Άνταμ Βάισχαουπτ: Ο μυστηριώδης ιδρυτής των Ιλουμινάτι – Ποιος ο «σκοτεινός» ρόλος του; (φωτό)

Στις 6 Φεβρουαρίου του 1748, γεννιέται στο Ingolstadt της Βαυαρίας ο Adam Weishaupt.

Ο πατέρας του, Johann Georg Weishaupt, πέθανε όταν ο Adam ήταν μόλις πέντε ετών και την κηδεμονία του μικρού ανέλαβε ο νονός του, Βαρόνος Johann Adam Freiherr von Ickstatt, υπέρμαχος του κινήματος του Διαφωτισμού.

Από μικρός κιόλας ο Adam Weishaupt έλαβε μια πολύπλευρη εκπαίδευση: μαθήτευσε σε συντηρητικό Ιησουιτικό σχολείο, ενώ ταυτόχρονα είχε ελεύθερη πρόσβαση στην τεράστια βιβλιοθήκη του Ickstatt.

Οι εμπειρίες του δίπλα στους Ιησουΐτες και το φιλελεύθερο πνεύμα του αναδόχου του, διαμόρφωσαν το χαρακτήρα του με μοναδικό τρόπο και έθεσαν τις βάσεις για την μετέπειτα ιδεολογία του.

Το 1768 ο Adam Weishaupt αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Ingolstadt, έχοντας στα χέρια του το Πτυχίο της Νομικής Επιστήμης. Δίδαξε Νομικά για δύο χρόνια και το 1772, σε ηλικία μόλις 24 ετών, έγινε καθηγητής Εκκλησιαστικού Δικαίου στο πανεπιστήμιο από όπου αποφοίτησε. Φυσικά, η ταχύτατη εξέλιξη του δε σταμάτησε εκεί: το 1775, στα 27 του, εξελέγη κοσμήτορας της σχολής Δικαίου του Πανεπιστημίου.

Στο σημείο αυτό ο Adam Weishaupt είχε αποποιηθεί για τα καλά την ιδεολογία των Ιησουϊτών, κοντά στους οποίους μαθήτευσε, και στρεφόταν ανοιχτά εναντίον της εκκλησιαστικής απληστίας και ματαιοδοξίας.

Οι Ιησουΐτες από την πλευρά τους, δεν έβλεπαν με καθόλου καλό μάτι την άνοδο ενός νεαρού στα ανώτατα κλιμάκια της Πανεπιστημιακής κοινότητας, πόσο μάλλον όταν εκείνος εκτόξευε δριμύτατες κατηγορίες εναντίον τους.

Οι φιλελεύθερες απόψεις του Adam Weishaupt, εμπνευσμένες από τα έργα των Γάλλων διαφωτιστών που είχε διαβάσει εκατοντάδες φορές στη βιβλιοθήκη του νονού του, τους ενοχλούσαν ιδιαίτερα και αποφάσισαν να αναλάβουν δράση. Κάπως έτσι ξεκίνησε μια λυσσαλέα προσπάθεια από πλευράς των Ιησουϊτών να υπονομεύσουν την κοινωνική θέση και το εκπαιδευτικό έργο του Weishaupt.

Αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής υπήρξε η έντονη αντίδραση του Adam Weishaupt, που θεώρησε πως οι Ιησουΐτες έπληγαν ευθέως την ελευθερία του λόγου του.

Εκείνος όμως, αντί να αναλωθεί σε μια διαμάχη από την οποία δύσκολα θα έβγαινε νικητής, συνέλαβε ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο που θα μπορούσε όχι μόνο να τον φέρει σε θέση ισχύος, αλλά και να αλλάξει τον κόσμο για πάντα: να ιδρύσει μια μυστική οργάνωση που σταδιακά θα αποκτούσε δύναμη και θα στρεφόταν ενάντια στο δεσποτισμό και τη μισαλλοδοξία της εκκλησίας.

