Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ
Συγκλονιστικός ήταν ο χθεσινός πολιτικός αποχαιρετισμός στον Παύλο Φύσσα, τον γνωστό στις γειτονιές του Πειραιά αντιφασίστα τραγουδιστή, τον οποίον δολοφόνησε ένα πασίγνωστο στις ίδιες γειτονιές ανθρωπόμορφο κτήνος της Χρυσής Αυγής, το οποίο καθημερινά βρισκόταν στα γραφεία αυτού του πολιτικού κόμματος στη Νίκαια. Περίπου 20.000 άτομα διαδήλωσαν σε μια πρωτοφανή για το Κερατσίνι συγκέντρωση…
Ο δολοφόνος, κολοσσιαίας σωματικής διάπλασης, έσφαξε εν ψυχρώ τον Π. Φύσσα με επαγγελματικό τρόπο στη μέση του δρόμου, κατεβαίνοντας από αυτοκίνητο, υπό τα βλέμματα δεκάδων κατοίκων. Συμπεριφέρθηκε σαν εκτελεστής που εκτελούσε εντολή και είχε προεπιλεγεί επειδή ήταν αποφασισμένος να πάει στη φυλακή. Δεν προσπάθησε καν να καλύψει το πρόσωπό του ή το όπλο του εγκλήματος.
Δεν αποπειράθηκε ούτε καν να διαφύγει, όπως είχαν κάνει οι δολοφόνοι π.χ. του Γρηγόρη Λαμπράκη πριν από μισό αιώνα. Στην πολιτική, ακόμη και στις περιπτώσεις δολοφονιών, το πρώτο ζήτημα που τίθεται είναι πάντοτε το ίδιο: ποιος ωφελείται πολιτικά από το έγκλημα, ανεξάρτητα ίσως από το ποιος το διέπραξε. Στην πολιτική ενδέχεται άλλα να είναι τα κίνητρα του δράστη και οι στόχοι του και εντελώς διαφορετικές πολιτικές συνέπειες να έχουν στην πράξη αυτά που κάνει.
Η Χρυσή Αυγή την περασμένη εβδομάδα προχώρησε συγκροτημένα και οργανωμένα ως κόμμα σε δύο πολύ σοβαρές πολιτικές προκλήσεις, με διαφορετικούς αποδέκτες και διαφορετικής πολιτικής βαρύτητας. Στο Πέραμα επιτέθηκε εντελώς απρόκλητα σε αφισοκολλητές του ΚΚΕ και της ΚΝΕ με ρόπαλα που είχαν καρφιά, άρα υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να ήθελε νεκρούς κομμουνιστές.
Στον Μελιγαλά η πρόκληση ήταν εναντίον της ΝΔ, αβλαβής στη μορφή, αλλά εξαιρετικά επώδυνη από πολιτική σκοπιά για την κυβέρνηση και δικαίως πανικόβαλε τη ΝΔ, η οποία είχε αρχίσει να φλερτάρει με την ιδέα της συγκυβέρνησης με τη Χρυσή Αυγή, αν τα εκλογικά αποτελέσματα διευκόλυναν μια τέτοια διέξοδο διακυβέρνησης.
Στη ΝΔ σήμανε συναγερμός μετά από αυτό. Πάνω εκεί έρχεται ως «θείο δώρο» για την κυβέρνηση η δολοφονία ενός αντιφασίστα στο Κερατσίνι από έναν πασίγνωστο στις γειτονιές του Πειραιά χρυσαυγίτη, ο οποίος κατά απίστευτα παράδοξο τρόπο διαπράττει τη δολοφονία έτσι ώστε να τον αναγνωρίσουν, να συλληφθεί και να πάει φυλακή! Ανεξαρτήτως των προθέσεων του χρυσαυγίτη δολοφόνου, από τη δολοφονία πολιτικά κερδισμένη είναι η κυβέρνηση.
Από εκεί που όλη η Ελλάδα συζητούσε μέχρι προχθές για την κυβερνητική πολιτική, με την πλειονότητα του λαού να διαφωνεί με αυτήν ή ακόμη και να την κατηγορεί ως εγκληματική επικρίνοντας σφοδρότατα τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, από χθες συζητάμε -και δικαίως, φυσικά- τη δολοφονία που διέπραξε επιφανής χρυσαυγίτης. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να εκμεταλλευτούν πολιτικά τη δολοφονία, καλώντας τα κόμματα της αντιπολίτευσης να λησμονήσουν την αγεφύρωτη μνημονιακή άβυσσο που τα χωρίζει με την κυβέρνηση και να συμπαραταχθούν μαζί τους σε… «αντιφασιστικό μέτωπο»!
Οι ενέργειες και οι δηλώσεις της κυβέρνησης αλλά και των Ευρωπαίων είναι επί της ουσίας βαθύτατα υποκριτικές. Με το Μνημόνιο υποτέλειας και εξαθλίωσης που επέβαλαν στον ελληνικό λαό, αυτοί είναι οι υπεύθυνοι για την πολιτική που εκτόξευσε τη Χρυσή Αυγή από το 0,29% των εκλογών του 2009 στο 6,92% του 2012.
Use Facebook to Comment on this Post