Το χθεσινό δημοσίευμα της γερμανικής Süddeutsche Zeitung, ευχόμαστε να…
είναι ένα από τα τελευταία, που θα αφορούν τη νοοτροπία μιας Ελλάδας που πρόδωσε τη νέα της γενιά, έμαθε να ζει παρασιτικά και σήμερα πληρώνει το τίμημα της συμπεριφοράς της.
Το κακό είναι όμως, ότι «μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά» και αυτοί που κυρίως πλήττονται, είναι παραγωγικές δυνάμεις, νέοι άνθρωποι με όνειρα και υγιή νοοτροπία, σαν κι αυτούς που χρειάζεται η σύγχρονη Ευρωπαϊκή Ένωση για να επιβιώσει. Μια ΕΕ που ίσως αποδεικνύεται όμως ακόμα πιο ανίκανη και ίσως λίγο διεφθαρμένη, δικαιολογώντας τον χαρακτηρισμό «Πύργος της Βαβέλ» που της έχουμε κατά καιρούς αποδώσει…
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας το οποίο παρουσιάζεται στην αγγλική γλώσσα από το – επίσης γερμανικό – περιοδικό Der Spiegel, το οποίο έχει επιδείξει στην πορεία του χρόνου, εκτός από δημοσιογραφική ευπρέπεια, μοναδική ικανότητα εντοπισμού και επιλογής πραγματικά των πιο σημαντικών θεμάτων της διεθνούς επικαιρότητας, στο σκάνδαλο που αποκαλύπτεται και πηγαίνει πίσω μέχρι το 2006, εμπλέκεται ο «Οργανισμός Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης» (ΟΕΕΚ).
Εάν αληθεύουν οι καταγγελίες, το «πάρτι» που είχε στηθεί εκεί με κοινοτικά κονδύλια, είναι χαρακτηριστικό της αθλιότητας, με σαφέστατη πολιτική ευθύνη και ενθάρρυνση, στο πλαίσιο του γνωστού διεφθαρμένου κομματικού κράτους και των πελατειακών σχέσεων, που ως υπεράνω όλων στόχο και σκοπό είχε την παραμονή σε θέσεις εξουσίας των ίδιων και των ίδιων, οι οποίοι έκαναν «μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα», ήταν γαλαντόμοι με ξένα λεφτά, τα οποία δεν σεβάστηκαν.
Η γερμανική εφημερίδα ψέγει την υπηρεσία καταπολέμησης της απάτης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την «OLAF», η οποία παρότι διέθετε σαφέστατη πληροφόρηση από Έλληνα ελεγκτή, ποτέ δεν ασχολήθηκε σοβαρά ώστε να ερευνήσει και να διαπιστώσει τι γινόταν στον ΟΕΕΚ.
Ο Γιώργος Μπούτος, οικονομικός επιθεωρητής του υπουργείου Οικονομικών, έστειλε όλες τις σχετικές αποδείξεις στις Βρυξέλλες τον Ιούλιο του 2010, σε μια απόδειξη ότι δεν είναι όλοι οι Έλληνες «λαμόγια», για να διαπιστώσει, ότι η OLAF δεν έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ασχοληθεί με την υπόθεση. Το σχόλιο της εφημερίδας είναι εύστοχο, όσο και δίκαιο, αφού πιστώνει στον αξιωματούχο του υπουργείου Οικονομικών την προσπάθεια να αλλάξει την εικόνα για τους Έλληνες δημοσίους υπαλλήλους στο εξωτερικό, παρατηρεί: «Εκεί όπου αρέσκονται να ασκούν κριτική στην Ελλάδα, στην ΕΕ, στις Βρυξέλλες, δεν τον άκουσαν»!
