Ηλεία: Δίδυμα αδέλφια από την Ελλάδα που διαπρέπουν στο εξωτερικό

O Χρήστος και ο Διονύσης (ή αλλιώς Σάκης) Χριστόπουλος, γεννήθηκαν στις 17 Δεκεμβρίου του  1977 στον Πύργο, είναι δίδυμα αδέρφια και ακολούθησαν  κοινή πορεία μέχρι τα…

20 τους χρόνια, όταν και οι εργασιακές συνθήκες τούς χώρισαν.

Αμφότεροι πήγαν στο εξωτερικό, όταν ακόμη η Ελλάδα ήταν σε ανθηρή οικονομική κατάσταση.

Ο Χρήστος και ο Σάκης που τώρα διαπρέπουν στο εξωτερικό μίλησαν για το πώς είναι στα ξένα, θυμήθηκαν τα σχολικά χρόνια στον Πύργο, αποκάλυψαν τι τους λείπει περισσότερο, αλλά και τι χρειάζεται η Ελλάδα για να αλλάξει προς το καλύτερο.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι οι απαντήσεις τους συχνά ταυτίζονταν παρότι ο ένας δεν γνώριζε τις απαντήσεις του άλλου!

Ο Χρήστος βρίσκεται στο Λονδίνο εδώ και μια δεκαετία. Αφού τελείωσε τη Λογιστική στην Ελλάδα, αποφάσισε να κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία. Στόχος του ήταν και παραμένει να επιστρέψει στην Ελλάδα, αλλά μέχρι τώρα «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού», έχοντας αρχίσει την καριέρα του στην Universal Studios σήμερα εργάζεται στη Skype κατέχοντας την θέση του Χρηματοοικονομικού Διευθυντη.

«Ο δεύτερος χρόνος ήταν πιο εύκολος από τον πρώτο, ο τρίτος ευκολότερος από τον δεύτερο και ενώ είπα να μείνω δύο χρόνια αρχικά, τα δύο έγιναν τέσσερα, τα τέσσερα οκτώ και αισίως φτάσαμε στα δέκα! Δεν το είχα φανταστεί ότι θα καθόμουν τόσο, αλλά να που έγινε»

Παρόμοια απάντηση και από τον Σάκη, ο οποίος αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και προχώρησε σε μεταπτυχιακές σπουδές στα Χρηματοοικονομικά Μαθηματικά στην Αγγλία, εργάστηκε στο Λονδίνο για τη Morgan Stanley, ενώ από το 2007 πλέον ζει και εργάζεται στη Ζυρίχη της Ελβετίας ως διευθυντής στο Τμήμα Διαχέιρισης Επενδύσεων του ελβετικού χρηματοοικονομικού ομίλου Zurich Financial Services.

«Φεύγοντας για το εξωτερικό, ο μοναδικός σχεδιασμός μου ήταν για τα πρώτα 2-3 χρόνια. Καθώς όμως περνούσε ο χρόνος, συνέχισα να θέτω νέους στόχους και να αξιοποιώ τις ευκαιρίες που παρουσιάζονταν. Άλλωστε δεν πήγα στο εξωτερικό επειδή δεν μου άρεσε η Ελλάδα αλλά επειδή με προσέλκυσαν οι εκεί ευκαιρίες».

Όσον αφορά το πώς αντιμετωπίστηκαν στο εξωτερικό, ο Χρήστος επισημαίνει ότι ουδέποτε συνάντησε ρατσιστική συμπεριφορά, καθώς «το Λονδίνο είναι πολυπολιτισμικό, είσαι ξένος μεταξύ ξένων.

Αλλωστε, και το εργασιακό μου περιβάλλον δεν μου υπενθύμιζε ότι εργάζομαι στην Αγγλία, μια και είχα αρκετούς συναδέλφους από άλλες χώρες. Την περίοδο λίγο πριν και λίγο μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Ελλάδα αντιμετωπιζόταν με σχετικό ενθουσιασμό, ωστόσο το αναβαπτισμένο προφίλ της αλλοιώθηκε τα τελευταία τρία χρόνια.

Εντούτοις, η ιδιαιτερότητα των Ελλήνων της Αγγλίας συνίσταται στο ότι ανήκουν σε εξειδικευμένη ομάδα εργαζομένων ανώτερου μορφωτικού επιπέδου, γεγονός που επιτρέπει ευμενέστερη αντιμετώπιση».

Ο Σάκης στη Ζυρίχη εντοπίζει ουδετερότητα των Ελβετών προς τους Ελληνες. «Τώρα τελευταία, ωστόσο κάποιοι μας θεωρούν ασόβαρους, ειδικά όσοι δεν έχουν επισκεφθεί την Ελλάδα ποτέ και διαβάζουν στον ημερήσιο Τύπο για παράλογες παροχές χωρίς να έχουν πλήρη αντίληψη της κατάστασης στην Ελλάδα. Δυστυχώς τους δώσαμε και εμείς το δικαίωμα».

