Επίορκοι και προστάτες

¨ Σύρμα, είναι εδώ οι Ελεγκτές της Δημόσιας Διοίκησης ¨. Ο μπαμπούλας που βρισκόταν σε αδράνεια, βγήκε παγανιά, ψάχνει για επίορκους υπαλλήλους του δημοσίου. Τους 2.000 τους έχει τσεκάρει προ παγανιάς, στην πολυεπίπεδη εποχή των παχιών αγελάδων, στο μεγάλο πάρτι. Διώχνονται ακόμη και
υπάλληλοι, για υποθέσεις, που αφορούν οικονομική αδικία με ιδιώτη, πλημμεληματικού χαρακτήρα! Τι εμπαιγμός; Αυτοί που διόρισαν επί δεκαετίες, ακόμη και τη γάτα τους και έχουν αρκετούς στο δικό τους κομματικό και παρείστικο κέλυφος, θα επιλέξουν ( κινητικότητα λέγεται τώρα ) ποιοι θα πάνε σπίτι τους ή στα σίδερα.

Ο κατά παραγγελία αριθμός των 15.000, θέλει πολιτικάντικη δουλειά, επικοινωνιακά τρικ του τύπου ¨θα προσληφθεί αντίστοιχος αριθμός νέων με προσόντα, με πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά¨ και εγκληματικό θράσος για να σπείρεις στο λαό σου τη διχόνοια, τον κοινωνικό κανιβαλισμό μεταξύ του εξαθλιωμένου ιδιωτικού τομέα με πραγματική ανεργία 35% και του δημοσίου, αλλά και μεταξύ των υπαλλήλων και υπηρεσιών, για να κερδίσεις ελάχιστο χρόνο εξουσίας.

Θα αξιολογηθούν και θα ελεγχθούν δημόσιες υπηρεσίες, που χάνει η μάννα το παιδί και το παιδί τη μάννα. Γραφεία και υπηρεσίες γεμάτες, εκεί που έχει λούφα ή παραδάκι παραπάνω (η ελιτίστικη Βουλή), εκεί που δεν χωρούν να καθίσουν ( τι τον έχουμε τον μπάρμπα στην Κορώνη; ), εκεί όπου υπάρχουν ¨μειοψηφίες¨ επίορκων με προστάτες, εκεί όπου επίορκοι και ανάξιοι στη συνείδηση των πολιτών παίρνουν και προαγωγές (!) αλλά και υπηρεσίες, όπου με ελάχιστους υπαλλήλους, υποφέρουν καθημερινά για να εξυπηρετήσουν τους πολίτες.

Το χρεοκοπημένο, φαύλο και επίορκο σύστημα, είναι πηγή επίορκων αιρετών και κομματικών αξιωματούχων, που πατρωνάρει τους ¨πελάτες¨ του και ρουσφετολογεί θεσμικά (έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι ), ενισχύοντας την πολυνομία, την κακονομία, χτίζοντας χρόνια έναν πραγματικά γραφειοκρατικό νομικό λαβύρινθο διαφυγής για τα δικά τους παλικάρια, από ελεγχόμενα υπηρεσιακά συμβούλια μέχρι ειδικούς νόμους απαλλαγής των βουλευτών, πολιτικών, συντεχνιών με προκλητικά προνόμια και στρατούς από κάθε λογής συμβούλους.

Ακόμη και τώρα στη θεσμική και αξιακή κατάρρευση, δεν σέβονται τον εξαθλιωμένο πολίτη, συνεχίζουν να τον εκμεταλλεύονται ως χρήσιμο πελάτη του συστήματός τους, πότε με εκφοβισμούς, πότε με ρουσφέτια και πότε κλείνοντάς του το μάτι. Θεσπίζουν φωτογραφικούς νόμους για εκβιαστική ¨ευγνωμοσύνη¨, δηλαδή, νομιμοποίηση της φοροδιαφυγής, του ρουσφετιού και απαλλαγή για όσους διώκονται μέχρι τώρα, τάδε έφη πρόσφατα, ο Γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης.
Τελευταίο παράδειγμα φαυλότητας η περίπτωση Μανωλάδας ( εικόνα μας ), όπου ο συνήγορος του πολίτη είχε ενημερώσει πέντε υπουργός από το 2008, αλλά η πολιτική, κρατική και τοπική εξουσία, δηλαδή η οργανωμένη πολιτεία κατά τα παραπάνω πρότυπα, σταμάτησε κάθε έλεγχο νομιμότητας και υπευθυνότητας μπροστά στα συμφέροντα ανοχής στη μαύρη εργασία. Αλήθεια, πέρα από το ξεχαρβαλωμένη κρατική μηχανή, πόσο δις ευρώ κοστίζουν οι Μανωλάδες λόγω της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, για την καταπολέμηση των ελλειμμάτων;

