Στη Βουλή, τρίζουν τα κόκκαλα του Περικλή…

Όταν υιοθετούσε τη δημοκρατία σαν πολίτευμα ο ισχυρός άνδρας της Αθήνας, του χρυσού 5ου αιώνα, σίγουρα δεν είχε στο μυαλό του το «μόρφωμα» που θα επινοούσαν οι απόγονοί του. Διότι δεν πρόκειται για δημοκρατικούς θεσμούς οι 7 ψηφοφορίες (!) για το ίδιο θέμα. Ο μόνος λόγος…

που οι αρχαίοι Αθηναίοι έστηναν ξεχωριστές κάλπες, ήταν αυτές του «εξοστρακισμού».

Σήμερα στην ολομέλεια συζητείται το θέμα της λίστας Λαγκάρντ και αποφασίζεται η διενέργεια έρευνας για απόδοση ευθυνών σε πολιτικά πρόσωπα, με έναν μοναδικό και πρωτόγνορο τρόπο για τα ελληνικά δεδομένα. Διαφορετικές ψηφοφορίες για τα ίδια πρόσωπα, με υπερψήφιση ή καταψήφιση ανάλογα με το ποιό κόμμα έχει κάνει την πρόταση. Προβλέπεται να ξαναζήσουμε και το φαινόμενο της αποχώρησης κοινοβουλευτικών ομάδων την ώρα διεξαγωγής ψηφοφοριών. Ένα κακόγουστο τέχνασμα που έχουν εφεύρει τα πολιτικά κόμματα προκειμένου να αποφύγουν διαρροές ή κατά μέτωπο αντιπαραθέσεις με τους ίδιους τους βουλευτές τους. Λες και στην δημοκρατία απαγορεύεται ο απέναντι να εκφράσει τη γνώμη του, να κριθεί και να αξιολογηθεί.

Το σίγουρο είναι πως το πολιτικό σύστημα δεν κερδίζει τίποτα από τη σημερινή διαδικάσία. Με γνώμονα τη διατήρηση του συγκυβερνητικού σχήματος, Ν.Δ., ΠΑ.ΣΟ.Κ. και ΔΗΜ.ΑΡ. θα στοχεύσουν τον πρώην υπουργό Γιώργο Παπακωνσταντίνου και από εκεί και πέρα θα σφυρίξουν αδιάφορα στις υπόλοιπες ψηφοφορίες. Προσπαθώντας να συνεχίσουν την ίδια μέθοδο πιθανής συγκάληψης ευθυνών, ή όχι, ακόμη περισσότερων εμπλεκομένων. Ακυρώνοντας δηλαδή το ενδεχόμενο ύπαρξης και άλλων ενόχων σε μια υπόθεση που έχει προκαλέσει το δημόσιο αίσθημα, την ίδια ώρα που ο απλός πολίτης διώκεται και εκφοβίζεται για μικρότερου βεληνεκούς παραπτώματα.

Ο κόσμος όμως αναζητεί δικαιοσύνη. Ήδη έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στο πολιτικό σύστημα. Αντί να γίνονται προσπάθειες επαναπολιτικοποίησής του, οδηγείται για ακόμη μία φορά στην απαξίωση. Τη στιγμή που αποχαρακτηρίζεται από πολυτέλεια ένα σκάφος και θεωρείται αξιοποιήσιμο εισόδημα για τα έσοδα του κράτους άλλο ένα «χαράτσι» στα Ε.Ι.Χ. υψηλού κυβισμού (από 1996 κ.ε. και πάνω), στωικά, χωρίς να συνυπολογίζεται το «περί δικαίου» αίσθημα, έρχεται άλλο ένα «χτύπημα» να μας επιβεβαιώσει τα διαφορετικά κριτήρια που ισχύουν στην κοινωνία μας. Οι πολλοί για τους λίγους και εκείνοι για την «πάρτη» τους!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