Το κίνημα ιδρύθηκε την 1η Μαίου του 1776 στο Ingolstadt (στην Άνω Βαυαρία) ως το Τάγμα των Illuminati, με αρχικά ιδρυτικά μέλη πέντε άτομα με ηγετική φιγούρα τον πρώην Ιησουίτη Adam Weishaupt (ψευδώνυμο Σπάρτακος), ο οποίος αποτέλεσε τον πρώτο καθηγητή Εκκλησιαστικού Δικαίου του Πανεπιστημίου του Ingolstadt.

Τα ονόματα των υπολοίπων δεν μας είναι όλα γνωστά, εκτός από εκείνα του Anton von Massenhausen και του Max Edler von Merz , φοιτητές του Weishaupt στο Πανεπιστήμιο.

Στα μέλη των Illuminati συγκαταλέγονταν ελεύθεροι ανεξάρτητοι διανοούμενοι στο πνεύμα του ριζοσπαστικού διαφωτισμού οι οποίοι μετατρέπονταν σε μέλη του Τάγματος έπειτα από επιλογές ανάμεσα σε άτομα τεκτονικών-μασονικών στοών.

Τα μέλη των Illuminati έπρεπε απαραιτήτως να ορκιστούν σε όρκο μυστικότητας και πλήρους υπακοής στους ανωτέρους τους. Τα μέλη διαχωρίζονταν σε τρείς κύριες τάξεις και κάθε μία από αυτές αποτελούνταν από αρκετές βαθμίδες.

Αρχικά ο Adam Weishaupt σχεδίαζε να ονομάσει το κίνημα ως “Perfectibilists”. Το τάγμα ονομαζόταν επίσης και ως οι Πεφωτισμένοι της Βαυαρίας. Αρκετοί διανοούμενοι και προοδευτικοί πολιτικοί συγκαταλέγονταν στα μέλη του Τάγματος συμπεριλαμβανομένων των Ferdinand του Brunswick και του διπλωμάτη Xavier von Zwack, δεύτερο ανώτερο στέλεχος στην ιεραρχία του Τάγματος.

Η πρώτη διαφωνία ανάμεσα στα μέλη της οργάνωσης συνίστατο στο ποιο θα έπρεπε να είναι το όνομα της. Προτάθηκαν τουλάχιστον τρία ονόματα, ανάμεσα στα οποία και τα Perfectibilists («Τελειοθήρες», δηλαδή αυτοί που αναζητούν την Τελειότητα) και Bees («Μέλισσες).

Ίσως φαίνεται παράξενο στον αναγνώστη το ότι η λέξη «Μέλισσες» προτάθηκε ως ονομασία της οργάνωσης, αλλά υπάρχει μια απόλυτα λογική εξήγηση για αυτό. Η κυψέλη των μελισσών ήταν ανέκαθεν ένα σημαντικότατο σύμβολο για μια άλλη μυστική οργάνωση, τους Ελευθεροτέκτονες και υποδηλώνει την εργατικότητα και την συνεργασία μεταξύ των μελών της.

Τελικά, ο ίδιος ο Adam Weishaupt επέλεξε το όνομα Illuminati. Τον λόγο για αυτή του την επιλογή μας δίνει ο βιβλιοθηκονόμος του Αμερικανικού Κογκρέσου, James Billington, στο βιβλίο του Fire In the Minds of Men (1980), όπου αναφέρει πως ο Weishaupt εμπνεύστηκε από «την εικόνα του Ήλιου που ακτινοβολεί». Για αυτόν ακριβώς το λόγο στα γράμματα μεταξύ των μελών της, η οργάνωση χρησιμοποιούσε έναν κύκλο με μια τελεία στο κέντρο ως σύμβολο

Η αρχική επιδίωξη των Illuminati, ήταν βεβαίως η εξάπλωση τους σε όλες τις κοινωνικές τάξεις. Ο κύριος στόχος τους όμως και ο λόγος για τον οποίο δημιουργήθηκε η οργάνωση ήταν η αποδυνάμωση της εκκλησίας, που είχε τεράστια επιρροή στο λαό και η κατάλυση της Βαυαρικής μοναρχίας, η οποία θα αντικαθίστατο από μια φιλελεύθερη, δημοκρατική κυβέρνηση, στην οποία βεβαίως θα συμμετείχαν και οι ίδιοι.