Αφού αφήνουν την παρανομία και την ασυδοσία, για να εθίζεται η κοινωνία, να μην αντιδρά και να περιμένει το επόμενο δωράκι – αξιακός ξεπεσμός, κατάντια, να κερδίζουν τα πελατειακά πιράνχας ( εκεί δεσπόζει κάθε λογής ρουσφέτι, συναλλαγή, ψηφοθηρία, λαμογιά, οσφυοκαμψία… ), μετά ψηφίζουν νόμους, πρόχειρες επικαλύψεις ( ό,τι αρπάξουμε πάλι ), για περαιώσεις, τακτοποιήσεις, νομιμοποιήσεις, ρυθμίσεις, αξιοκρατία, διαγωνισμούς, πολυνομοσχέδια… Επισκέπτονται και τους χώρους, αν προσφέρεται, ως υπεύθυνοι του τομέα που προΐστανται με τις κάμερες και κάνουν τις γνωστές πολιτικάντικες δηλώσεις με θλιμμένο ύφος, ή αναλαμβάνουν θαρραλέα το ¨πολιτικό κόστος¨.

Από τη μία, η πολιτική υποκρισία, η δοκιμασμένη συνταγή του ¨ διαίρει και βασίλευε¨ ( κοινωνικός αυτοματισμός ), η αναξιοκρατία (συνταγή του 4-2-1), η κομματική σαβούρα, που ισοπέδωσε κάθε άξιο λόγου, οι επιλεκτικές μοριοδοτούμενες αποσπάσεις εκπαιδευτικών, οι εξεταστικές αποσιώπησης σκανδάλων, το πόθεν έσχος και ένα σωρό άλλα νομοθετήματα και (ν)τροπολογίες της τελευταίας στιγμής, να περνούν από τον έλεγχο της κομματικής ποσόστωσης και από την άλλη, στέλνονται ελεγκτές, επιθεωρητές και άλλα θεσμοθετημένα όργανα της πολιτείας να ελέγξουν και να αξιολογήσουν ( ακολουθεί και αυτό ) το δημιούργημά τους, την λερναία Ύδρα ανομίας και επίορκων. Η πολιτική υποκρισία δεν έχει όρια.

Οι αρχιτέκτονες του φαυλοσυστήματος, εφευρίσκουν συνεχώς ασπίδες προστασίας, για να γλιστρούν. Παραβιάζουν ακόμη και το υπάρχον σύνταγμα, που είναι δικό τους κατασκεύασμα, επηρεάζουν και καθοδηγούν μεγάλο μέρος της κοινωνίας, παρότι στην Ελλάδα το σύνταγμα προστατεύεται από τον ¨πατριωτισμό των Ελλήνων¨ ( άρθρο 120 ), δηλαδή, ο λαός – φύλακας επαγρυπνεί και ελέγχει τη συνεπή τήρηση των διατάξεών του.

Για φανταστείτε, σε κάποιο εθνικό μας παραμύθι, να φωνάζουν οι πολιτικάντηδες και αρχιτέκτονες του συστήματος ¨σύρμα ο λαός είναι εδώ ¨, όπου το σύνταγμα θα θεσμοθετεί φραγμούς στην ιδιοτέλεια, θα ψάχνει πραγματικά για επίορκους, καταγράφοντας τις περιουσίες όλων των αιρετών, των κομματικών αξιωματούχων και συμβούλων, αυτών και των συγγενών τους, ακόμη και των μακρινών, πριν και μετά την ανάληψη του αξιώματος. Ή εκείνους, που αποδεδειγμένα έχουν ζημιώσει το δημόσιο συμφέρον, είτε από δόλο, είτε από ανικανότητα. Ή εκείνους που έχουν λογαριασμούς σε κάμποσες λίστες, ή διάτρητα πόθεν έσχος. Ή εκείνους που ¨στήνουν¨ εξεταστικές, προανακριτικές επιτροπές και παραγραφές αδικημάτων.

Όσο ο ¨πατριωτισμός των Ελλήνων¨, επηρεάζεται από το σκεπτικό, ¨ μην μπλέκεις¨, ¨μην ασχολείσαι και κοίτα τη δουλίτσα σου¨, ¨μην ανακατεύεσαι ρε φουκαρά, θα σε λιώσουν, πάντα οι μικροί την πληρώνουν¨, ¨ κράτα και καμία πισινή, έχεις και παιδιά¨, ¨ μη τους προκαλείς θα σε…¨, οι ολίγοι της ολιγαρχίας, όλο και περισσότερο θα αποθρασύνονται με την πελατεία τους, θα συντηρούν το πολιτικάντικο παιχνιδάκι με το Σύνταγμα, τους θεσμούς της Δημοκρατίας και θα βγάζουν συνεχώς λαμόγια, επίορκους, μνημόνια εξαθλίωσης και φοβισμένα, υπάκουα ανθρωπάκια, τα οποία θα πληρώνουν το θεσμοθετημένο πλιάτσικο, όπως το τελευταίο του καταλόγου χρέωσης, τα 300 εκατομμύρια ευρώ από δάνεια των κομμάτων.

