Επιστράτευση, αλλά…

δουλεύει σωστά η εκπαίδευση. Κι αν ήταν θέμα χρημάτων, θα σφραγίζαμε γήπεδα γκρεμίζοντας καμιά στέγη Καλατράβα, θα κλείναμε κάνα σκυλάδικο φορολογώντας το άγρια και…να η παιδεία μας σε επίπεδο ζηλευτό και η Εκπαίδευση χωρίς προβλήματα. ΕΙΝΑΙ θέμα…παιδείας μας η εκπαίδευση, αντίληψης και στάσης. Κι αν ο γονιός τα δίνει όλα για τη μόρφωση του παιδιού, η Πολιτεία δεν τα δίνει και οι αφανέρωτες δυνάμεις καιροφυλαχτούν. Για ό,τι πάει να κτιστεί στην Ελλάδα της τέχνης, της φιλοσοφίας και της δημοκρατίας. Με την τελευταία μεταμορφωμένη σε ασυδοσία του νεοέλληνα (με τις αρετές και τα κουσούρια του) και το Κράτος να αναπαράγει την αγραμματοσύνη του. Σε φανταχτερό, παραπλανητικό περιτύλιγμα που το’ πε «Εκπαίδευση». ΘΑ γίνουμε σαφέστεροι και ρεαλιστές, άκομψοι και «ανεπιθύμητοι», ξεκινώντας απ’ το…γυμνάσιο. Πριν το «θύμα» φορτωθεί δυο τσάντες βιβλία δωρεάν(;) και απ’ την πρώτη μέρα, έχει προηγηθεί χορός εκατομμυρίων. Για οικονομισιές διακινητών του σχολικού βιβλίου, με επίδειξη «συγγραφικότητας» (με το αζημίωτο) και για άλλοθι της Πολιτείας. Κι αν τα ξεφυλλίσεις, θα «διαβάσεις» την πρόθεσή τους να γίνει το βιβλίο ανεπιθύμητο έως αποκρουστικό στα χέρια του μικρού μαθητή, που το σχολείο δεν του έμαθε να μαθαίνει. Τον εξώθησε, με τον τρόπο του, στη «φονική» αποστήθιση που αρρωσταίνει. Του αποστερεί τη γνώση (ευτυχία, κατά τον Σωκράτη), για να φρακάρει το μυαλό του από πληροφόρηση. ΜΕΤΑ τη στέρηση στα χρόνια της γκαζόλαμπας, ακολούθησε η αφθονία των μέσων. Μπήκε το κομπιούτερ στα σχολεία, για να βγει η δημιουργία και να αποδράσει η σκέψη. Κι αν οι Γιαπωνέζοι (που το παράγουν) κρατούν το κομπιούτερ έξω απ’ τα σχολεία και αποκλεισμένο απ’ την σχολική εκπαιδευτική διαδικασία, οι ημεδαποί φωστήρες και εραστές «ήσσονος» προσπάθειας τα έμπασαν απ’ την κεντρική είσοδο στα εκπαιδευτήρια κάθε βαθμίδας. Για «μόρφωση» με…έτοιμα. Με το παιδί να καμαρώνει για την (ηλεκτρονική) ανακάλυψη της λύσης ενός προβλήματος. ΚΑΙ πότε θα κατανοήσει π.χ. την τετραγωνική ρίζα και την έννοια του κλάσματος; «Δεν θα χρειαστεί» μας απαντάει το…κομπιούτερ.

Ωστόσο, δημιουργία είναι να ξεκινά ο μαθηματικός απ’ την έννοια του αριθμού και να «οικοδομεί». Ο φιλόλογος απ’ τα αρχαία ελληνικά και ο «πληροφορικός» απ’ τα βασικά της ηλεκτρονικής. Χωρίς τα πρωθύστερα της αταξίας και τις υπερβάσεις της βιασύνης. Συνεχίζεται.