Ένας μαθητής του ΓΕΛ Καρύστου γράφει για την κρίση

Μέσα σε αυτήν την τρικυμία πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων για τη χώρα μας, το πρώτο συναίσθημα που καλλιεργείται στους πολίτες είναι η αγανάκτηση και ο προβληματισμός.
Όλοι αναρωτιόμαστε, θα καταφέρει η Ελλάδα να βγει από αυτό το οικονομικό αδιέξοδο ή δεν υπάρχει επιστροφή;…
Οι πιο αισιόδοξοι ευελπιστούν για το καλύτερο και πιστεύουν βαθιά στις διαρθρωτικές αλλαγές και στη δημοσιονομική προσαρμογή που έχουν δρομολογηθεί. Από την άλλη, μεγάλος αριθμός του ελληνικού λαού καταδικάζει τις προσπάθειες της κυβέρνησης και θεωρεί ότι όλες αυτές οι κινήσεις θα μας οδηγήσουν στην ίδια, αν όχι και σε χειρότερη κατάσταση. Είναι γεγονός ότι σε μια χώρα που η ανεργία αγγίζει πολύ υψηλά ποσοστά, η “οικονομική άνοιξη” δεν μπορεί να έρθει από τη μία μέρα στην άλλη χωρίς να πραγματοποιηθούν βασικές μεταρρυθμίσεις.

Πέρα όμως από το μέγεθος της κρίσης και από τις συνέπειες της λιτότητας στην πατρίδα μας, ίσως είναι πιο σημαντικό να εξετάσουμε διεξοδικά το πώς θα ξεπεράσουμε το οικονομικό αδιέξοδο και πώς θα ενδυναμώσουμε την εθνική μας οικονομία. Αρχικά είναι πολύ σημαντικό να ανακτηθεί πλήρως η αξιοπιστία της χώρας μας στο εξωτερικό, κάτι το οποίο καθίσταται αναγκαίο για να προσελκυσθούν επενδύσεις.

Έτσι θα τονωθεί η βιομηχανία και θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Αυτός είναι ένας εθνικός στόχος που όπως φαίνεται με την πάροδο του καιρού προωθείται και αποτελεί το νούμερο 1 στην κρατική ατζέντα.

Έπειτα, βασικός μοχλός ανάπτυξης της Ελλάδας διαχρονικά είναι ο τουρισμός. Θα πρέπει λοιπόν να γίνουν όλες οι απαιτούμενες προσπάθειες για να υπάρξει αύξηση κυρίως στον αριθμό των ξένων τουριστών. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι οι επιχειρήσεις εστίασης απασχολούν χιλιάδες εργαζομένους. Από την άλλη πλευρά, είναι απαραίτητο να δοθεί το έναυσμα από το κράτος στους νέους για να ασχοληθούν με τις αγροτικές καλλιέργειες με σκοπό η Ελλάδα να γίνει αρχικά μια αυτάρκης αλλά και κατ’ επέκτασιν μια εξωστρεφής χώρα με ικανοποιητικές εξαγωγές.

Τέλος, πολλές συζητήσεις γίνονται για την εκμετάλλευση του φυσικού και ορυκτού πλούτου. Θεωρώ πως άμεσα η χώρα μας θα πρέπει να εντείνει τις έρευνες γύρω από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως την ηλιακή και την αιολική και αργότερα να ερευνηθεί η πιθανότητα εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου από τα ελληνικά ύδατα.

Εξετάζοντας όλα αυτά και σκεπτόμενοι τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι πρόγονοί μας στο παρελθόν, πρέπει να βρίσκουμε δύναμη. Κυρίως η νέα γενιά που έχουμε το μέλλον μπροστά μας έχουμε υποχρέωση στους ίδιους μας τους εαυτούς να αναγνωρίσουμε τα λάθη και να κινηθούμε διαφορετικά. Από όλα αυτά συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι αυτό που απαιτείται είναι κυρίως η αλλαγή νοοτροπίας. Από τη μεταπολίτευση και έπειτα η χώρα μας πέρασε από διάφορα στάδια. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια αποτελούν βέβαια τις πιο “σκοτεινές” και δυσάρεστες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας που οφείλουμε να “φωτίσουμε”».

Ελευθεροτυπία