Φυσικά, ο Adam Weishaupt και οι υπόλοιποι τέσσερις που βρέθηκαν σε κείνο το δωμάτιο την 1η Μαΐου του 1776, γνώριζαν ότι η επιβίωση δε θα ήταν καθόλου εύκολη. Για αυτόν ακριβώς το λόγο προέβησαν στη λήψη μιας σειράς «μέτρων ασφαλείας».

Αρχικά, καθιέρωσαν τουλάχιστον έναν κρυπτογραφικό Κώδικα που θα τους επέτρεπε να επικοινωνούν με σχετική ασφάλεια. Ο Κώδικας αυτός συνίστατο από αντικατάσταση των 24 γραμμάτων του Λατινικού αλφαβήτου με αριθμούς, σύμφωνα με ένα προκαθορισμένο «κλειδί». Για παράδειγμα, το γράμμα Α συμβολίζετε με τον αριθμό 12, το γράμμα Β με το 11 κ.ο.κ. Σύμφωνα μάλιστα με τον ερευνητή και συγγραφέα Arkon Daraul (ψευδώνυμο), οι Illuminatiχρησιμοποιούσαν δύο ακόμα κρυπτογραφικά αλφάβητα.

Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, τα κρυπτογραφήματα δεν αρκούσαν για να διασφαλίσουν τις επικοινωνίες των μελών των Πεφωτισμένων. Η απόλυτη μυστικότητα ήταν επιβεβλημένη κι έτσι προφανώς κανένα μέλος δε μπορούσε να χρησιμοποιήσει το πραγματικό του όνομα σε μια επιστολή.

Έτσι, ο Adam Weishaupt καθιέρωσε ένα ψευδώνυμο για κάθε μέλος της οργάνωσης, νέο ή παλιό. Όλα τα ψευδώνυμα προέρχονταν από ιστορικά και μυθολογικά πρόσωπα, κυρίως από την Αρχαία Ελλάδα και την Αρχαία Ρώμη.

Για τον εαυτό του, ο Adam Weishaupt επέλεξε το «Σπάρτακος», το όνομα του μονομάχου που προκάλεσε τη μεγάλη εξέγερση των σκλάβων κατά της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, το 73 π.Χ. Η επιλογή του συγκεκριμένου ψευδωνύμου μόνο τυχαία δε μπορεί να ήταν και είναι πιθανό ο Weishaupt να ήλπιζε πως θα καταφέρει να στρέψει το λαό κατά της μοναρχίας και της εκκλησίας ακριβώς όπως έκανε ο Σπάρτακος.

Τα δύο άλλα μέλη του αρχικού πυρήνα έλαβαν τα ονόματα Αίαντας (Massenhausen) και Τιβέριος (Merz), ο πρώτος από τον μυθικό Σαλαμίνιο ήρωα και ο δεύτερος από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Τιβέριο Καίσαρα Αύγουστο. Αναφέρω ενδεικτικά και ορισμένα από τα ψευδώνυμα που χρησιμοποίησε η οργάνωση για κάποια από τα μεταγενέστερα μέλη της: Σόλων, Αννίβας, Ταμερλάνος, Πυθαγόρας, Ερμής, Διομήδης, Έκτορας κτλ.

Πέρα από τη χρήση ψευδωνύμων, η οργάνωση χρησιμοποιούσε επίσης και αλλαγμένα τοπωνύμια, ώστε να μη γίνονται κατανοητά τα σχέδια της. Έτσι, στις επιστολές τους, η Βαυαρία γινόταν «Αχαΐα», η Γαλλία «Ιλλυρία», το Μόναχο «Αθήνα» κ.ο.κ. Μάλιστα, η μυστικοπάθεια των Πεφωτισμένων ήταν τέτοια που εφηύραν μέχρι και δικό τους ημερολόγιο!

