«Πάσχα κάθε έτος την τελευταία Κυριακή του Απριλίου»

Του Θωμά Ακρωτηριανάκη
Το χριστιανικό Πάσχα αρχικά,το 325, ορίστηκε με βάση την ιδέα να…

είναι πάντα την πρώτη Κυριακή μετά το εβραϊκό, ή,τότε,όπερ ταυτό,μετά την πρώτη εαρινή πανσέληνο (αυτό για ναμνημονεύεται το των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας «θεοκτόνοι Ιουδαίοι»).Ομως μετέπειτα οι Ιουδαίοι τροποποίησαν το ημερολόγι τους,και το πιο πάνω,με την πρώτη Κυριακή μετά το εβραϊκό, ατόνησε,δεν ισχύει
τόσο.Οπότε τώρα πια νομίζω ότι δεν έχει νόημα η εμμονή στη μη μεταρρύθμιση του χριστιανικού πασχαλίου.

Μια ιδέα για μεταρρύθμιση του χριστιανικού πασχαλίου,και προκειμένου το χριστιανικό Πάσχα να είναι μια σταθερή Κυριακή,είναι να εορτάζεται κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Απριλίου.
Ετσι και το Πάσχα θα είναι,επιτέλους,μια σταθερή Κυριακή (και μάλιστα την κορυφαία εαρινή Κυριακή,διότι η τελευταία εβδομάδα του Απριλίου είναι η κορυφαίο της Ανοιξης), αλλά και θα είναι πάντα μετά το εβραϊκό Πάσχα,έστω και όχι την πρώτη Κυριακή μετά, πράγμα που επίσης θα διατηρεί την ανωτέρω μνημόνευση (για την ακρίβεια έτσι θα συμβαίνει,κατά μέσο όρο,κάθε 51 χρόνια περίπου να είναι το εβραίκό Πάσχα όχι πριν το χριστιανικό,πράγμα τόσο σπάνιο,ώστε να είναι αμελητέο,σαν να μη συμβαίνει,στο μεταξύ θα υπάρξει αστρονομική τελειοποίηση του εβραικού ημερολογίου,οπότε αυτή η «αστοχία» θα γίνει ακόμα πιο σπάνια,έως θα εξαλειφθεί απολύτως).

Επίσης έτσι απόφευγεται Πάσχα τον Μάιο. Ειρήσθω δε εν παρόδω,ότι η πιο όψιμη ημερομηνία του Δυτικού χριστιανικού Πάσχα που μπορεί να υπάρξει,είναι η 25η Απριλίου,με το νέο ημερολόγιο.Αυτό νομίζω ότι δεν είναι αξεπέραστο κώλυμα,ως προς το να αποδεχτούν και οι Δυτικοί την ανωτέρω
μεταρρύθμιση.