Έχετε δει Ιάπωνα που να είναι παχύς; Ή έστω υπέρβαρος; Αν εξαιρέσουμε τους αθλητές του Σούμο, τότε παχύ Ιάπωνα, συναντάμε από σπάνια, μέχρι και πολύ σπάνια…
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας στο κεφάλαιο «παχυσαρκία», έχει κατατάξει την Ιαπωνία στην τελευταία θέση του κόσμου. Σε αυτό το γεγονός, ότι δηλαδή οι κάτοικοι της δεν είναι παχύσαρκοι, οφείλεται και το ότι οι Γιαπωνέζοι παρουσιάζουν αναλογικά τα υψηλότερα ποσοστά μακροζωίας στη γη. Είναι θέμα διατροφής, αλλά κυρίως είναι και θέμα φιλοσοφίας.
Εντάξει δεν είναι το ίδιο να τρως το ζουμερό και λαχταριστό παϊδάκι, ή ένα μπιφτέκι στα κάρβουνα, με το να τρως άνοστο ρύζι, ωμό ψάρι και φύκια, αλλά όπως και να το κάνουμε οι Ιάπωνες στο θέμα της παχυσαρκίας παραμένουν σταθεροί. Και αυτό γιατί ακολουθούν από παλαιά, από την εποχή που το νησί ήταν υπό το καθεστώς φεουδαρχίας, τη φιλοσοφία διατροφής με το όνομα hara hachi bu. Που σε μια ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «κορόιδεψε το μυαλό σου».
Η φτώχεια της εποχής και οι κακουχίες στη φεουδαρχική μεσαιωνική Ιαπωνία, έκαναν τον λαό που δεν είχε να φάει παρά μόνο ρύζι και ψάρι, να λατρεύει αυτό που τρώει, αλλά και να προσπαθεί να ξεγελάσει τον εγκέφαλο του στο ότι χόρτασε. Χρόνια αργότερα οι επιστήμονες διαπίστωσαν πράγματι ότι ο εγκέφαλος όταν τρώμε χρειάζεται κάποια ώρα για να νιώσει το αίσθημα ότι χορτάσαμε. Αν λοιπόν με κάποιον τρόπο τον ξεγελάσουμε τότε νιώθουμε χορτάτοι.
Οι Ιάπωνες συνηθίζουν όταν τρώνε να μην… σκάνε. Φροντίζουν πάντα να ξεγελούν με μικρές αργές μπουκίτσες το μυαλό τους. Επιστήμονες του Τόκιο διαπίστωσαν ότι ο μέσος Ιάπωνας όταν τρώει «γεμίζει» το 70% του στομαχιού του. Τρώνε αργά και έτσι ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται ότι τρώνε άρα δίνει εντολή στο σώμα ότι έχει χορτάσει.
Οι Ιάπωνες φαίνεται ότι τηρούν ευλαβικά τις 2 αρχές αυτές και για το λόγο αυτό δεν παρουσιάζουν παχυσαρκία.
Με πληροφορίες από: www.iatropedia.gr/
Use Facebook to Comment on this Post