4 τρόποι για άμεση ανακούφιση από το άγχος της καθημερινότητας

Η διαχείριση της ανασφάλειας/αβεβαιότητας

Πλήθος μελετών έχουν δείξει ότι η αδυναμία διαχείρισης της ανασφάλειας είναι παράγοντας κλειδί του άγχους και της κατάθλιψης.Αυτό μας συμβαίνει στην ουσία, όταν δεν μπορούμε να είμαστε εκατό τοις εκατό βέβαιοι ότι ένα αρνητικό γεγονός δεν θα συμβεί. Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να διαχειριστούν τον παράγοντα αβεβαιότητα συχνά καταλήγουν να αποφεύγουν καταστάσεις, να είναι αναβλητικοί, να αναζητούν διαρκώς επιβεβαίωση και να καθυστερούν να αναλάβουν δράση. Σε μια πρόβλεψη του μέλλοντος προκρίνεται η πιθανότητα να συμβεί κάποια καταστροφή ενώ παράλληλα, υποτιμώνται οι πιθανές θετικές εξελίξεις.

Η αναγνώριση της συνεχούς ενασχόλησης με μια σκέψη(μυρικασμός)

Κάτι τέτοιο μας συμβαίνει όταν απασχολούμαστε επανειλημμένως με μια ανησυχητική σκέψη, γεγονός που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την ικανότητά μας να επιλύουμε προβλήματα.

Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να αποδεχτούμε το γεγονός ότι κατακλυζόμαστε από σκέψεις, να αναλογιστούμε ότι οι σκέψεις αυτές μπορεί να μην είναι ακριβείς και να δώσουμε τον απαιτούμενο χρόνο ώστε να ολοκληρωθούν, αντί να παλεύουμε απεγνωσμένα να τις εμποδίσουμε. Η προσπάθεια παρεμπόδισης των δύσφορων σκέψεων το μόνο που μπορεί να μας προσφέρει είναι αυξημένη ένταση και εισβολή νέων ανεπιθύμητων σκέψεων.

Η αναγνώρισης των λαθών της σκέψης(Γνωστικές Διαστρεβλώσεις)

Η καταστροφολογία, οι εξαιρετικά αρνητικές προβλέψεις για το μέλλον, η υποτίμηση της ικανότητάς μας να διαχειριστούμε μια κατάσταση, η προσωποποίηση, το να θεωρούμε δηλαδή τον εαυτό μας υπεύθυνο για κάποιες αρνητικές καταστάσεις ή για εξωτερικά συμβάντα στα οποία δεν παίξαμε κάποιο σημαντικό ρόλο, τα «πρέπει», η διπολική σκέψη, να σκεφτόμαστε, δηλαδή , τις καταστάσεις με διάθεση «άσπρου» «μαύρου», είναι μόνο κάποια παραδείγματα λαθών της σκέψης μας.

Το κλειδί για να μειώσουμε το άγχος είναι να αναγνωρίσουμε αυτά τα λάθη. Αν ρωτήσουμε τον εαυτό μας ποιες είναι οι σκέψεις που κάνουμε όταν είμαστε πολύ φορτισμένοι, σίγουρα θα ανακαλύψουμε πλήθος γνωστικών λαθών. Η μισή δουλειά, λοιπόν, είναι η αναγνώριση και καταγραφή των διαστρεβλώσεων, διαδικασία που λειτουργεί άμεσα αγχολυτικά.

Η ικανότητα να μην επικρίνουμε τον εαυτό μας για τα λάθη και τις ατέλειές μας.

Το να κρίνουμε αυστηρά τον εαυτό μας όταν κάνουμε κάποιο λάθος ή όταν μια προσωπική μας ατέλεια προκύψει σε μια κατάσταση είναι πολύ πιθανό να μας οδηγήσει σε διαδικασίες μυρικασμού, διαρκούς ενασχόλησης με αρνητικές σκέψεις δηλαδή, οι οποίες τελικά μας κατευθύνουν προς την αποφυγή και την μη εμπλοκή από το φόβο της ανεπάρκειας. Έρευνες έχουν δείξει ότι όταν μιλάμε ευγενικά στον εαυτό μας αντί να τον επικρίνουμε, όχι μόνο βοηθά στο να νιώσουμε καλύτερα, αλλά αυξάνει και τα κίνητρα μας για αυτοβελτίωση.

Γράφει η Ελένη Βασιλειάδου – Ψυχολόγος