Είναι γεγονός πως λόγω του φορτωμένου προγράμματος και των αυξημένων υποχρεώσεων η οικογένεια πλέον σπάνια μαζεύεται σε απαρτία για να μοιραστεί την ίδια…
Γράφει η Ελένη Κουή, Παιδοδιαιτολόγος
Τα ίδια τα παιδιά τρώνε συχνά με τη συντροφιά του ενός ή κανενός γονέα και τότε συντροφιά τους γίνεται η τηλεόραση ή ο υπολογιστής.
Φαίνεται, ωστόσο, ότι η καθημερινή αυτή συνάθροιση γύρω από ένα τραπέζι είναι ωφέλιμη, όχι μόνο για τις διατροφικές μας συνήθειες και την υγεία μας, αλλά και για τους συναισθηματικούς μας δεσμούς, την ψυχική μας ισορροπία και συμπεριφορά μέσα στην οικογένεια.
Το έχουμε επισημάνει επανειλλημένα πως τα παιδιά διαμορφώνουν τις διατροφικές τους συνήθειες μέσω της μίμησης. ‘Αρα, όταν η οικογένεια τρώει μαζί τα παιδιά μπορούν να υιοθετήσουν ισορροπημένες συνήθειες και να αυξήσουν την ποικιλία τροφίμων, που συνήθως σημαίνει να δοκιμάσουν περισσότερη σαλάτα και λαχανικά! Ταυτόχρονα οι γονείς μπορούν να ελέγξουν την ποιότητα αλλά και τη ποσότητα των γευμάτων των παιδιών. Συχνά εξηγώ στους γονείς πως όταν κάθονται στο τραπέζι πχ. Τέσσερα άτομα διαφορετικής ηλικίας τότε αυτός με την μικρότερη ηλικία πρέπει να έχει και τη μικρότερη μερίδα! Τα οικογενειακά γεύματα μπορούν έτσι να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας.
Επίσημα στοιχεία ερευνών όπως αυτά της μελέτης του Πανεπιστημίου της Μινεσότα (EAT- Eating Among Teenegers, 1999-2010) δείχνουν πώς οι έφηβοι αναζητούν την ‘ασφάλεια’ του οικογενειακού τραπεζιού γιατί έτσι νίωθουν πιο σίγουροι για τις διατροφικές τους συνήθειες. Συγκεκριμένα, τα παιδιά που έτρωγαν 1-3 γεύματα μαζί με την οικογένεια την εβδομάδα έιχαν μεγαλύτερη κατανάλωση σε φρούτα, λαχανικά, όσπρια, τροφές πλούσιες σε ασβέστιο, σίδηρο και φυτικές ίνες (Neumark-Sztainer D, Hannan PJ, Story M, Croll J, Perry C., 2003). Στην αντίθετη περίπτωση παρατηρείται μια αυξημένη κατανάλωση σε αναψυκτικά, αλκοόλ, και γεύματα πλούσια σε λιπαρά και ζάχαρη.
Η ίδια μελέτη έδειξε ότι τα οικογενειακά γεύματα προστατεύουν τα παιδιά από διαταραγμένες συμπεριφορές προς τον έλεγχο του βάρους τους. Αποφεύγονται δηλαδή καταστάσεις εμμονής ή βουλιμίας με αποτέλεσμα τα παιδιά να είναι πιο κοντά στο επιθυμητό βάρος για την ηλικία και το ύψος τους. Όταν λοιπόν όλη η οικογένεια μοιράζεται κοινές ώρες γευμάτων, τα παιδιά έχουν λιγότερες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν πρόβλημα υπερβαρότητας.
Αποτελέσματα πάλι από την Αμερική δείχνουν ότι τα παιδιά που τρώνε οικογενειακά σχεδόν όλες τις ημέρες της εβδομάδας, έχουν 45% περισσότερες πιθανότητες να προσεγγίσουν τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για κατανάλωση 400 γρ. φρούτων και λαχανικών ημερησίως (Gillman et al., 2000).
Στην χώρα μας πρόσφατα αποτελέσματα της μελέτης GRECO (Greek Childhood Obesity Study, 2012) δείχνουν ότι όσο πιο πολύ ασχολούνται οι γονείς και συμμετέχουν στα γεύματα των παιδιών τόσο και καλύτερες διατροφικές συνήθειες παρουσιάζουν τα ίδια και μικρότερα ποσοστά παχυσαρκίας (Farajian P et al., 2012). Η συγκεκριμένη μελέτη του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, σε συνεργασία με το Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, μελέτησε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη σχέση κοινωνικών, οικονομικών και δημογραφικών παραγόντων με την εμφάνιση της παιδικής παχυσαρκίας. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι στην ελληνική οικογένεια ο ρόλος της γιαγιάς μπορεί να δράσει αρνητικά προς την εμφάνιση της παιδικής παχυσαρκίας!
Στην πράξη, τα οικογενειακά γεύματα δεν χρειάζεται να είναι πολύπλοκα και χρονοβόρα. Αρκεί να περιέχουν ποικιλία πιάτων ώστε οι μικρότεροι της οικογένειας να δοκιμάζουν καινούργιες γεύσεις. Μια καλή συχνότητα κατανάλωσης σε άπαχα κόκκινα κρέατα είναι 1-2 φορές την εβδομάδα και 1-2 λευκό κρέας. 3 φορές την εβδομάδα πιάτα με λαδερά ή όσπρια και σίγουρα 1-2 φορές την εβδομάδα ψάρι! Όλα αυτά σερβίρονται σωστά πάντα με μία πηγή αμύλου (ρύζι , μακαρόνι, πατάτα, ψωμί) και κάθε γεύμα περιέχει μια γενναιόδωρη ποσότητα σαλάτας ή λαχανικών! Μιλάμε λοιπόν για πολύχρωμα πιάτα που τραβούν το ενδιαφέρον και ανοίγουν την όρεξη των μικρών και μεγάλων της οικογένειας!
Πηγή: www.elenikoui.gr
Use Facebook to Comment on this Post