Του Κυριάκου Ζηλάκου, ενός από τους 14 απολυμένους δημοσιογράφους του Ριζοσπάστη μετά από 25 χρόνια προσφοράς στην εφημερίδα
Η διεύθυνση του Ριζοσπάστη, με σειρά άρθρων και σχολίων της που δημοσιεύει τις τελευταίες μέρες(http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=3/3/2013&id=14453&pageNo=2&direction=1) επιχειρεί να αντιστρέψει στα μάτια των αναγνωστών της εφημερίδας την πραγματικότητα, σχετικά με όσα συμβαίνουν στον Ριζοσπάστη, που έχουν να κάνουν με τις απολύσεις και την ουσιαστική παύση πληρωμών στους εργαζόμενους. Βασικά τους εργαλεία το ψέμα, η εκμετάλλευση των συναισθημάτων των αναγνωστών τους και η στοχοποίηση όσων τολμάνε όχι να πούνε κάτι διαφορετικό αλλά ακόμα και να ρωτήσουν κάτι.
Είναι ενδεικτικό ότι αποφεύγουν επιμελώς να κάνουν χρήση της λέξης «απολύσεις» και αντί γι’ αυτό μιλάνε για «μειώσεις προσωπικού». Ταυτόχρονα, για να περιχαρακώσουν την πληροφόρηση και να την «αποστειρώσουν» καταγγέλουν τα «διάφορα ύποπτα μπλογκς και ιστοσελίδες», δαιμονοποιώντας οτιδήποτε θεωρείται μη ελεγχόμενο και ως εκ τούτου εχθρικό. Θέλουν να εμφανίσουν ως αληθινό, όλα τα ψέματα που αραδιάζουν για να στηρίζουν τις καταστροφικές για την εφημερίδα επιλογές τους, που εκθέτουν το ΚΚΕ και την ιστορική του πορεία. Το πιο αισχρό στοιχείο αυτής της άθλιας προπαγάνδας που κάνουν είναι ότι επιχειρούν να χρεώσουν στους ανθρώπους που απολύουν και στους άλλους που κρατάνε απλήρωτους για 7 μήνες, προθέσεις για… υπονομευτική δουλειά κατά του Ριζοσπάστη και κατά του ΚΚΕ.
Πέρα από όλα τα άλλα είναι και ανήθικο να συκοφαντούν ανθρώπους που έβαλαν πλάτη στην εφημερίδα επί δεκαετίες, με την ιδιότητα είτε του μέλους είτε του μη μέλους του ΚΚΕ. Δούλεψαν με αυταπάρνηση και αυτοθυσία επί δύο και τρεις δεκαετίες για την εξυπηρέτηση των σκοπών της εφημερίδας για την ενημέρωση του λαού και τώρα αντιμετωπίζονται σαν παράπλευρες απώλειες μιας ελεηνής επιχείρησης που ακούει στο όνομα «εκκαθάριση».
Η αθλιότητα τους έφθασε και στο σημείο να δημοσιεύσουν στον Ριζοσπάστη (14/02/2013, http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7296027 ), ώστε τάχα «να γνωρίζουν οι αναγνώστες» (με τί σκοπό άραγε;), τα ονόματα των 14 δημοσιογράφων – κάτι σαν επικήρυξη – που πήγαν στην ΕΣΗΕΑ για να ζητήσουν να γίνει συνέλευση προσωπικού και παρέμβαση του σωματείου τους, ώστε να υπάρξουν κάποιες απαντήσεις από τη διεύθυνση της εφημερίδας. Αυτό έγινε όταν συμπληρώθηκαν 6 μήνες απληρωσιάς, αφού πρώτα εξαντλήθηκαν όλα τ’ άλλα περιθώρια, μετά από δύο μήνες προσπαθειών και εκκλήσεων στο εσωτερικό της εφημερίδας, που συναντούσαν τοίχο απροσπέλαστο. Το ερώτημα που έμπαινε είναι, τί θα γίνει με τις πληρωμές και ποιό θα είναι το πρόγραμμα των απολύσεων. Μάλιστα κατατέθηκαν, σε προσωπικές επαφές με μέλη της Συντακτικής Επιτροπής, αφού οποιαδήποτε ομαδική συζήτηση απαγορεύτηκε, προτάσεις για μειώσεις μισθών ώστε να μην γίνουν απολύσεις. Απαντήσεις δεν δόθηκαν ή μάλλον δόθηκαν με τις απολύσεις που κατά κύματα γίνονται. Το τρίμηνο Δεκέμβρη – Γενάρη – Φλεβάρη έχουν ήδη απολυθεί 14 εργαζόμενοι από τον Ριζοσπάστη.
