H Απέλλα του Ζωγράφου

Με τίτλο Η ΔΑΔΑ διδάσκει δημοκρατία το επίσημο blog
της ΔΑΔΑ της δημοτικής παράταξης του Δήμου Ζωγράφου του πρώην δημάρχου
Γιάννη Καζάκου http://zografoydada.blogspot.gr/2013/01/blog-post.html

σε δημοσίευμα του αυτοεπαίρεται ότι η ΔΑΔΑ οι διαδικασίες που
ακολούθησε για την διαδοχή του Γιάννη Καζάκου ήταν υποδειγματικές ως
προς την δημοκρατικότητα τους.

Ας εξετάσουμε λοιπόν τα γραφόμενα.

Αρχικά
η ΔΑΔΑ αποτελεί ένα θεωρητικό και μόνο κατασκεύασμα αφού δεν έχει
κάποια συγκεκριμένη μορφή. Δεν είναι σύλλογος, σωματείο ή οτιδήποτε άλλο
με όργανα και διαδικασίες. Δεν υπάρχει διοικητικό συμβούλιο, μέλη και
όργανα όπως π.χ. η Γενική Συνέλευση Μελών που αποτελεί το βασικό εχέγγυο
δημοκρατικότητας μιας οργάνωσης.Η δημοκρατική οργάνωση μιας οργάνωσης
προϋποθέτει κανόνες, όρια, κατανομή ρόλων και ευθυνών, ιεραρχική
διάρθρωση της ομάδας

Όταν σε μια οργάνωση υπάρχει π.χ. ένας πρόεδρος (στην περίπτωση της ΔΑΔΑ ας υποθέσουμε ότι τον ρόλο επιτελεί ο Γιάννης Καζάκος)
τα μέλη της οργάνωσης μπορούν να υποβάλλουν μια πρόταση μομφής ή μέσα
στο διοικητικό συμβούλιο της οργάνωσης (που είναι εκλεγμένο) είτε στο
κορυφαίο σώμα που είναι η Γενική Συνέλευση των μελών της. Μα εδώ δεν
υπάρχουν μέλη. Δεν υπάρχει Διοικητικό Συμβούλιο (εκλεγμένο ή μη ) , δεν
υπάρχουν διαδικασίες. Πως νοείται δημοκρατική διαδικασία χωρίς αυτές τις
βασικές προυποθέσεις δημοκρατικής λειτουργίας μιας οργάνωσης;

Αναφέρει το blog ότι η υποψηφιότητα του Παναγιώτη Αγγελόπουλου υπερψηφίστηκε απο 179 παρόντες ΄με ψήφους 170 έναντι 9. Επι ποιών καταστάσεων μελών; Βάσει ποιών διαδικασιών;

Θα παρομοιάζαμε την συνέλευση αυτή με την Απέλλα της αρχαίας Σπάρτης.

Η αρχαία Σπάρτη είχε θεσμοθετηθεί και συνέλευση πολιτών που ονομαζόταν Απέλλα. Την Απέλλα όμως η “πεφωτισμένη ελίτ” την είχε φέρει στα μέτρα της. Οι ψηφοφορίες γίνονταν δια βοής, μια διαδικασία που ο Αριστοτέλης είχε αποκαλέσει παιδική!

Είχε μόνο δικαίωμα επικύρωσης αποφάσεων που είχε ήδη λάβει η ελίτ και που αφορούσαν ελάχιστα ζητήματα μεγάλης σημασίας. Ο πολίτης δεν μπορούσε να καταθέσει πρόταση προς ψήφιση, να λάβει τον λόγο ή να συμπληρώσει μια υφιστάμενη πρόταση. Επειδή δε ο λαός διέστρεφε τις προτάσεις των ευγενών με προσθήκες και αφαιρέσεις, ο βασιλιάς Θεόπομπος προσέθεσε την εξής καταπληκτική φράση: αν ο λαός εκλέξει κακή γνώμη οι γέροντες και οι ευγενείς πρέπει να αντιστέκονται, να μην την επικυρώνουν και να διαλύουν την Απέλλα.

Στην
περίπτωση δηλαδή που η Απέλλα ψήφιζε αντίθετα στην βούληση της ισόβιας
ελίτ, αυτή μπορούσε να διαλύσει την Απέλλα και να μην αναγνωρίσει το
αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Τόσο απλά!

Ακόμα και αυτή η Απέλλα όμως ήταν δημοκρατικότερη γιατί εκεί τα μέλη
της ήταν όλοι οι Σπαρτιάτες πολίτες – στρατιώτες. Στην περίπτωση της
ΔΑΔΑ ήταν ένα σώμα γνωστών και φίλων που μακράν απέχει απο το να
χαρακτηρίζει την βούληση του 30% και άνω που ψήφισε την ΔΑΔΑ στις
δημοτικές εκλογές του 2010.

Λίγο όμως ενδιαφέρον έχουν οι διαδικασίες της ΔΑΔΑ γιατί η φιέστα
αυτή δεν ήταν παρά το κύκνειο άσμα της δημοτικής παράταξης αφού ο νυν
υποψήφιος Παναγιώτης Αγγελόπουλος ανήγγειλε την δημιουργία μιας νέας δημοτικής παράταξης για τον Δήμο Ζωγράφου που ευχόμαστε να μην ακολουθήσει τις πρακτικές της.