Οι διαφορές με την Ελλάδα;

«Έχω την αίσθηση ότι στην Ελλάδα αντί να προσανατολιζόμαστε προς τη παραγωγή ουσιαστικής αξίας, εστιάζουμε στο εφήμερο κέρδος το οποίο μας οδηγεί στην παροχή μη ανταγωνιστικών υπηρεσιών και προϊόντων.

«Έχουμε συχνά μια παθητική στάση όσον αφορά τα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Ρίχνουμε το φταίξιμο σε άλλους, φανταζόμαστε σενάρια συνωμοσίας εναντίον μας, αλλά και πάλι περιμένουμε από τρίτους να μας λύσουν τα προβλήματα. Αυτό δυστυχώς οδηγεί σε αδιέξοδο», υποστηρίζει ο Χρήστος.

Ταυτόχρονα, απορρίπτει  την άποψη ότι οι Ελληνες είναι τεμπέληδες, «απλώς λόγω έλλειψης υποδομών και τεχνογνωσίας συχνά εργάζονται με μη παραγωγικό τρόπο, παρότι σπαταλούν πολλές εργατοώρες».

Επίσης καυτηριάζει τη μεσαιωνική αντίληψη της μη διάχυσης της γνώσης στο εργασιακό περιβάλλον. «Οσοι κατέχουν την εμπειρική γνώση,  δεν τη μεταλαμπαδεύουν, παρά προτιμούν να την αποκρύπτουν από φόβο και από έλλειψη αυτοπεποίθησης».

Παρεμφερής και η άποψη του δίδυμου αδελφού. «Με στοιχειώδη οργάνωση, θα μπορούσαμε στην Ελλάδα να δουλεύουμε λιγότερο και αποτελεσματικότερα. Συγχέουμε την εργατικότητα με την παραγωγικότητα, ενώ υστερούμε σε εκπαιδευτικές και τεχνολογικές δομές. Η Ηλεία με τα προτερήματα που έχει, θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη».

Η πρόταση και των δύο συντείνει στην εξωστρέφεια, στην ποιοτικότερη παραγωγή και στον παραμερισμό του ευκαιριακού πλουτισμού ως αυτοσκοπού και με οποιοδήποτε κόστος».

Στην ερώτηση «Τι σου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα» η απάντηση ήταν κοινή και μονολεκτική: Ο ήλιος! Το γονίδιο που «δένει» τους διδύμους ή μάλλον το γονίδιο όλων των Ελλήνων!

Ο Χρήστος παραδέχθηκε ότι του λείπει και το ελληνικό φαγητό, αν και υπάρχουν στο εξωτερικό εστιατόρια με ελληνική κουζίνα, αλλά «αν πας στο εξωτερικό ελπίζοντας ότι θα τρως αυθεντικό ελληνικό φαγητο, μάλλον θα απογοητευτείς!»

Η οικογένεια και οι φίλοι από τα παιδικά εφηβικά χρόνια είναι το «αναγκαστικό» τίμημα της διαμονής στο εξωτερικό. Ωστόσο, και οι δύο επισκέπτονται την Ηλεία όσο συχνότερα μπορούν. Ο Χρήστος είναι λίγο πιο τυχερός, καθώς στο Λονδίνο βρίσκεται και ένας παιδικός του φίλος από το σχολείο!

Η οικογένεια για αυτόν είναι εντός πλάνων, αλλά προς το παρόν επιλέγει να επικεντρώνεται στην καριέρα του. Ο Σάκης είναι παντρεμένος και με τη σύζυγό του Χριστιάνα, που κατάγεται από την Κύπρο, επισκέπτονται όσο πιο συχνά μπορούν την Ελλάδα!

Τα χρόνια που πέρασαν στο εξωτερικό ήταν γεμάτα «εξαιρετικές εμπειρίες ζωής, όχι μόνο σε επίπεδο εργασιακής εμπειρίας», δηλώνει ο Σάκης. Ο Χρήστος ακολούθησε το moto «work hard, play hard» (δούλεψε σκληρά, παίξε σκληρά») έχοντας εξασφαλίσει ισορροπία μεταξυ εργασίας και απόλαυσης ζωής.

Κλείνοντας, τόσο ο Χρήστος όσο και ο Σάκης δεν παρέλειψαν να επαναλάβουν την επιθυμία τους να επιστρέψουν στην Ηλεία, παρότι στο εξωτερικό η ζωή είναι ευκολότερη τώρα. Προς το παρόν, αρκούνται στις τακτικές επισκέψεις στην ιδιαίτερη πατρίδα τους, μια και «το φως της Ηλείας δεν υπάρχει πουθενά αλλού!»