Και τι δεν τους έστειλε ο έντιμος δημόσιος λειτουργός… Γιος μέλους του υπουργικού συμβουλίου είχε παραδώσει μαθήματα για την επαργύρωση των ρολογιών, ενώ σύζυγος σοσιαλιστή υπουργού δίδαξε δύο τόσο συναφή αντικείμενα όσο η οδοντιατρική… και η γεωγραφία, ενώ στον Οργανισμό εργάζονται και συγγενείς του επικεφαλής του… Ούτε ο Έλληνας αντιπρόσωπος, ούτε ο προϊστάμενος της υπηρεσίας «ίδρωσαν». Θα ελεγχθούν τώρα; Μάλλον όχι, εάν ισχύουν όσα διαβάσαμε στη διεύθυνση που ακολουθεί, σε δημοσίευμα του 2010, όταν προέκυψε δηλαδή το θέμα και εμπλέκει και άλλους: http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=80&aid=220555&cid=122
Κάποια στιγμή αγανάκτησε με την αδιαφορία και αποφάσισε να χτυπήσει την πόρτα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Μόνο τότε εδέησε η OLAF να του απαντήσει, λέγοντάς του… να κάνει υπομονή, καθώς βρισκόταν σε φάση ολικής αναδιοργάνωσης! Ούτε καν ζήτησαν την επιστροφή των χρημάτων, είπε στη γερμανική εφημερίδα ο Γ. Μπούτος, αποκαλύπτοντας ουσιαστικά, ότι αυτοί που καταγγέλλουν στις Βρυξέλλες το ελληνικό δημόσιο, εκπροσωπούν έναν πολύ χειρότερο γραφειοκρατικό μηχανισμό, δυσκίνητο και αναποτελεσματικό, ενώ για τα περί διαφθοράς, το «defence-point.gr» έχει υπαινιχθεί πολλάκις σε άλλες αναρτήσεις βασιζόμενο σε μαρτυρίες που έχουν περιέλθει σε γνώση μας…
Μερικοί από τους διδάσκοντες στον ΟΕΕΚ, εμφανίζονταν να έχουν πληρωθεί για… 225 ώρες διδασκαλία το μήνα, με την αμοιβή – αποζημίωση ανά ώρα να ανέρχεται στα 610 ευρώ! Περισσότερα δηλαδή από όσα θα παίρνει για να σκίζεται ένα ολόκληρο μήνα ένας σημερινός εργαζόμενος που ξεκινά τη σταδιοδρομία του! Αντιλαμβάνεται άραγε ότι για την κατάσταση στην οποία τελεί, τον καταδίκασαν οι ανεπάγγελτοι λωποδύτες των κομμάτων, εκτός από το ραχάτι των μανδαρίνων της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, ή μήπως να σκεφτούμε πιο πονηρά και… ελληνικά;
Φαίνεται, ότι οι άνθρωποι αυτοί (οι διδάσκοντες στον ΟΕΕΚ) εργάζονταν επί οχταώρου βάσεως ακόμα και τα Σαββατοκύριακα. Τόσο… ζεστά είχαν πάρει το ρόλο τους και προφανώς και οι διδασκόμενοι, εκστασιασμένοι από την ποιότητα του έργου του Οργανισμού, απεμπόλησαν το δικαίωμα… του πενθημέρου στην εργασία τους, δηλαδή την παρακολούθηση των μαθημάτων. Ίσως δε να είχαν και άλλους τόσο… ευσυνείδητους καθηγητές, οπότε ίσως να έκλειναν περί τις… 25 ώρες το 24ωρο σε παρακολουθήσεις.
Και όπως είπαμε: Στις Βρυξέλλες δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς, παρότι τους τα έδωσε έντιμος Έλληνας «στο πιάτο», οπότε πώς να απαιτήσεις από το κράτος μέλος να πιάσει τους μανδαρίνους, τα υποκείμενα της κλεπτοκρατίας και να τα βάλει να κάνουν παρέα στον Τσοχατζόπουλο; Διότι μόνο αυτόν βρήκαν, ενώ όλοι σήμερα ψιθυρίζουν ότι τα χρήματα που εντοπίστηκαν από «μίζες» είναι σταγόνα στον ωκεανό…
Ενώ όπως δήλωσε στη γερμανική εφημερίδα ο Γιώργος Μπούτος, που έσωσε την υπόληψη των έντιμων Ελλήνων, τα αδικήματα στις περισσότερες από τις υποθέσεις διασπάθισης κοινοτικού χρήματος έχουν παραγραφεί, επειδή στις Βρυξέλλες δεν βρήκαν χρόνο να ασχοληθούν. Βοήθειά μας λοιπόν.
Use Facebook to Comment on this Post