Η Οργάνωση Εξαπλώνεται

Η εξάπλωση της οργάνωσης στη συντηρητική Βαυαρία του 18ου αιώνα, δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση. Ελάχιστοι είναι αυτοί που θέλουν να εισχωρήσουν στις τάξεις μιας νέας οργάνωσης, με τόσο ριζοσπαστικούς στόχους. Ο Adam Weishaupt αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα με δύο τρόπους: αρχικά, εφευρίσκει μια «γενεαλογία», που ανάγει τη δημιουργία της οργάνωσης στην Περσία του 5ου αιώνα (!) και επιπλέον, δεν αποκαλύπτει σε κανένα νέο μέλος τους πραγματικούς στόχους της.

Αντ’αυτού, τα νέα μέλη διδάσκονται ότι η οργάνωση αντιπροσώπευε τα υψηλότερα ιδανικά της Χριστιανικής διδασκαλίας και ότι στόχος της ήταν η αποκατάσταση της ελευθερίας και της ισότητας μεταξύ των ανθρώπων. Φυσικά, οι ανώτεροι στην ιεραρχία γνώριζαν την αλήθεια…

Παρ’όλα αυτά, η ανταπόκριση του λαού δεν ήταν η αναμενόμενη και το 1777 οAdam Weishaupt γίνεται μέλος Μασονικής στοάς στο Μόναχο, αναζητώντας νέα μέλη στις τάξεις των Μασόνων. Την τριετία 1777-1780, περίπου εξήντα άτομα γίνονται μέλη των Πεφωτισμένων, αλλά οι εσωτερικές διαμάχες αρχίζουν να μαστίζουν την οργάνωση, κυρίως λόγω της έλλειψης χρηματικών πόρων.

Το 1780 η κατάσταση αλλάζει όταν προσχωρεί στις τάξεις της οργάνωσης ο -πρώην Μασόνος και αλχημιστής- Βαρόνος Franz Friedrich Knigge. Οι εμπειρίες του κοντά σε Μασόνους και Ροδόσταυρους τον καθιστούν πολύτιμο στους Illuminati, που βιώνουν μια περίοδο εσωτερικής κρίσης.

Ο Knigge ανέρχεται γρήγορα στην κορυφή της ιεραρχίας της οργάνωσης και εξελίσσεται σε δεξί χέρι του Adam Weishaupt. Το 1781, μετά από δικές του παραινέσεις, η δομή και οι τελετουργίες των Illuminati αλλάζουν σύμφωνα με τα πρότυπα του Τεκτονισμού και η οργάνωση αναπτύσσεται ταχύτατα. Μέχρι το 1784, αριθμούσε πάνω από 2.000 μέλη σε περισσότερες από επτά χώρες, μεταξύ των οποίων και οι Goethe και Herder.

Τον Φεβρουάριο του 1784 συγκλήθηκε στη Βαϊμάρη για το σκοπό αυτό ένα διαιτητικό δικαστήριο με το όνομα «κογκρέσο». Προς έκπληξη του Knigge η κρίση του συμβουλίου στο οποίο συμμετείχαν μεταξύ άλλων ο Goethe, ο J. G. Herder και ο Herzog Ernst von Sachsen-Gotha ήταν ότι έπρεπε να δημιουργηθεί ένας νέος Άρειος Πάγος. Αυτό έμοιαζε ένας ανεκτός συμβιβασμός.

Αλλά, όπως ήταν αναμενόμενο, ο ιδρυτής της οργάνωσης συνέχισε να ασκεί μεγάλη επιρροή ακόμη και χωρίς να έχει την επίσημη προεδρία στον Άρειο Πάγο, γεγονός το οποίο αποτέλεσε μια μεγάλη ήττα για τον Knigge. Αφού συμφωνήθηκε η σιωπή και η επιστροφή όλων των εγγράφων, την πρώτη Ιουλίου ο Knigge εγκατέλειψε την Οργάνωση.

Στον καιρό που ακολούθησε αποποιήθηκε την επιθυμία να διορθώσει τον κόσμο μέσω μυστικών κοινωνιών. Από την μεριά του ο Adam Weishaupt παρέδωσε τη διεύθυνση της Οργάνωσης στον Johann Martin, κόμη της Stolberg-Roßla.