Αυτό πραγματικά που συμβαίνει στον Ριζοσπάστη είναι μια εκκαθαριστική επιχείρηση. Απομακρύνονται όσοι δεν είναι μέλη του ΚΚΕ, ενώ από όσους είναι μέλη απομακρύνονται, αφού πρώτα στοχοποιηθούν κομματικά, οι μη αρεστοί στην παρέα (για να μη κάνουμε χρήση άλλου όρου) που έχει καταλάβει την εφημερίδα και την χρησιμοποιεί σαν φέουδό της, υπό την πλήρη κάλυψη της ηγεσίας του ΚΚΕ. Στόχος τους είναι ο όποιος Ριζοσπάστης προκύψει, να βγαίνει από μια ομάδα που θα εργάζεται έξω από οποιοδήποτε εργασιακό πλαίσιο, με το μανδύα της «εθελοντικής δουλειάς». Θέλουν να διώξουν όσους αμοίβονται με βάση τις συλλογικές συμβάσεις και να τους αντικαταστήσουν με νέους που θα πληρώνονται με βάση τον κατώτερο μισθό που όρισε η Τρόικα για τους νέους κάτω των 25 ετών, δηλαδή με 426 ευρώ το μήνα.
Το πρόβλημα, όπως δείχνουν και τα οικονομικά στοιχεία της εφημερίδας, δεν είναι κυρίως οικονομικό. Αλλωστε ο Ριζοσπάστης έχει έσοδα από την κυκλοφορία του που φθάνουν τα 300.000 ευρώ το μήνα, πράγμα που δεν δικαιολογεί την παύση πληρωμών που έφθασε τους 7 μήνες. Εξάλλου, πως χρηματοδοτούν τις μαζικές απολύσεις; Αυτό που θέλουν, σε τελική ανάλυση, είναι να αντικαταστήσουν τους 83 δημοσιογράφους (τόσοι ήταν το Δεκέμβρη) με μέσο μισθό τα 1.400 ευρώ, με 40 «εργαζόμενους» κάτω των 25 ετών των 400 ευρώ το μήνα. Ηδη αυτό εφαρμόζεται στην Τυποεκδοτική.
Στο πλαίσιο αυτής της επιχείρησης συγκάλυψης της αλήθειας και διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, μέσα από την αρθρογραφία του Ριζοσπάστη, επιχειρούν να τσουβαλιάσουν τους εργαζόμενους στο Ριζοσπάστη και τις όποιες δίκαιες αντιδράσεις τους απέναντι στην κακοποίηση που υφίσντανται, με την… αστική «προπαγάνδα». Σε σχετικό άρθρο στον κυριακάτικο Ριζοσπάστη γράφεται πως όλα αυτά γίνονται «ακριβώς επειδή το ΚΚΕ και ο Ριζοσπάστης βρίσκονται στην αντίπερα όχθη, πάνε κόντρα στο ρεύμα». Πάντως, οι εργαζόμενοι στον Ριζοσπάστη αλλά και στις άλλες κομματικές επιχειρήσεις του ΚΚΕ, αυτό που βλέπουν είναι πως από την ηγεσία του ΚΚΕ αξιοποιείται εναντίον τους αυτό το «ρεύμα» της μνημονιακής πολιτικής.
