«Η θρησκεία διδάσκεται, δεν επιβάλλεται»
του δημοσιογράφου
Σεμπαϊδήν Καραχότζα
Μπορεί για εμάς τους μεγαλύτερους σε ηλικία η διαφορετικότητα να αποτελεί πολλές φορές ακόμα και πλεονέκτημα ή έστω να μην αποτελεί πρόβλημα ωστόσο αυτό δεν ισχύει και για τα παιδιά τα οποία όταν αισθανθούν πως μέσα σε ένα σύνολο ανθρώπων διαφέρουν σε κάτι, όχι από δική τους επιλογή αλλά επειδή τους το επιβάλουν οι μεγαλύτεροι, νιώθουν κατώτερα, άβολα και προτιμούν την απομόνωση…
Όλα αυτά ούτε καν τα είχα σκεφτεί ποτέ μέχρι την ώρα που τα είδα ζωγραφισμένα στα μάτια ενός μικρού παιδιού. Πιο συγκεκριμένα πριν από λίγες μέρες παραβρέθηκα ως γονέας σε μια εκδήλωση για τη λήξη της σχολικής χρονιάς και εκεί ανάμεσα στα δεκάδες μικρά παιδιά, χριστιανόπουλα και μουσουλμανόπουλα, υπήρχε και ένα κοριτσάκι το οποίο χωρίς να το έχει επιλέξει, ξεχώριζε από τα υπόλοιπα παιδιά και ξεχώριζε γιατί φορούσε μαντίλα.
Ήταν μια εκδήλωση γεμάτη από παιδικές φωνές, γέλια, τραγούδι και παιχνίδια χωρίς όμως σε όλα αυτά τα συμμετέχει και το εν λόγω κοριτσάκι. Αντίθετα, ήταν το μόνο παιδί που καθ’ όλη τη διάρκεια της γιορτής δεν κουνήθηκε από τη θέση του, δεν έπαιξε, δεν γέλασε, δεν τραγούδησε μαζί με τα άλλα παιδιά και μόνο όταν τελείωσε η εκδήλωση σηκώθηκε από τη θέση του για να φύγει.
Πιστεύει άραγε κανείς πως αυτό το κοριτσάκι δεν ήθελε να κάνει ότι και τα υπόλοιπα παιδιά; Δεν ήθελε να παίξει, να τραγουδήσει, να χορέψει μαζί τους; Ο κάθε λογικός άνθρωπος θα απαντήσει πως ναι, ήθελε να τα κάνει όλα αυτά αλλά δεν τολμούσε γιατί ένιωθε κατώτερο από τα υπόλοιπα παιδάκια, ένιωθε πως ξεχωρίζει, πως δεν είναι ίδιο με αυτά.
Ασφαλώς και δεν είμαι κατά της μαντίλας μιας και αυτό το προβλέπει η θρησκεία μας, η θρησκεία των μουσουλμάνων. Άλλωστε κι εγώ είμαι γονέας κι έχω μια κόρη η οποία πολλές φορές φοράει μαντίλα, με τη διαφορά πως εγώ ποτέ δεν την ανάγκασα να τη φορέσει αλλά την αφήνω να επιλέγει η ίδια το πως θα ντυθεί.
Θέλω να πω πως ναι μεν οι μουσουλμάνοι οφείλουν να μάθουν στα παιδιά τους πως η θρησκεία μας προβλέπει τη μαντίλα για τις κοπέλες αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να την επιβάλουν με το ζόρι.
Οι γονείς της κοπελίτσας αυτής, προφανώς μη μπορώντας να καταλάβουν το κακό που κάνουν στο ίδιο τους το παιδί, θεωρούν ότι πράττουν το σωστό, ότι δηλαδή ορθώς το κορίτσι τους βρέθηκε στο συγκεκριμένο χώρο με τη συγκεκριμένη ενδυμασία, γιατί αυτό προβλέπει η θρησκεία τους.
Πραγματικά ότι και να γράψω είναι σχεδόν αδύνατο να μπορέσω να περιγράψω όλα αυτά που είδα στα μάτια του παιδιού αυτού, μόνο αν το έβλεπε κανείς θα μπορούσε να καταλάβει την απόγνωση του, τη δύσκολη θέση του.
Άλλωστε η θρησκεία είναι κάτι που διδάσκεται, μεταδίδεται αλλά δεν επιβάλλεται κι όσοι θεωρούν πως μπορούν να την επιβάλουν, συνήθως έχουν τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Use Facebook to Comment on this Post