Το 1785 και ενώ πληροφορίες για την οργάνωση είχαν φθάσει έως την αυλή του Βαυαρού μονάρχη, ο Adam Weishaupt παραιτείται από τη θέση του κοσμήτορα στο Πανεπιστήμιο του Ingolstadt. Γνώριζε ότι το τέλος ήταν κοντά κι έτσι αυτοεξορίσθηκε από τη Βαυαρία, βρίσκοντας καταφύγιο στη κεντρική Γερμανία.

Το μόνο που γνωρίζουμε για την εκεί δραστηριότητα του είναι ότι συγγράφει βιβλία (ορισμένα μάλιστα για τους Illuminati) μέχρι το θάνατο του, το 1830..

Στο μεταξύ, στη Βαυαρία τα μέλη της οργάνωσης διώκονται, μετά από σειρά διαταγμάτων των αρχών κατά των μυστικών εταιρειών.

Τον Απρίλιο του 1785 ο κόμης Stolberg-Roßla ανακήρυξε επισήμως την αναστολή λειτουργίας της οργάνωσης – μετά από προσωρινές καταργήσεις. Ο Bode εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση για να διατηρήσει την ένωση στη ζωή και προσπάθησε να την αναβιώσει με τη βοήθεια των οργανώσεων Iglesia minerval de Weimar και Orden de los amigos invisibles, αλλά υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την προσπάθειά του το 1790 εξαιτίας του αυστηρού κλίματος εναντίον των πεφωτισμένων κατά τα έτη της αναγέννησης.

Οι ερευνητές σε γενικές γραμμές συμφωνούν ότι η αποδόμηση της οργάνωσης των πεφωτισμένων ήταν πλήρης.

Στις 16 Αυγούστου 1787 δημοσιεύτηκε ένα τρίτο και αυστηρότερο δημοσίευμα απαγόρευσης, με ποινή θανάτου, της στρατολόγησης μελών για τους Μασόνους και τους Πεφωτισμένους. Αυτά τα δημοσιεύματα εξαπέλυσαν μία πρώτη υστερία κατά των πεφωτισμένων, ειδικότερα υπήρχαν υποψίες για διαταραχές στις μυστικές ριζοσπαστικές ενώσεις των πεφωτισμένων.

Ένα δεύτερο κύμα, σαφώς πιο ενεργειακό, ξέσπασε κατά τη Γαλλική Επανάσταση, οπόταν ο φόβος για τους Ιακωβίνους συγχωνεύθηκε με αυτόν για τους Πεφωτισμένους.

Υπό αυτήν την ψυχική κατάσταση ο Υπουργός του Βαυαρικού κράτους Maximilian von Montgelas, ο οποίος με τη σειρά του είχε υπάρξει πεφωτισμένος, απαγόρευσε όλες τις μυστικές οργανώσεις με την άνοδό του στην εξουσία το 1799 και ξανά το 1804.

Το πόσο έντονη ήταν η δημόσια έξαρση στα χρόνια περί την Γαλλική Επανάσταση για τις μυστηριώδεις και ανησυχητικές μυστικές ή πρωτοπόρες ενώσεις, διαφαίνεται σε διαφορετικά λογοτεχνικά έργα της εποχής, από το Der Geisterseher του Σίλερ μέχρι το Der Groß-Cophta του Γκαίτε και τις ανησυχητικές κοινωνίες του Los años de aprendizaje de Wilhelm Meister, περνώντας στον Jean Pauls Die unsichtbare Loge (1793).

Σήμερα το μόνο που θυμίζει στο Ίνγκολστατ την οργάνωση είναι μία αναμνηστική πλακέτα στο κτίριο όπου βρισκόταν η σάλα συγκεντρώσεων των πεφωτισμένων. Το κτίριο αυτό βρίσκεται στον αριθμό 23 της οδού Theresien, προηγουμένως Am Weinmarkt 298.

Σήμερα, υφίστανται Ιλλουμινιστικοί βαθμοί στον Αρχαίο και Αρχέγονο Ανατολικό Τύπο Misraim-Memphis, ως συνέπεια της εφαρμογής των αυθεντικών Τυπικών των δύο Τύπων τα οποία τους περιελάμβαναν.

