Γιατροσόφια με μέλι

αντιπυρετικά, αναλγητικά, βρογχολυτικά κ.ά. απ’ όσα θεωρούμε τις τελευταίες δεκαετίες «σκευάσματα πρώτης ανάγκης».

Ομως, έξαφνα επανακάμπτουν παλιές μέθοδοι των γιαγιάδων, δηλαδή της εμπειρικής αντιμετώπισης ορισμένων προβλημάτων υγείας.
Και μάλιστα με τις ευλογίες παραδοσιακών ειδικών, που σπεύδουν -τουλάχιστον στην Ευρώπη- να συνδυάσουν επιστημονική κατάρτιση με εμπειρική ιατρική.

Πρόκειται για γνώσεις που παραδίδονται από γενεά σε γενεά και οι περισσότερες έχουν σχέση με την εκπληκτική -και σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητη- επίδραση των φυτών στον ανθρώπινο οργανισμό.
Σ’ αυτήν προστίθεται το τελετουργικό παρασκευής, που σε νοικοκυριά άλλων εποχών μετέδιδε στον ασθενή όλη την ατμόσφαιρα της έγνοιας των οικείων του προς την κατάστασή του και τη φροντίδα για την αποκατάστασή της.

«Η στροφή προς μεθόδους αντιμετώπισης καθημερινών προβλημάτων υγείας κατά τις “συνταγές της γιαγιάς” είναι εντυπωσιακή», λέει χαρακτηριστικά ο δρ Μίχαελ Τόιτ, επικεφαλής των εξωτερικών ιατρείων στο Τμήμα Πρόληψης και Ολιστικής Ιατρικής στην πανεπιστημιακή κλινική της Charite Βερολίνου.
Στο, ανθρωποσοφικού προσανατολισμού, κοινοτικό νοσοκομείο «Herdecke» (στην ομώνυμη κωμόπολη της Β. Ρηνανίας-Βεστφαλίας), παιδίατροι αντιμετωπίζουν περιστατικά εμπύρετης πνευμονίας με γαλακτοκομικά σκευάσματα, επιθέματα μουστάρδας και εισπνοές ατμών χαμομηλιού και θυμαριού.

Στο ίδιο νοσηλευτικό ίδρυμα, ευρύ πρόγραμμα για το κοινό περιλαμβάνει σεμινάρια για γονείς για την οργάνωση οικιακού «πράσινου φαρμακείου».
Κατά τον Αλφρεντ Λένγκλερ, επικεφαλής του τμήματος παιδικής και εφηβικής ιατρικής, «μερικές φορές τα μέσα αυτά μπορούν ν’ αντικαταστήσουν ακόμη και τα αντιβιοτικά!».
Στο βιβλίο του «Γιατροσόφια στη σύγχρονη ιατρική» ο δρ Λένγκλερ εκθέτει περισσότερες από 50 εφαρμογές συνταγών, στις οποίες καταφεύγει συχνά και ο ίδιος.
Ευρεία επιστημονική αξιολόγηση δεν υπάρχει ακόμη επισήμως, αφού συγκριτικές μελέτες μεταξύ συμβατικών και εμπειρικών σκευασμάτων βρίσκονται ακόμη στα σπάργανα. Ενδιαφέρον από φαρμακευτικές εταιρείες δεν υπάρχει -ποια άλλωστε θα χρηματοδοτούσε έρευνα αναξιοποίητη εμπορικά;

Ορισμένες πολύ χαρακτηριστικές ουσίες και μέθοδοι, πολλές γνωστές ήδη από την αρχαιότητα, είναι:
ΜΕΛΙ για βραδινές κρίσεις βήχα
Αρχαίοι Ελληνες και Αιγύπτιοι εκτιμούσαν την ουσία ιδιαιτέρως ως θεραπευτικό μέσο, σήμερα και η ΠΟΥ συστήνει τη χρήση μελιού στην αντιμετώπιση βήχα και κρυολογημάτων.
Αμερικανική μελέτη διαπίστωσε ευεργετικότατα αποτελέσματα σε εκατοντάδες παιδιά λόγω της καταπραϋντικής επίδρασης σε ερεθισμένους βλεννογόνους φάρυγγα και λάρυγγα, όπως και στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού.
Να αποφεύγεται η χορήγηση σε βρέφη, επειδή το μέλι πιθανόν να περιέχει βακτηρίδιο, που σχηματίζει τοξίνες στο έντερο.

πηγή: melissocosmos.com