Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε “ονειρευτεί” τον Ομπάμα

Είναι η απόλυτη πηγή έμπνευσης και η ομιλία του που έμεινε διάσημη για το πάθος και τον παλμό της, έχει λειτουργήσει ως «πυξίδα» για τους υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αύριο συμπληρώνονται 50 χρόνια από την ημέρα που ο εφημέριος από την Τζόρτζια αφηγήθηκε «το όνειρό» του ενώπιον 250.000 ανθρώπων στην Ουάσιγκτον, υπό τη σκιά του μνημείου του Λίνκολν.

Εκατομμύρια άνθρωποι αναμένεται να συγκεντρωθούν αύριο στην αμερικανική πρωτεύουσα για να παρακολουθήσουν την ομιλία του προέδρου Ομπάμα, που θα τιμήσει τη μνήμη του αγωνιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο οποίος μίλησε με τόσο συγκινητικό τρόπο επειδή αυτοσχεδίασε.

Ο αυτοσχεδιασμός
Η ιστορική ομιλία του Κινγκ, που ήταν η κορύφωση της αποκαλούμενης Πορείας προς την Ουάσιγκτον και επηρέασε όχι μόνο την άμεση εξέλιξη πολιτικών γεγονότων αλλά και τις επόμενες γενιές, θα μπορούσε να είναι εντελώς διαφορετική, εάν εκείνος ακολουθούσε το προσχέδιο που είχε στα χέρια του. Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε ξεκινήσει να μιλά φανερά αγχωμένος, όταν ξαφνικά η τραγουδίστρια Μαχάλια Τζάκσον που στεκόταν πίσω του, του φώναξε: «Μάρτιν, μίλησέ τους για το όνειρό σου». Ανταποκρινόμενος στο κάλεσμά της ο Κινγκ εγκατέλειψε την ομιλία που είχε προετοιμάσει και άρχισε να αφηγείται το δικό του όνειρο, «το γερά ριζωμένο στο αμερικανικό όνειρο».

Η ομιλία έπρεπε να διαρκέσει 4 λεπτά, όπως των υπολοίπων, όμως τελικά κράτησε 17, στη διάρκεια των οποίων ο Κινγκ επανέλαβε οκτώ φορές τη φράση «έχω ένα όνειρο». «Εχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα αυτό το έθνος θα ξεσηκωθεί και θα ζήσει το αληθινό νόημα της πεποίθησής του. Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες αυταπόδεικτες: ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δημιουργηθεί ίσοι», είπε για να συνεχίσει: «Εχω ένα όνειρο ότι μια ημέρα στους κόκκινους λόφους της Γεωργίας οι γιοι των πρώην σκλάβων και οι γιοι των πρώην ιδιοκτητών θα μπορέσουν να καθίσουν μαζί στο τραπέζι της αδελφότητας. Εχω ένα όνειρο ότι τα τέσσερα παιδιά μου μια ημέρα θα ζήσουν σε ένα έθνος όπου δεν θα κριθούν από το χρώμα του δέρματός τους αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους».

Καταλήγοντας, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ έπιασε τον παλμό του ακροατηρίου του, που μεταφέρθηκε γρήγορα σε όλη τη χώρα: «Οταν αφήσουμε την ελευθερία να ηχήσει, όταν την αφήσουμε να ηχήσει από κάθε χωριό και κάθε κωμόπολη, από κάθε Πολιτεία και κάθε πόλη, θα μπορέσουμε να επισπεύσουμε εκείνη την ημέρα που όλα τα παιδιά του Θεού, μαύροι άνθρωποι και λευκοί άνθρωποι, εβραίοι και εθνικοί, προτεστάντες και καθολικοί, θα μπορέσουν να ενώσουν τα χέρια και να τραγουδήσουν τα λόγια του παλιού νέγρικου ύμνου: ?Επιτέλους ελεύθεροι! Επιτέλους ελεύθεροι! Ευχαριστούμε τον Παντοδύναμο Θεό, επιτέλους είμαστε ελεύθεροι!?».

Στήριξη από το Χόλιγουντ
Δεκάδες αστέρες του Χόλιγουντ, μεταξύ των οποίων ο Μάρλον Μπράντο και ο Πολ Νιούμαν, είχαν καταφθάσει στην Ουάσιγκτον για την πορεία και τις ομιλίες που ανάγκασαν το αμερικανικό Κογκρέσο να θεσπίσει έναν χρόνο αργότερα έναν από τους πιο σημαντικούς νόμους των ΗΠΑ για τα πολιτικά δικαιώματα. Ο μόνος που βρέθηκε ανοιχτά απέναντι στον Κινγκ ήταν ο Μάλκολμ Εξ, που ζητούσε πιο έντονη αντίδραση κατά του ρατσισμού.

Πηγή: Έθνος