! Από την αλήθεια έχει να χάσει μόνο αυτός που πληρώνεται για να λέει ψέματα. Κανείς άλλος!

Και λέω στους ανθρώπους που τους έκοψαν το ρεύμα: αδέρφια, μαζί σας ο Χριστός, ευκαιρία να διαβάσετε το ευαγγέλιο, ν’ ανάψετε το ευλογημένο κεράκι και να μιμηθείτε τους ήρωες μας, τα μοναστήρια μας στην Μακεδονία, τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό που διάβαζε τα συναξάρια των αγίων μας μες στα μεσάνυχτα του κόσμου, τον στρατηγό Μακρυγιάννη που κάτω από το φως του κεριού συνέγραψε ένα από τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά έργα όλων των εποχών και δόξασε τον Χριστό και τους έλληνες. Ευκαιρία αδέρφια να ξυπνήσουνε μέσα σας οι μνήμες των αγίων, κάτω από τον φλόγα που τρεμοπαίζει απαλά μες στα γλυκά μεσάνυχτα, ο αγέρας θα φέρνει την αγία μέθη των ηρώων μας, από την ήπειρο μέχρι το Σούλι, από τα Χανιά μέχρι την Πόλη, η πίστη στον Χριστό και το κεράκι που σκάει τις λάμψεις του μες στο βαθύ σκοτάδι, θα σας βάλουν στον παράδεισο, θα σας μνημονεύουν στα ουράνια τάγματα ο Καραϊσκάκης και ο Διάκος, ενθυμούμενοι τον αγώνα σας και συγκινησιακά φορτισμένοι από την φλόγα στο δωμάτιο σας, οι λαμπάδες που άναψε ο γέρος του Μοριά και κραύγασε «ελευθερία ή θάνατος», θα είναι και για δική σας δόξα! Ευκαιρία αδέρφια, να καεί στην απομόνωση αυτός ο διάολος με τα κέρατα στις ταράτσες, ευκαιρία να τον φιμώσετε και να τον γδύσετε στην συνείδηση σας, κι αφού τον κατατροπώσετε με την μάχαιρα του λόγου του Θεού, να τον πάρετε λάφυρο προς δόξα του Παναγίου Πνεύματος.

Και πολύ σωστά θα μου πει κάποιος: λόγια λες και ωραία ακούγονται, ξέρεις όμως τι είναι να μην έχεις ζεστό νερό να πλυθείς;

Και απαντώ: δεν ξέρω και γι’ αυτό είπα η δόξα είναι των αγωνιστών, κι όχι δικιά μου! Δεν ξέρω και γι’ αυτό είπα, εκείνοι μιμούνται του ήρωες του έθνους και γίνονται συμμέτοχη στην δόξα τους, όχι εγώ, αυτοί οι άνθρωποι που είδαν να γκρεμίζεται το βιοτικό τους επίπεδο κι όμως αγωνίστηκαν και κράτησαν την αγιασμένη πίστη τους, αυτοί οι άνθρωποι γίνονται μιμητές των αγωνιστών του 21’, όχι εγώ! Όμως αδερφέ μου, πρέπει να ξέρεις κι ότι εγώ με κεράκια φωτίζω τον χώρο μου, και είμαι έτοιμος όχι απλά να κάνω μπάνιο με κρύο νερό, αλλά κι ακόμα μεγαλύτερες θυσίες για χάρη του έθνους, αν μου ζητηθεί κι ο Θεός με κρίνει άξιο.

Έτσι, λοιπόν, έλληνα πατριώτη που έγινες στόχος του φθόνου των διεθνιστών, σήκωσε το κεφάλι ψηλά, προς τον δημιουργό του Σύμπαντος και κραύγασε μαζί με τον Κύριο όπως εκείνος κραύγασε στην Γεσθημανή: «Αββά ο Πατήρ, όλα σου είναι δυνατά!» Ναι, αδερφέ μου έλληνα, όλα είναι δυνατά για τον Θεό, φτάνει αυτός που τον πλησιάζει να τον πλησιάζει με πίστη, και όλα είναι δυνατά για τον Θεό.