ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ ΕΚΛΕΚΤΟΡΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΕΛΟΥΝ «ΕΝ ΣΥΓΧΙΣΗ»!

ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΟΥ
ΕΚΛΕΚΤΟΡΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΕΛΟΥΝ «ΕΝ ΣΥΓΧΙΣΗ»!

Ας υποθέσουμε (υπόθεση εργασίας) ότι η Ελληνική δημοκρατία μας μπορούσε στοιχειωδώς να καλύψει τις ανάγκες επιβίωσης και ασφάλειας των πολιτών της (τόσο από εσωτερικούς όσο και από εξωτερικούς κινδύνους).

Είναι σίγουρο ότι ακόμα και τότε το κράτος θα ήταν υποχρεωμένο να αναδιατάσσεται κατά τρόπο που να βελτιστοποιεί τις επιδόσεις όλου του ζωντανού οργανισμού που λέγετε Ελλάδα προετοιμαζόμενο για πιθανή «περίοδο των ισχνών αγελάδων» με σκοπό να προστατέψει τους πολίτες του. Αυτές οι αέναες αναδιατάξεις ώστε να επιτευχθεί η βέλτιστη απόδοση του κρατικού μηχανισμού επιδρούν πολλές φορές δυσμενώς στην στιγμιαία κατάσταση πολλών πολιτών (ξεβολεύοντάς τους προσωρινά) αλλά πρέπει να πραγματοποιούνται! Φυσικά όταν και μόνο όταν κρίνονται απολύτως αναγκαίες μετά από εκτεταμένη επιστημονική έρευνα και όχι με στιγμιαίες εκλάμψεις κάποιου ημιμαθούς που κακώς εμείς ο λαός προορίσαμε με την ψήφο μας να οδηγεί την πατρίδα μας (βουλευτή ή υπουργού)!

Το τραγικό είναι ότι η αρχική υπόθεση εργασίας πασιφανώς δεν ισχύει διότι δεν είμαστε απόλυτα αυτάρκεις σαν πολιτεία αγαπητοί μου συμπολίτες. Ένας αποκλεισμός της πατρίδας μας για να μας επιβληθούν έξωθεν αποφάσεις θα ήταν καταστροφικός για τον πληθυσμό μας (ανατρέξτε στον συνδυασμό Γερμανικής κατοχής και Αγγλικού ναυτικού αποκλεισμού κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο).

Είναι λοιπόν το μνημόνιο πανάκεια; Φυσικά και όχι μια και έχει δημιουργηθεί για να εξασφαλίζει τα συμφέροντα των δανειστών μας. Το μνημόνιο είναι καλό για την Ελλάδα μας μόνο ως προς το γεγονός ότι θα προσπαθούν να μας κρατούν ζωντανούς όσο αυτό εξασφαλίζει τα συμφέροντά τους.

Θα έπρεπε λοιπόν οι οδηγοί της πατρίδος μας (πολιτικοί και επιστημονικό δυναμικό) να καταστρώσουν το δικό τους σχέδιο που να καλύπτει μέρος των αναγκών των δανειστών τόσο ώστε να καλύψουν τις ανάγκες μας βραχυπρόθεσμα αλλά ταυτόχρονα η χώρα με γοργούς ρυθμούς να αναπτύσσεται ώστε να επιτύχει ικανοποιητική αυτονομία!

Συμβαίνει αυτό; Φυσικά και όχι. Ποιος ευθύνεται; Φυσικά και εμείς. Οι πτωχοί ημιμαθείς τους οποίους πλημμελώς (για να μην πω κακουργηματικώς) επιλέξαμε να μας διοικήσουν ακόμα και να το επεδίωκαν διακαώς … δεν θα το μπορούσαν. Αφήστε που στην πραγματικότητα οι περισσότεροι ούτε καν το επιδιώκουν νομίζοντας ότι το ατομικό τους συμφέρον προέχει του γενικού. Και φυσικά έχουν κάνει λάθος γιατί ουδείς αγάπησε τον εγωπαθή (προδότη)!

Το κλειδί της επιτυχίας το κρατούμε εμείς ο λαός έστω και αν το αγνοούμε!! Ίσως το ανακαλύψουμε αν συνειδητοποιήσουμε τις εξής βασικές αρχές της φύσης:

ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ (Πάν Μέτρον Άριστον)
Το προσωπικό καλό υποτάσσετε πάντα στις ανάγκες του γενικού καλού
Κάθε μέλος της κοινωνίας μας πρέπει να προσπαθεί συνεχώς να βελτιώσει εαυτόν μέσω μελέτης και αυτοκριτικής ώστε να έχει νόημα το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι που μας χορηγεί το σύνταγμα ώστε να μπορούμε να επιλέξουμε τους αρίστους που θα οδηγήσουν την κοινωνία μας στην ευημερία τόσο των πολιτών της όσο και των υπολοίπων λαών του πλανήτη (στα πλαίσια του μέτρου και του δυνατού φυσικά)

Καλή μας επιτυχία στο δύσκολο αλλά αναγκαίο έργο μας!!!!

Με αγάπη

Ευστάθιος Ματσαρίδης