Δεκέμβρης ‘44

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΔΕΝ εισέβαλαν μόνο οι Γερμανοί. Ήρθαν και οι Άγγλοι. Οι
Γερμανοί σκότωναν. Οι Άγγλοι υπονόμευαν. Με
πράκτορες ανάμεσα σε ΕΛΑΣίτες στο …

βουνό και
υπήρχε…λόγος. Αφού μας χρησιμοποίησαν ποντάροντας
στο πατριωτισμό του έλληνα και στο αντιφασιστικό του
φρόνημα, έπρεπε να περάσει στην ιστορία ό,τι θύμιζε αριστερά και ΚΚΕ.

ΓΙ αυτό και ξεκίνησαν νωρίς την προετοιμασία για την «αλλαγή
φρουράς». Η συμφωνία του Λιβάνου βάζει τη θηλιά στο λαιμό του
ΚΚΕ (με την υπογραφή του) και στη Καζέρτα αναγνωρίζεται καθολικά
και «ενυπογράφως» ο Σκόμπι γενικός δερβέναγας στη…Σκομπία του.

ΟΛΑ έτοιμα ανθελληνικά και…αντικομουνιστικά κι ας ήταν φρέσκια
η διακήρυξη του…λαοκράτη Γ. Παπανδρέου («Πιστεύουμε και εις την
λαοκρατίαν» – Σύνταγμα, Οκτώβρης ’44). Το ΚΚΕ οργανώνει τη μεγάλη
διαδήλωση της 3ης
και οι πρώτοι νεκροί. Οι ακροβολισμένοι ασφαλίτες του Ά. Έβερτ
σημαδεύουν καλά και το σχέδιο εξελίσσεται…ικανοποιητικά. Με
τους (28) νεκρούς διαδηλωτές (και της επόμενης μέρας-σαν σήμερα)
έναυσμα για ν’ αρπάξει φωτιά η Αθήνα.

ΑΥΤΟ ήταν κι αρχίζει η «Μάχη της Αθήνας». Θα κρατήσει 33 μέρες
και η αναμέτρηση θα είναι άνιση. Αριστεροί απ’ τη μια (ΕΑΜίτες,
ΕΛΑΣίτες…) χωρίς καν σχέδιο κατάληψης της Αθήνας κι απέναντι
το…Κράτος. Ενισχυμένο και ασφαλές με την παρουσία Άγγλων κομάντος
που θα συλλαμβάνουν αθηναίους πολίτες. Με αεροπλάνα της ΡΑΦ να
μολύνουν τον αττικό ουρανό και τους…Ρώσους χιλιάδες μίλια μακριά,
άσχετους και αμέτοχους.

Η ζυγαριά έγειρε, ο Τσώρτσιλ ήθελε τον Γ. Παπανδρέου πρωθυπουργό
και η επίσκεψή του (παραμονή Χριστούγεννα ’44) φανέρωνε
το «ενδιαφέρον» του για τα ελληνικά πράγματα. Γι αυτό και το ΚΚΕ
τηλεγραφούσε ευχαριστώντας την…εξοχότητά του. (Με τέτοιας
πνευματικής οξυδέρκειας ηγέτες του ΚΚΕ, γιατί να μην τσουβαλιάσουν
την αριστερά Τσώτσιλ και Παπανδρέου;).

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ η Βάρκιζα και η ταπείνωση, πριν αρχίσει ο μεγάλος
διωγμός. Το δράμα είχε τη συνέχεια του, για να καταλήξει στη μεγάλη
τραγωδία του Εμφυλίου. Η Ελλάδα «επεδικάσθη» στη Δύση και η
παγκόσμια μοιρασιά στη Γιάλτα δεν σήκωνε επιμέρους διεκδικήσεις
της αριστεράς και δη με ηγεσίες μπαρμπέρηδων, καπνεργατών και
τσαγκαράδων.

Δεκ. ’44, στο Σύνταγμα. Ξαφνικά πέφτουν ριπές
ΤΑ «Δεκεμβριανά» τέλειωσαν ως προανάκρουσμα, ο δρόμος για
τη μεγάλη σφαγή άνοιξε και η έκρηξη του Εμφυλίου ήταν υπόθεση
μερικών μηνών και κατάλληλης…προετοιμασίας.