Καλή μας τύχη!

γραφει ο αρισταρχος
Όποια εφημερίδα κι αν ανοίξεις σταθερά θα διαβάσεις για μειώσεις μισθών και συντάξεων, για απολύσεις και νέα μέτρα. Τα αποφασίζουν περιέργως και τα ψηφίζουν περιέργως με θαυμαστή άνεση και αξιοθαύμαστη σύμπνοια αυτοί που επέλεξα να με απαλλάξουν απ’ τους άλλους που έκαναν τα ίδια. Η σχιζοφρένεια σε όλο της το μεγαλείο. Και όλα αυτά αφορούν εμένα κι εγώ κοιτάζω, παρακολουθώ και νιώθω τόσο αδύναμος που δεν ακούω ούτε την φωνή μου που βγαίνει σε επίπεδο υπόηχων. Μια φωνή για κωφούς. Γιατί αν ακουστεί ίσως τότε να αντιληφθούμε πως όλα γίνονται για το δικό μας “καλό!” Και το δικό μας καλό αφορά εμάς.

Μια τρόικα εξουσίας στο όνομα μιας τρόικας δανειστών που η συνισταμένη τους δείχνει Γερμανία. Κι εγώ αναλογίζομαι τον παππού μου που τους πολέμησε στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Τον πατέρα μου που τους πολέμησε πάνω στο Ιστίμπεη στον δεύτερο πόλεμο και εμένα που τους παρακολουθώ δεμένος με τα αόρατα δεσμά της βλακείας μου πάνω σ’ ένα καναπέ παρέα με την πλάσμα 40 ιντσών.

Βλέπω την καταστροφή, την διάλυση, την αποσύνθεση και μένω… απαθής! Και αυτή η απάθεια με βουλιάζει. Με εξουθενώνει. Με εξαφανίζει.

Βλέπω την νεόπτωχη πείνα και αδιαφορώ. Βλέπω την δυστυχία και γυρίζω την πλάτη. Βλέπω την σήψη που με πλησιάζει και αντί να την σταματήσω τρέχω να την αποφύγω. Βλέπω το χέρι που βγαίνει απ’ τον βούρκο και ζητάει βοήθεια και το κόβω. Βλέπω εμένα και δεν κοκκινίζω και ονειρεύομαι πως θα διαβώ το φουσκωμένο ποτάμι αβρόχοις ποσί. Εγώ και μόνον εγώ.

Είναι κρίμα για έναν τέτοιο λαό να βλέπει τα επερχόμενα χειρότερα από τα επελθόντα και να τα δέχεται χωρίς μια φωνή διαμαρτυρίας μια κραυγή αγανάκτησης!

Είναι κρίμα που το Ελληνικό στοιχείο της ένωσης μπροστά στον κίνδυνο δεν λειτούργησε και ο κομματισμός συνεχίζει να μας ταλανίζει. Η επιστημονική αρχέγονη Ρωμαϊκή συνταγή του διαίρει και βασίλευε λειτουργεί άψογα.

Μια νέα Ελλάδα, χάρμα οφθαλμών! Καλή μας τύχη!

αἰέν ἀριστεύειν