Η ιστορία ενός ανθρώπου που ζει ολομόναχος σε νησί της Μεσογείου 28 χρόνια!

Ο Mauro Morandi, που σήμερα είναι 78 ετών, περνάει τις περισσότερες ώρες αγναντεύοντας τη θάλασσα και ακούγοντας των ήχο των κυμάτων. Σύμφωνα με το δημοσίευμα του National Geographic, το 1989 το σκάφος του Morandi βρέθηκε με κατεστραμμένο τον κινητήρα να παρασύρεται από τα θαλάσσια ρεύματα στις ακτές του νησιού Budelli, ανάμεσα στα νερά της Σαρδηνίας και της Κορσικής. Όταν έμαθε ότι ο συντηρητής του θα έβγαινε στη σύνταξη σε δύο μέρες, ο Morandi απογοητευμένος από την κοινωνία που ζούσε, πούλησε το σκάφος και εγκαταστάθηκε στο νησί όπου επιβιώνει μόνος του τα τελευταία 28 χρόνια.

Το Εθνικό Πάρκο Maddalena Archipelago αποτελείται από επτά νησιά και η νήσος Budelli θεωρείται το ομορφότερο από αυτά κυρίως λόγω της Ροζ παραλίας (Spiaggia Rosa) που έχει. Η πανέμορφη παραλία με τα κρυστάλλινα νερά έχει πάρει το όνομα της από την ροζ απόχρωση της άμμου που δημιουργήθηκε από τη διάβρωση των κοραλλιών και των κοχυλιών στη διάρκεια των χρόνων. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η Ροζ παραλία χαρακτηρίστηκε από την ιταλική κυβέρνηση ως «τόπος υψηλού φυσικού πλούτου» και η πρόσβαση απαγορεύτηκε ώστε να προστατευθεί το ευαίσθητο οικοσύστημα, με εξαίρεση ελάχιστες περιοχές που παρέμειναν προσβάσιμες, με αποτέλεσμα το νησί να μετατραπεί από χώρος που επισκέπτονταν καθημερινά πολλοί τουρίστες σε έρημο τόπο.

Το 2016, έπειτα από μια δικαστική διαμάχη, το νησί πέρασε στην ιδιοκτησία του Maddalena National Park. Το πάρκο αμφισβήτησε το δικαίωμα του Morandi να ζει στο νησί. Η κοινή γνώμη αντέδρασε άμεσα, συλλέγοντας υπογραφές και πιέζοντας τους ντόπιους πολιτικούς, με αποτέλεσμα η απόφαση να ανακληθεί. Ο Morandi ισχυρίζεται πως δεν θα φύγει ποτέ από το νησί και θα αφήσει την τελευταία του πνοή πάνω σε αυτό. Σε καθημερινή βάση προστατεύει τις ακτές καθαρίζοντάς τες από πλαστικά που ξεβράζει το κύμα και παρά την αποστροφή του απέναντι στους ανθρώπους, υποδέχεται πάντα θερμά τους επισκέπτες και τους εκπαιδεύει σχετικά με τους τρόπους που οφείλουν να προστατεύουν το οικοσύστημα.

Οι χειμώνες στο Budelli είναι ιδιαίτερα όμορφοι. Ο Morandi περνά πολύ καιρό χωρίς να έρθει σε επαφή με άνθρωπο κάνοντας ενδοσκόπηση και απολαμβάνοντας την ησυχία της φύσης. Απολαμβάνει να κάθεται στην παραλία και να ακούει τους ήχους του ανέμου και την θάλασσας που υποδηλώνουν την απόλυτη σιωπή. “Είναι ένα είδος φυλακής αλλά είναι μια φυλακή που επέλεξα εγώ ο ίδιος για τον εαυτό μου”, λέει. Ο χρόνος του κυλά δημιουργικά αφού όταν δεν φτιάχνει γλυπτά από τους κέδρους, συνηθίζει είτε να διαβάζει αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους και λογοτεχνία, είτε να φωτογραφίζει τις ομορφιές του νησιού.

Πρόσφατα μάλιστα, το νησί απέκτησε σύνδεση με το διαδίκτυο και παρόλο που είναι λάτρης της μοναχικής ζωής, ο Morandi εκμεταλλεύεται το γεγονός για να εκπληρώσει έναν ανώτερο σκοπό. Με τη βοήθεια των social media, επιδιώκει να παρουσιάσει στους ανθρώπους τις ομορφιές της φύσης, με στόχο να τους φέρει πιο κοντά σε αυτή, να τους κάνει να την αγαπήσουν και τελικά να αρχίσουν να φροντίζουν τον πλανήτη που κινδυνεύει να εξαφανιστεί.