Alpha Bank: Εκτός από το ΔΝΤ, φταίνε και οι αστοχίες

Για προσπάθεια δαιμονοποίησης του Μνημονίου και των πρωταγωνιστών του κάνει λόγο το τελευταίο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων της Alpha Bank, που εκδίδει η διεύθυνση μελετών της τράπεζας, επικεφαλής της οποίας είναι ο οικονομολόγος Μιχάλης Μασουράκης.

Απαντώντας στα περί “λάθους” του ΔΝΤ, η τράπεζα εξηγεί ότι…
η κατάρρευση του ΑΕΠ μόνο κατά το ήμισυ συνδέεται με την πολιτική της δημοσιονομικής προσαρμογής.

Η υπόλοιπη πτώση του ΑΕΠ προκλήθηκε εξαιτίας της κατάρρευσης των προσδοκιών, για την οποία, ευθύνη φέρουν η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση (που δεν κατανόησαν τις οικονομικές και πολιτικές διαστάσεις του εγχειρήματος της διάσωσης), αλλά και οι εταίροι μας, που μιλούσαν ανοικτά περί χρεοκοπίας και εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, σημειώνει η Alpha.

Ειδικότερα, στη μελέτη επισημαίνεται ότι για να μειωθεί το πρωτογενές έλλειμμα της Ελλάδας κατά 24,7 δισ. ευρώ στην περίοδο 2009-2013, η χώρα υποχρεώθηκε σε μια απίστευτα μεγάλη μείωση της εγχώριας ζήτησης στην οικονομία της κατά 69,3 δισ. ευρώ.

Η πρωτοφανής παγκοσμίως πτώση της εγχώριας ζήτησης και του ΑΕΠ στην Ελλάδα τα τελευταία τρία έτη και κατά το 2013 μόνο κατά το ήμισυ περίπου μπορεί να αποδοθεί στην πολιτική της δημοσιονομικής προσαρμογής, τονίζεται. Για παράδειγμα, με την υπόθεση ενός λογικά υψηλού δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή, της τάξης του 0,8, η πτώση του ΑΕΠ της χώρας δεν θα ξεπερνούσε τα 20 δισ. ευρώ για πτώση του πρωτογενούς ελλείμματος κατά 24,7 δισ. ευρώ.

Με αυτό το δεδομένο είναι εμφανές ότι η υπερβάλλουσα πτώση του ΑΕΠ (κατά 27,1 δισ. ευρώ στην περίοδο 2010-2013) δεν οφείλεται στη δημοσιονομική προσαρμογή, συνεχίζει η Alpha. Οφείλεται μάλλον, στην κατάρρευση των προσδοκιών που συντελέσθηκε παράλληλα με τη δημοσιονομική προσαρμογή, κάτι που οι δημοσιονομικοί πολλαπλασιαστές δεν είναι σε θέση να λάβουν υπόψη.

Η δημοσιονομική προσαρμογή συνοδεύθηκε αναιτίως από μία καταστροφική απώλεια εμπιστοσύνης, φυγή των καταθέσεων από το τραπεζικό σύστημα, και προς το εξωτερικό, και με την οικονομία να στερεύει παντελώς από ρευστότητα. Αυτό, και όχι αυτή η ίδια η δημοσιονομική προσαρμογή, είχε ως αποτέλεσμα την υπέρμετρη πτώση του ΑΕΠ που είχε, με την σειρά της, εξαιρετικά αρνητική επίπτωση στη δημοσιονομική προσαρμογή και στο μέγεθος της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας που πράγματι επιτεύχθηκαν.

Εάν η απολύτως αναγκαία πολιτική της δημοσιονομικής προσαρμογής και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, εφαρμοζόταν με ταυτόχρονη μέριμνα για το μεγαλύτερο δυνατό περιορισμό των αρνητικών επιπτώσεών τους στην ανάπτυξη της οικονομίας, τότε η Ελλάδα θα είχε πολύ μικρότερη πτώση του ΑΕΠ το 2011 και το 2012, με αποτέλεσμα την επίτευξη σημαντικών πρωτογενών πλεονασμάτων και μεγαλύτερη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, αναφέρει η τράπεζα.

“Οι αιτίες θα πρέπει να αναζητηθούν στις αμφιταλαντεύσεις του πολιτικού συστήματος στο θέμα της προσαρμογής, και κυρίως από την αδυναμία κατανόησης από την πλευρά κυβέρνησης και αντιπολίτευσης των οικονομικών και πολιτικών διαστάσεων του εγχειρήματος χρηματοδοτικής διάσωσης της χώρας από τους εταίρους της στην Ευρωζώνη”, σημειώνει η Alpha. Και συνεχίζει: “Οι εταίροι μας έχουν μεγάλο μέρος της ευθύνης, καθώς οι συζητήσεις για χρεοκοπία και συμμετοχή των ιδιωτών στην αναδιάρθρωση του χρέους και για την προοπτική εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη είχαν καταστροφικές επιπτώσεις στην εμπιστοσύνη οδηγώντας την οικονομία στην μεγαλύτερη ύφεση που έχει υποστεί αναπτυγμένη χώρα σε περίοδο ειρήνης”.

Και η μελέτη συνεχίζει με τα εξής:
“Σε κάθε περίπτωση, η χώρα σύρθηκε στην αναδιάρθρωση του χρέους και στην καταστροφή του τραπεζικού συστήματος αμαχητί. Γλύτωσε δε την καταστροφική έξοδο από το ευρώ στο παρά πέντε,
καθώς ένα μέρος των πολιτικών δυνάμεων ανέκρουσε πρύμναν μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2012. Αλλά ακόμη και σήμερα, παρατηρείται έντονα το φαινόμενο της μηδενιστικής αντιπολιτευτικής στάσης απέναντι στο Μνημόνιο, που στο πρόσφατο παρελθόν οδήγησε σε πολιτική αστάθεια και στην τραγωδία της οικονομικής χρεοκοπίας. Χρειάζεται, όμως, προσοχή. Επειδή συνήθως η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα, οι πρωταγωνιστές αυτήν την φορά είναι καταδικασμένοι να κυβερνήσουν πάνω σε ερείπια.

Επειδή, όμως, είναι ανώφελο να ασχολείται κανείς με το γάλα που χύθηκε από την καρδάρα, είναι προτιμότερο να εστιάσουμε στο μέλλον. Για να αποφύγουμε, λοιπόν, από εδώ και εμπρός τις καταστροφικές πρακτικές του παρελθόντος, είναι εκ των ουκ άνευ
α) η αποτελεσματικότερη χρήση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και η απορρόφηση των επιχορηγήσεων από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ
β) η ενεργοποίηση του αναπτυξιακού μοχλού των αποκρατικοποιήσεων και της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, καθώς και των παραχωρήσεων υποδομών στο ιδιωτικό τομέα προς ανάπτυξη
γ) η επανεκκίνηση των μεγάλων έργων των οδικών αξόνων όσο το δυνατόν γρηγορότερα
δ) η αποτροπή κατά το δυνατό της επιβάρυνσης της ανάπτυξης με υπέρμετρα υψηλές φορολογίες που καταπνίγουν σημαντικούς τομείς οικονομικής δραστηριότητας, και το κυριότερο,
ε) η τόνωση, αντί για την συνεχή υπονόμευση, των προσδοκιών των καταναλωτών, των επιχειρήσεων και των επενδυτών για την προοπτική εξόδου της Ελλάδος από την κρίση”.

Πηγή: newmoney.gr