Του Θανάση Νικολαΐδη
«ΣΑΝ έτοιμοι από καιρό σαν θαρραλέοι…»
ΩΣΤΟΣΟ, μια σκέψη αποκαρδιωτική κι ένα ερώτημα απλό, μας «κόβει». Και μας αναστατώνει. Και μας εξοργίζει. Θα πιάσει τόπο η (συν)εισφορά μας; Για ποιον (ποιους και γιατί) πληρώνουμε; Να
το δούμε, λοιπόν, και…βλέπουμε.
ΚΑΤΙ απ’ τη φορολογική μας εισφορά θα πάει και για τα (ηγεμονικά) εφάπαξ των «εργαζομένων» της Βουλής, αλλά κάνε πως δεν το πρόσεξες-εκεί διόρισαν οι πάντες, βρωμάει ευνοιοκρατία και μην
ποντάρεις σε κινητικότητες και διαθεσιμότητες. Κι από ειδικούς συμβούλους υπουργών; Τους πληρώνεις, και μαζί τους εκατοντάδεςκυριών σκυμμένων στο κομπιούτερ.
ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ τους πολυθεσίτες που δεν βρέθηκε νόμος(!) να γίνουν μονοθεσίτες, δεν κόπηκαν «υπερωρίες» τους, δεν περιορίστηκαν οι πολλαπλές συντάξεις…
ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ τα σπασμένα από ρεμούλες ατιμώρητων που καραδοκούν, στα ίδια πόστα. Για «τρύπες» σε Ταμεία του Δημοσίου που τα διαχειρίστηκαν σαν ιδιώτες παραμένοντας ακαταδίωκτοι.
ΠΟΥ αλλού διαχέεται το δημόσιο χρήμα απ’ τη φορολόγηση του μισθωτού και του συνταξιούχου; Στις στρατιές εργαζομένων και «εργαζομένων» των Υπουργείων. Υδροκέφαλων, με υπεράριθμους
που πέρασαν τη μισή ζωή τους σ’ ένα γραφείο και την άλλη μισή σε άδειες. Εξασφάλισες καρέκλα με τηλέφωνο; Αυτό ήταν! Άραξε, περίμενε και…ιδιαιτέρα με την προαγωγή σου. Ο λογαριασμός στο…ταμείο.
ΚΑΙ οι πλεονάζοντες των ΟΤΑ, αραχτοί σαν κλώσες σε περιστερώνα, άεργοι και τρεφόμενοι δημοσία δαπάνη; Ο τ. νομάρχης με τους κόλακες τριγύρω χρήσιμους για τις εκλογές, ο δήμαρχος με το επιτελείο του-καθένας στο γραφείο και με τα χαρτιά του απλωμένα;
ΤΕΛΟΣ, πληρώνουμε για να καλύψουμε κλεψιές φοροφυγάδων. Κι ό,τι περισσέψει; Θα το κάνουμε σχολεία, νοσοκομεία και…γεφύρια.
Use Facebook to Comment on this Post