Μαύρο ράσο και Χρυσή Αυγή

Στημένο το σιωνιστικό παιγχνίδι στο δημοκρατικό θέατρο του κατ΄ επίφαση δημοκρατικού Κοινοβουλίου.

Μετά τον ευρωπαίο επισκέπτη, που ήρθε να μας ελέγξει για την κατάσταση που επικρατεί με τους φυλακισμένους ή στεγασμένους λαθραίους, αλλά και για την εμφάνιση στο πολιτικό μας προσκήνιο της Χρυσής Αυγής, οι έμμισθοι γραφιάδες και τηλεπαρουσιαστές ανέλαβαν τα νέα τους καθήκοντα. Επανήλθαν να μας εξευγενίσουν, να μας εκπολιτίσουν μαθαίνοντάς μας γράμματα, ιδέες και….
άγνωστες λέξεις. Ένας εξ αυτών, ο κ. Γιάννης Καψής, έκανε έναν απολογισμό μετά από την επτάμηνη βεβήλωση, κατ΄ αυτόν, της Χρυσής Αυγής του “ναού” της Δημοκρατίας και έγραψε :

“Τους τραμπούκους (σ.σ. της Χρυσής Αυγής) δεν τους νικάς με ξύλο. Εκεί υπερτερούν. Τους νικάς με Γράμματα, Ιδέες και Πολιτισμό. Λέξεις άγνωστες για αυτούς”
για να εισπράξει τα ακόλουθα.

Από το ΄74 και μετά δεν είχαμε τραμπούκους; Βεβαίως, το στιλ αλλάζει, όμως ο τραμπουκισμός αλά “μάγκας και γκομενιάρης” παραμένει ίδιος. Ο Αντρέας ήταν το πρότυπο του νέου είδους, που ανέδειξε σε υπουργούς όλους τους πρώην σύντροφους αφισοκολλητές. Η αφισορύπανση με τα συνοδά συνθήματα στους τοίχους, έγιναν ο νέος πολιτισμός μας. Ιδέες και γράμματα ένα με τα ντουβάρια, μάθαμε τις άγνωστες λέξεις!

Ο πολιτισμικός μεσαίωνας του φασισμού, με δημοκρατικό μανδύα, ανακαλύπτει τώρα έναν αντίπαλο και του φορτώνει τις δικές του απάτες, επειδή ξηλώθηκαν κάποιοι πάγκοι (με λαθραία ή κλεμμένα) από λαθρομετανάστες.

Ο φασιστοναζισμός δεν βλάστησε ποτέ στη χώρα μας με μόνη βεβαίως εξαίρεση το δημοκρατικό (!!!) ΚΚΕ. Αυτό δεν υπήρξε ποτέ φασιστικό κόμμα και οι πολιτικοί σύντροφοι, από δεξιά, ζερβά και κέντρο, τα πήγαιναν μια χαρά μαζί του. Στημένο το σιωνιστικό παιγχνίδι στο δημοκρατικό θέατρο του κατ΄ επίφαση δημοκρατικού Κοινοβουλίου.

Τώρα λοιπόν που ξεπήδησε η Χρυσή Αυγή άρχισαν να θυμούνται σβάστιγες και ναζιστικούς χαιρετισμούς, ή τα μυστικά της Θούλης και των Ρούνων. Λέξη άγνωστη, μα προσφιλής, ήταν γι΄ αυτούς το “σύντροφε” και καθόλου δεν τους ενοχλούσαν οι σημαίες με τα σφυροδρέπανα. Αυτά δεν τους θύμιζαν φασιστοναζισμό. Το ΚΚΕ πληρούσε όλους τους δημοκρατικούς όρους του παιγχνιδιού ανεξάρτητα από τη φρασεολογία και τα σφυροδρέπανα.

Τους ενοχλούν τώρα οι φασιστικοί χαιρετισμοί, ή ακόμη και ο Περικλής Γιαννόπουλος. Το περισσότερο είναι όμως τα χρυσαυγίτικα μαύρα μπλουζάκια. Ίσως, γιατί συνειρμικά τους οδηγούν στο ράσο και στο καλογερίστικο ένδυμα. Φοβούνται και έχουν δίκιο. Αυτά θα τους διαλύσουν.

Κυπριανός Χριστοδουλίδης