Για φανταστείτε και πάλι, πόσοι από τους υπαίτιους της κρίσης, θα την έβγαζαν καθαρή στα 38 χρόνια της μεταπολίτευσης, αν εφαρμοζόταν το πειθαρχικό, που ψήφισαν και ισχύει για τους Δημοσίους Υπαλλήλους; Μάλλον, θα είχαμε γλιτώσει την εξαθλίωση και τον εξευτελισμό.

Παραδέχονται και προκαλούν συνεχώς, οι αρχιτέκτονες της ρεμούλας, λέγοντας ¨ότι μαζί τα φάγαμε¨ και ως προστάτες του εαυτό τους δίνουν και συγχωροχάρτι. Παρότι το παραδέχονται κυνικά, δεν έχει καταδικαστεί τόσα χρόνια κανένας από τις παρέες του πλιάτσικου. Θα ανοίξουν το στόμα τους οι επίορκοι, να δώσουν και μερικούς από τους αρχιτέκτονες του ¨μαζί τα φάγαμε¨;

Και τι ειρωνεία! Αφού έχουν απογυμνώσει το λαό από πολιτικά δικαιώματα, το σύνταγμα, με τεχνάσματα, του κλέβουν εύκολα πια και τη ψήφο του, με παραμυθιάσματα, με εκλογικά μαγειρεία, με εκφοβισμούς και στο τέλος του βγάζουν και τη γλώσσα, ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, άρα πρέπει να πληρώσει ο αφελής και φουκαράς το δικό τους φαγοπότι δεκαετιών, ή δ΄ άλλως θα χάσει και τα εναπομείναντα ψίχουλα. Δυστυχώς, ένα κοινωνικό τμήμα επικροτεί αυτές τις πολιτικές του συστήματος, βυθίζοντας την κοινωνία μέρα τη μέρα περισσότερο στην εξαθλίωση.

Επειδή το διεφθαρμένο σε μεγάλο ποσοστό, αποτυχημένο, ανίκανο και ανήθικο πολιτικό προσωπικό, που διαχειρίζεται τις τύχες μας, συνεχίζει να προκαλεί, κουνώντας το δάκτυλο από τα δικά τους ΜΜΕ, ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, παραθέτουμε συνοπτικά τα πειθαρχικά παραπτώματα των δημοσίων υπαλλήλων, που ψήφισαν οι ίδιοι στη Βουλή, αλλά δεν ισχύουν γι’ αυτούς, για να προβληματισθούμε, πόσοι τωρινοί αιρετοί, πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί, θα ήταν στη θέση τους, αν εφαρμόζονταν προσαρμοσμένο, έστω, το πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων.

Πειθαρχικά παραπτώματα των Δ.Υ. ( με μία μικρή προσαρμογή θα μπορούσαν να ισχύουν για τους ¨μαζί τα φάγαμε¨ ) : Άρνηση αναγνώρισης Συντάγματος και έλλειψη αφοσίωσης στην Πατρίδα και στο Πολίτευμα. Παράβαση καθήκοντος. Αποκόμιση οικονομικού οφέλους ή ανταλλάγματος. Αναξιοπρεπή συμπεριφορά. Σοβαρή απείθεια. Αδικαιολόγητη αποχή από την εκτέλεση των καθηκόντων. Χρησιμοποίηση ιδιότητας ή πληροφοριών λόγω της ιδιότητας προς όφελος του ιδίου ή τρίτων. Άρνηση συνεργασίας με τις Ανεξάρτητες Αρχές, τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και τις υπηρεσίες Ελέγχου στο Δημόσιο. Φθορά από ασυνήθιστη χρήση ή εγκατάλειψη ή παράνομη χρήση, πράγματος που ανήκει στην υπηρεσία. Παράλειψη από τα πειθαρχικά όργανα δίωξης και τιμωρίας πειθαρχικών παραπτωμάτων. Μη τήρηση ωραρίου. Ανάρμοστη συμπεριφορά στους πολίτες, αδικαιολόγητη μη εξυπηρέτηση του πολίτη, μη έγκαιρη διεκπεραίωση υποθέσεων, άρνηση συνεργασίας με τα ΚΕΠ, μη ανάρτηση ή πλημμελής ανάρτηση αποφάσεων στο διαδίκτυο, μη εφαρμογή απλουστευτικών διαδικασιών και αντιγραφειοκρατικών διατάξεων.

Και περαιτέρω λύσεις, όχι με το γνωστό παραμύθι, του πολιτικού κόστους, αλλά μέσα από το Δημοσιο-υπαλληλικό Κώδικα σε όσους υπολείπονται σε : σωματική ή πνευματική ανικανότητα, κατάργηση της θέσης, συμπλήρωση ορίου ηλικίας, και ακαταλληλότητα κατά το άρθρο 95 του παρόντος Κώδικα ( δηλαδή, για τους μη ¨προακτέους¨…)

ΚΑΡΑΝΑΣΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ – gkaranasios24@gmail.com