Τι είδε ο επενδυτής (και το’ βαλε στα πόδια);

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΕΦΤΑΣΕ στα σύνορά μας ο ξένος επενδυτής κι έριξε μια ματιά στα δεδομένα μας. Παλιά και ισχύοντα νυν και αεί. Να δούμε τι είδε και το’ βαλε στα πόδια τρομαγμένος, για άλλα «λιμάνια» ήρεμα…
Α) Το αθάνατο και σφριγηλό τέρας της γραφειοκρατίας. Το γέννησε η ελληνική μαγκιά για να αρμέγουν επιτήδειοι τους «υπηκόους». Να τρομάζουν στη θέα του και να κομπλάρουν με το πρώτο «όχι» του, προκειμένου να κάνουν τη (νόμιμη) δουλειά τους.

Όλοι το είδαμε και το περιγράφουμε ξορκίζοντας το κακό, κανένας (ισχυρός) δεν τράβηξε τη χατζάρα να του κόψει το κεφάλι. Και, βέβαια, δεν καταλαβαίνει (το τέρας) από ξώφαλτσες και επιπόλαιες μαχαιριές. Δεν μπορεί; Δεν θέλει; Του ξεφεύγει στον λαβύρινθο, αλώβητο και ζωντανό; Έτσι κι αλλιώς, το είδε ο επενδυτής, τρόμαξε και δεν γυρίζει πίσω με το τέρας ζωντανό.

Β) ΜΕΤΡΗΣΕ τις «καθ’ ημέραν» απεργίες και είδε τους εν δυνάμει απεργούς. Με τον συνδικαλιστή μπροστάρη, λυσσασμένο για αιτήματα και…ψήφους. Ένας «μικρός» πολιτικός κι αυτός, στ’ αχνάρια των «φτασμένων» του Κοινοβουλίου, κι ίσως στο αρχικό σκαλί για αναβάθμιση του ρόλου του και προσφορά στο κοινωνικό σύνολο.

ΝΑ πειραματιστεί (ο ξένος επενδυτής) διακινδυνεύοντας τα κεφάλαιά του με τη νοοτροπία των πολλών πως τους ρουφάει το αίμα; Και, βέβαια, κάτι κράτησε στο μυαλό του για δείγμα δημόσιας συμπεριφοράς ελλήνων εργαζομένων (με το ένα μάτι τους στην απεργία). Ήρθε ως τουρίστας και του έφραξαν το «δρόμο» για το λιμάνι. Ανηφόρισε για τον Παρθενώνα κι ήταν «κλειστός», με το (μαύρο) πανό να προβάλλει τα αιτήματα «αγανακτισμένων».

Γ) ΑΚΟΥΣΕ τον κ. Τσίπρα να απειλεί με παραπομπές «ημέτερων» της εξουσίας, αλλά και ξένων που θα’ ρθουν για μπίζνες. Άλλο ένα κίνητρο για να πατήσει…γκάζι ο επενδυτής μη του πάρουν τη σειρά.

Δ) Είδε και μελέτησε τους δείκτες για τη φορολόγησή του. Θα’ ρθει πλούσιος για να γίνει φτωχός, αφού τον αρμέξουμε για τις ανάγκες μας; Δεν είναι δα και τόσο φιλέλληνας.

ΑΥΡΙΟ, μια ρεαλιστική πρότασή μας σχετική με τα παραπάνω.