ΓΣΕΒΕΕ “Μυωπικό το νομοσχέδιο για τους δανειολήπτες”

περίπτωση μυωπικό και υπερβολικά περιορισμένο, καθώς αφενός δεν περιλαμβάνει έναν μεγάλο αριθμό δανειοληπτών και αφετέρου στους λίγους που απευθύνεται δεν προσφέρει ουσιαστική διευκόλυνση.

Συγκεκριμένα, το σχέδιο νόμου, σύμφωνα με την ΓΣΕΒΕΕ:

1. Δεν περιλαμβάνει τους δανειολήπτες των οποίων οι συμβάσεις έχουν ήδη καταγγελθεί. Η συγκεκριμένη ομάδα δανειοληπτών είναι προφανώς εκείνη που χρειάζεται άμεσα και τη μεγαλύτερη βοήθεια και θα έπρεπε να βρίσκονται στο επίκεντρο παροχής κάθε είδους βοήθειας.

2. Δεν περιλαμβάνει ελεύθερους επαγγελματίες και μικρούς επιχειρηματίες. Πάγιο αίτημα της ΓΣΕΒΕΕ, ήδη από τον νόμο 3869/2010 είναι η συγκεκριμένη ομάδα δανειοληπτών να συμπεριληφθεί στο καθεστώς προστασίας. Με το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου συνεχίζει να αγνοείται μια πολυπληθής ομάδα πολιτών και δανειοληπτών.

3. Δεν προσφέρει ουσιαστική διευκόλυνση, καθώς, πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων, η διαφορά της δόσης κατά την περίοδο χάριτος και της αντίστοιχης πριν τη χορήγηση του προγράμματος κεφαλαιοποιείται και αποπληρώνεται μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος. Αυτό σημαίνει στην ουσία μεγαλύτερη τελική επιβάρυνση για τον δανειολήπτη.

Η ΓΣΕΒΕΕ θεωρεί ότι ιδιαίτερα σήμερα είναι επιτακτική η ανάγκη να στηριχθούν ρεαλιστικά οι δανειολήπτες που έχουν πραγματική ανάγκη, με πραγματικές και όχι επικοινωνιακές προσπάθειες στήριξής τους. Για το λόγο αυτό, προτείνουμε τα εξής:

1. Ο νόμος θα πρέπει να συμπεριλάβει τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους μικρούς επιχειρηματίες και συγκεκριμένα τις νομικές μορφές που δεν καλύπτονται από την περιορισμένη ευθύνη (ατομικές επιχειρήσεις, ομόρρυθμες, ετερόρρυθμες). Η μείωση των εισοδημάτων της συγκεκριμένης ομάδας δανειοληπτών από την αρχή της κρίσης μέχρι και σήμερα έχει οδηγήσει μεγάλα ποσοστά της ομάδας αυτής να αδυνατούν πλέον να αντεπεξέλθουν στις χρηματοοικονομικές τους υποχρεώσεις.

2. Η ρύθμιση να περιλαμβάνει δάνεια όλων των κατηγοριών (στεγαστικά, καταναλωτικά, επισκευαστικά και δάνεια από πιστωτικές κάρτες) και να μην αποκλείει τα μη εξυπηρετούμενα

3. Η διάρκεια της περιόδου χάριτος να μην περιορίζεται στα 4 έτη, αλλά να επιμηκύνεται σε όσο χρόνο απαιτείται για την πλήρη εξόφληση των οφειλών.

4. Ουσιαστική ελάφρυνση των δανειοληπτών είτε μέσω μόνιμης μείωσης του επιτοκίου, είτε μέσω διαγραφής οφειλών υπό προϋποθέσεις. Τη στιγμή που το πρόγραμμα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών περιλαμβάνει και παροχή κεφαλαίων λόγω πιστωτικού κινδύνου, είναι παράδοξο το ότι οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί χρηματοδοτούνται για τις ζημιές λόγω μη εξυπηρετούμενων δανείων χωρίς να μεταφέρουν έστω μέρος της χρηματοδότησης αυτής ως ελάφρυνση των δανειοληπτών.

enikos.gr