Ο κόσμος έχει εξεγερθεί εναντίον των φορολογικών παραδείσων και του βρώμικου χρήματος. Η Ευρωπαϊκή Ενωση και το G20 βλέπουν το κύρος τους να διακυβεύεται. Μπορούν να επιτύχουν στον αγώνα να περιορισθεί η ροή περίπου 23 δισεκατομμυρίων ευρώ – σχεδόν το 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ – που ταξιδεύουν ετησίως ανά την υδρόγειο μέσα σε νανοδευτερόλεπτα χωρίς να υπόκεινται σε έλεγχο ή κανόνες και χωρίς οι ιδιοκτήτες τους να πληρώνουν φόρους, όταν μάλιστα το 1/3 των χρημάτων αυτών προέρχεται από διακίνηση ναρκωτικών και άλλα εγκλήματα;
Στην ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής της Τετάρτης το θέμα που θα κυριαρχήσει είναι το πώς θα επιτευχθεί το τέλος του τραπεζικού απορρήτου, το οποίο διευκολύνει τη φοροδιαφυγή, τη φοροαποφυγή και τη φυγή κεφαλαίων. Αυτή είναι η τριάδα που μπαίνει πλέον στον στόχο με τη λογική ότι οποιαδήποτε φορολογική απάτη αποτελεί πάντα έγκλημα, γράφει η ισπανική εφημερίδα «Ελ Παΐς».
Στις Βρυξέλλες εκτιμάται ότι το κόστος αυτής της φορολογικής απάτης ανέρχεται κάθε χρόνο σε 1 δισ. ευρώ για τους Ευρωπαίους. Υπάρχει βέβαια μια νέα πολιτική που προβλέπει οι 27 κυβερνήσεις να μοιράζονται αυτόματα μεταξύ τους όλες τις σχετικές πληροφορίες για εισοδήματα, συμπεριλαμβανομένων – ως καινοτομία – τα μερίσματα, τα εισοδήματα κεφαλαίου και τα δικαιώματα. Θα υλοποιηθεί αυτή η πολιτική; Μένει να το διαπιστώσουμε.
Διότι το Λουξεμβούργο αντιδρά, η Αυστρία ανθίσταται και οι (πολλοί) βρετανικοί φορολογικοί παράδεισοι έχουν αρχίσει να τρέμουν. Και διότι μια πρώτη οδηγία το 2003 είχε εισαγάγει την αυτόματη αμοιβαία ενημέρωση μεταξύ των κυβερνήσεων για τις αποταμιεύσεις, περιορίστηκε όμως τελικά στον τόκο που εισπράττουν φυσικά πρόσωπα, ενώ τρεις χώρες είχαν εξαιρεθεί. Και γι’ όλα αυτά χρειάσθηκαν 14 χρόνια προκειμένου να δοθεί η έγκριση των εταίρων (Οδηγία 2003/48).
Σε μια σειρά συναντήσεων του G20 από τον Σεπτέμβριο στην Αγία Πετρούπολη έως τον Απρίλιο στην Ουάσιγκτον λήφθηκαν αποφάσεις σχετικά με την τελευταία πρόταση του ΟΟΣΑ, να γίνουν προσπάθειες δηλαδή να σταματήσουν οι κινήσεις χρημάτων προς τους φορολογικούς παραδείσους. Και για πρώτη φορά οργανώσεις πολιτών που μέχρι τώρα επέκριναν τα αποτελέσματα των συναντήσεων του G20 και του ΟΟΣΑ εμφανίζονται να ελπίζουν. «Είναι μια ιστορική στιγμή επειδή θέματα που είχαν αποκλειστεί από τις συζητήσεις εδώ και έναν αιώνα τίθενται τελικά στο τραπέζι», διακηρύσσει ο Τζον Κρίστενσεν, διευθυντής του Δικτύου Φορολογικής Δικαιοσύνης.
Οι αμφιβολίες για το εάν όλα αυτά θα πραγματοποιηθούν είναι δικαιολογημένες καθώς το 2009, λίγο μετά το ξέσπασμα της κρίσης, η Σύνοδος Κορυφής του G20 διακήρυσσε: «Είμαστε έτοιμοι να επιβάλουμε κυρώσεις προκειμένου να προστατευθούν τα δημόσια οικονομικά και χρηματοπιστωτικά μας συστήματα. Η εποχή του τραπεζικού απόρρητου έχει τελειώσει». Οπως αποδεικνύεται, δεν έχει τελειώσει ακόμα. Αλλά και ο ΟΟΣΑ το 1998 είχε δημοσιοποιήσει μια πρωτοποριακή έρευνα με τίτλο «Επιζήμιος φορολογικός ανταγωνισμός» όπου περιλάμβανε κατάλογο φορολογικών παραδείσων. Ούτε τότε είχε γίνει τίποτα.
Πηγή: Τα Νέα
Use Facebook to Comment on this Post