Ελέγχουν Πραγματικά τον Κόσμο;

Από όλα τα προαναφερθέντα γίνεται εύκολα κατανοητό το ότι οι Illuminati ήταν μια από τις πιο βραχύβιες μυστικές οργανώσεις της Ιστορίας, με ζωή μόλις εννέα ετών (1776-1785). Μετά το 1785 η δράση τους έγινε γνωστή οπότε υπάρχουν δύο ενδεχόμενα: είτε διαλύθηκαν, είτε συνέχισαν να δρουν έχοντας διαφορετικό όνομα. Τι πιθανότητες υπάρχουν όμως να συνέβη το δεύτερο;

Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καμιά ιστορική απόδειξη για το ότι η οργάνωση συνέχισε να υπάρχει μετά το 1800…

Από την άλλη, η Ιερουσαλήμ κατέχεται και πάλι ύστερα από 20 αιώνες από τους Εβραίους. Το χρήμα του κόσμου και ο υλικός πλούτος βρίσκονται σε εβραϊκά χέρια, όπως επίσης και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Σε όλες τις χώρες υπάρχουν ηγεσίες άμεσα ή έμμεσα δικές τους.

Ολόκληρος ο ΟΗΕ καθώς και το Συμβούλιο Ασφαλείας αδυνατούν να επιβληθούν και οι αποφάσεις τους βρίσκονται στον κάλαθο των αχρήστων του Τελ Αβίβ! Στην επίτευξη όλων αυτών μεγάλη ήταν και είναι η συμβολή της μασονίας. Το μάτι του Ισραήλ σε κάθε χώρα!

Πίσω λοιπόν, από την δραστηριότητα στις Μασονικές στοές, με ανθρώπους στις θέσεις-κλειδιά της πολιτικής, της οικονομίας, της κοινωνικής ζωής και της Άμυνας. Πίσω από τις «φιλοσοφικές συζητήσεις» στα σκοτεινά «εργαστήρια». Πίσω από «αθώα» καταστατικά που παίρνουν τυπικό έλεγχο της Δικαιοσύνης.

Πίσω από «Φιλανθρωπικά Ιδρύματα», «Ύπατα Συμβούλια», από «Ξιφοφόρους», «Άρχοντες», «Κραταιούς», «Ροδόσταυρους» και άλλους «αξιωματούχους» της μασονίας, με πλήρη άγνοια των περισσοτέρων μασόνων για το τι ρόλο παίζουν οι στοές τους, ποιο σκοπό εξυπηρετεί η μυστικότητα και η ίδια η ύπαρξή τους, κινείται ένα αόρατο δίχτυ που εξυπηρετεί τέλεια τους σκοπούς ξένων κέντρων αποφάσεων και Μυστικών Υπηρεσιών, όπως η αμερικάνικη CIA και η ισραηλινή «Μοσάντ».

Από τα Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών, πολλές διδασκαλίες για το ρόλο και τον προορισμό του Ισραήλ διδάσκονται στις Στοές των μασόνων. Το σύνθημα και έμβλημα της μασονίας «Ελευθερία-Ισότης-Αδερφότης» αναφέρεται και στα Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών.

Το σύνθημα «Ελευθερία-Ισότης-Αδερφότης» των Ελλήνων Μασόνων είναι το ίδιο που για πρώτη φορά ειπώθηκε, γράφτηκε και καθιερώθηκε, στα πρακτικά του 1ου Διεθνούς Σιωνιστικού Συνεδρίου, στη Βασιλεία της Ελβετίας. Είναι αυτό που «ψιθυρίζουν» τα μέλη της «Μοσάντ» που είναι δραστηριοποιημένα και στη «Μπένε-Μπέριτ». Είναι η «ταμπέλα» για τη CIA και τους πράκτορές της.

Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι ένα δυνατό όπλο στα χέρια του σιωνισμού. Ο σιωνισμός έχοντας σκοπό του την ίδρυση μιας παγκόσμιας εξουσίας του Ισραήλ, με έδρα τα Ιεροσόλυμα, επιδιώκει την αποδιοργάνωση όλων των επιμέρους εξουσιών των άλλων λαών και την εξάλειψη όλων των εμποδίων…