Πατέρα, φοβάσαι την έξοδό μας από την Ε.Ε και το ευρώ;

Π: Πατέρας Γ: Γιος

Γ: Γιατί πατέρα ο κύριος Σαμαράς δεν σηκώθηκε όρθιος για να συγχαρεί τον κύριο Τσίπρα στη Βουλή;
Π: Λόγω έλλειψης πολιτικού ήθους του ανδρός παιδί μου…
Γ: Τίνος του κυρίου Τσίπρα;

Π: Όχι! Του κυρίου Σαμαρά.

Γ: Γιατί ο κύριος Βαρουφάκης είχε το αριστερό του χέρι στην τσέπη όταν χαιρετούσε τον κύριο Ντάισελμπλουμ;

Π: Λόγω έλλειψης πολιτικού ήθους του ανδρός παιδί μου.

Γ: Τίνος του κυρίου Βαρουφάκη;

Π: Όχι! Του κυρίου Ντάισελμπλουμ.

Γ: Ο κύριος Σόιμπλε είναι κακός άνθρωπος;

Π: Για το «κακός» δεν έχω αμφιβολία. Για το «άνθρωπος», δεν είμαι σίγουρος.

Γ: Πότε θα ζητήσει η κυβέρνησή μας από τη Γερμανία αυτά που μας χρωστάει;

Π: Όταν το απαιτήσουμε εμείς από την κυβέρνησή μας.

Γ: Την κυρία Μέρκελ την αγαπάς;

Π: Την αγαπάω παιδί μου, όμως πολύ λιγότερο από όσο μ’ αγαπάει εκείνη.

Γ: Πιστεύεις ότι ο κύριος Τσίπρας θα κρατήσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις;

Π: Πιστεύω πως ήρθε η ώρα να απαιτήσουμε χωρίς καθυστέρηση από τον κύριο Τσίπρα να υλοποιήσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Μόνο έτσι θα τον βοηθήσουμε να κρατήσει τις υποσχέσεις του.

Γ: Πατέρα, φοβάσαι την έξοδό μας από την Ε.Ε και το ευρώ;

Π: Την παραμονή μας φοβάμαι παιδί μου γιατί τη βίωσα και τη βιώνω.

Γ: Ποια είναι η γνώμη σου για τον κύριο Καμένο;

Π: Στις επόμενες εκλογές, αντί για τρένο στη διαφήμιση θα έχει μία μπουλντόζα της ΜΟΜΑ.

Γ: Πατέρα, αισθάνεσαι κι εσύ όπως και πολλοί άλλοι να σου λείπει ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Άδωνις και οι υπόλοιποι;

Π: Η αλήθεια είναι ότι κάποιες φορές το αισθάνομαι παιδί μου.

Γ: Πώς είναι δυνατόν;

Π: Η Στοκχόλμη φταίει και το σύνδρομό της.

Γ: Πόσα λεφτά χάσαμε ως οικογένεια πατέρα τα τελευταία 4 χρόνια από τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα;

Π: Περίπου 10.000 ευρώ.

Γ: Από την αύξηση της φορολόγησης;

Π: Περίπου 12.000 ευρώ.

Γ: Από τη μείωση των μισθών;

Π: Περίπου 38.000 ευρώ. Συνολικά 60.000 ευρώ. Τόσα χρωστάμε παιδί μου και στην τράπεζα που παραλίγο να μας έπαιρνε το σπίτι.

Γ: Και ποιος μας τα πήρε αυτά τα λεφτά;

Π: Η τράπεζα, αλλά ήθελε και το σπίτι.

Γ: Γιατί;

Π: Για να ανοίξουν κι άλλες τράπεζες και να κλείσουν κι άλλα σπίτια.

Γ: Τι είναι το δημόσιο χρέος πατέρα;

Π: Ένας μακρινός παππούς μου, ο Κάρολος, έλεγε ότι το δημόσιο χρέος, δηλαδή το ξεπούλημα του κράτους, είναι το μοναδικό κομμάτι του λεγόμενου «εθνικού πλούτου» που στους σύγχρονους λαούς ανήκει πραγματικά στο σύνολο του λαού. Αριθμητικά ισούται με τον συσσωρευμένο πλούτο λίγων πλουσίων.

Γ: Τελικά, τι θα γίνει με την «τράπεζα θεμάτων».

Π: Μέχρι αυτή τη στιγμή είναι ξεκάθαρο ότι φεύγει η τράπεζα που μένει και μένει η τράπεζα που φεύγει.

Γ: Δηλαδή τι θα γίνει τελικά; Δεν κατάλαβα!

Π: Μα γιατί; Στο εξήγησα τόσο ξεκάθαρα!

Γ: Τελικά, πότε θα βγούμε πατέρα από τα μνημόνια;

Π: Στο ξανάπα παιδί μου. Όταν βγούμε από τα σπίτια μας και τα καβούκια μας.

aristofanis.blogspot.gr