Μια φορά κι έναν καιρό στο Κολωνάκι έβοσκαν κατσίκες…

Κάποτε η πιο αριστοκρατική συνοικία της πρωτεύουσας δεν ήταν… ψηλομύτα. Αντιθέτως, υπήρξε πολύ βουκολική και μύριζε κατσικίσιο γάλα… Ο λόγος φυσικά για το Κολωνάκι.

Ως το 1880 η περιοχή ήταν αραιοκατοικημένη και πάνω από τη Δεξαμενή, στις πλαγιές του Λυκαβηττού, Λιδωρικιώτες γαλατάδες έβοσκαν τις κατσίκες τους. Γι΄ αυτό και λεγόταν «Κατσικάδα». Με την πάροδο των χρόνων όμως μετατράπηκε σε ένα πυκνοκατοικημένο αστικό κέντρο με αριστοκρατικό χαρακτήρα, προφανώς λόγω της γεωγραφικής του θέσης – στο κέντρο της πρωτεύουσας και στους πρόποδες του Λυκαβηττού. Μετονομάστηκε σε Κολωνάκι – από τον αρχαίο στύλο (κολωνάκι) που βρίσκεται περίπου στο κέντρο της ομώνυμης πλατείας και ο οποίος λέγεται ότι αποτελούσε ένα στοιχείο που απέτρεπε νόσους και θεομηνίες.

Το συγκεκριμένο κολωνάκι βρισκόταν αρχικά στη Δεξαμενή, δίπλα στο Αδριάνειο Υδραγωγείο και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι τού απέδιδαν ιαματικές ιδιότητες. Επάνω του κρεμούσαν και έδεναν με κορδέλες ρούχα ασθενών, προκειμένου να γιατρευτούν.

Το κολωνάκι μετακόμισε οριστικά στην πλατεία* το 1938 και έκτοτε κανείς δεν ασχολήθηκε ξανά με τις θεραπευτικές του δράσεις…* Πάντως το επίσημο όνομα της πλατείας Κολωνακίου είναι Πλατεία Φιλικής Εταιρείας. Golden Magazine