Από κει και πέρα, κανέναν δεν πείθουν οι αφορισμοί του είδους «ο Ριζοσπάστης δεν είναι καπιταλιστική επιχείρηση». Ε λοιπόν, ο Ριζοσπάστης δεν είναι καπιταλιστική επιχείρηση όσο δεν είναι καπιταλισμός αυτό που γίνεται στην Κίνα. Λένε ακόμα πως δεν είναι «κερδοσκοπική εταιρεία». Δηλαδή τις μας λένε, όποιος διακηρύσσει ότι δεν είναι κερδοσκοπική εταιρεία μπορεί να παραβιάζει βάναυσα τα δικαιώματα όσων εργάζονται στις επιχειρήσεις του. Με την ίδια λογική και οι μεγαλοεκδότες θα μπορούσαν να πουν τα ίδια ή ακόμα και να έφτιαχναν ένα «κόμμα» (εκτός από τα κόμματα που στηρίζουν) για να βαφτίσουν τις δραστηριότητές τους «κομματικές επιχειρήσεις».
Βέβαια, γράφονται και πολλά άλλα ψέματα. «Δεν έγιναν μειώσεις μισθών, όπως σε όλα τα αστικά ΜΜΕ». Μέγα ψέμα. Στο Ριζοσπάστη, από το καλοκαίρι του 2010 έγιναν μειώσεις 15-40% στους μισθούς όσων είναι μέλη του ΚΚΕ με τον μανδύα της «εθελοντικής» προσφοράς, υπό την απειλή της διαγραφής και της απόλυσης. Δηλαδή, η αποθέωση των ατομικών συμβάσεων. Λένε ότι «οι εργαζόμενοι στο Ριζοσπάστη έχουν ενημερωθεί». Ψέμα, η μόνη ενημέρωση που έγινε ήταν στις 18 Δεκέμβρη 2012 όταν ανακοινώθηκε υπό μορφή «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» ότι θα γίνουν μαζικές απολύσεις. Μάλιστα όταν εξαντλούν όλα αυτά τα ψέματα, καταλήγουν και στο κυνικό συμπέραμα πως και οι άλλοι τα ίδια κάνουν… «Ξέρουμε, γράφουν, από την ίδια μας την πείρα, όχι μόνο της εφημερίδας αλλά και του Κόμματος – άλλωστε εκατοντάδες μέλη του και μέλη της ΚΝΕ έχουν απολυθεί και έχουν μείνει άνεργοι, ή δουλεύουν έχοντας αρκετούς μήνες να πληρωθούν – τι σημαίνουν οι σημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε και που μας εξαναγκάζουν να πάρουμε αυτά τα αναγκαία μέτρα». Επειδή λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά αποφάσισαν, οι κατέχοντες το Ριζοσπάστη, να κάνουν κι αυτοί τα ίδια.
Οσο για την προτροπή με την οποία κλείνει το άρθρο στον κυριακάτικο Ριζοσπάστη «όλοι στη μάχη για την υπεράσπιση του “Ριζοσπάστη”», αυτό που βλέπουμε είναι η μάχη για την διάλυση του Ριζοσπάστη από την παρέα που τον έχει καταλάβει. Η μάχη για την εξόντωση των ανθρώπων που τον στήριζαν με τη δουλειά τους επί δεκαετίες, για να φέρουν χωρίς εμπόδια σε πέρας την αποστολή που έχουν αναλάβει. Είναι η μάχη για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, για την επιβολή ατομικών συμβάσεων, για την αξιοποίηση των μνημονίων. Είναι τελικά η μάχη, με το αζημίωτο, που δίνει η ηγεσία του ΚΚΕ προσφέροντας συνολικά στην εργοδοσία και την κυβέρνηση το καλύτερο άλλοθι για να εφαρμόσουν την καταστροφική για το λαό πολιτική τους. Πάντως, εάν οι εχθροί του ΚΚΕ μπορούσαν να υπαγορεύσουν στην ηγεσία του κάποια πολιτική, αυτά θα του έλεγαν να κάνει.
Use Facebook to Comment on this Post