«Η ευημερία του ευρώ ήταν μία χίμαιρα»

εξομαλύνουν με δημοκρατικούς πολιτικούς τρόπους τις κοινωνικές ανισότητες» δηλώνει ο διευθυντής του Ινστιτούτου Κοινωνικών Μελετών – Μαξ Πλανκ, Βόλφγκανγκ Στρεκ στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία και κάνει λόγο για διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των λίγων πλουσίων και των υπολοίπων.

«Από τη δεκαετία του ’80 οι πλούσιοι των κοινωνιών μας γίνονται όλο και λιγότερο φορολογήσιμοι. Επίσης, η φιλελευθεροποίηση των αγορών επιτρέπει σε επιχειρήσεις και κεφαλαιοκράτες να μεταφέρουν τα χρήματά τους αλλού, εκεί όπου πληρώνουν ελάχιστους ή και καθόλου φόρους. Μόνο άνθρωποι σαν εσάς και εμένα πληρώνουν πλέον φόρους επειδή παρακρατούνται από τους μισθούς» δηλώνει ο κ. Πλανκ, ενώ στην ερώτηση πώς έγινε τόσο μεγάλο πρόβλημα το ευρώ, απαντά ότι ήταν μια χίμαιρα.

«Ήταν μια χίμαιρα. Σε χώρες χωρίς ανεπτυγμένες δομές, όπως είναι για διάφορους λόγους ο Νότος της Ευρώπης, η κατάργηση των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων συνεπάγεται τη φυγή τους. Τα διαρθρωτικά ταμεία είχαν βοηθήσει λίγο στην ανάπτυξη τέτοιων δομών αλλά όχι τόσο ώστε να μπορέσουν οι χώρες αυτές να αντισταθούν στο κραχ του 2008.
Τότε οι εθνικές οικονομίες ανέλαβαν να καλύψουν τη ζημιά των τραπεζών, εκδίδοντας ακόμη μεγαλύτερο χρέος, αντί να τις αναγκάσουν να επωμιστούν εκείνες το πρόβλημα».