Ο Shinji Mikami θεωρείται από πολλούς φίλους των horror games το αντίστοιχο του Πάπα. Όχι άδικα αν αναλογιστεί κανείς πως είναι ο δημιουργός των κλασσικών Resident Evil, μιας σειράς που λίγο πολύ όρισε τις νόρμες είδους μαζί με σειρές όπως τα Silent Hill. Το Evil Within είναι η μεγάλη ελπίδα όσων αρέσκονται στο συγκεκριμένο ύφος και δε φαίνεται να απογοητεύει – το αντίθετο μάλιστα. 
Η πρώτη εντύπωση είναι – υπερβολικά – γνώριμη με το Resident Evil 4. Over the shoulder camera, κοκκώδης εικόνα, δυνατότητα να πυροβολήσεις τέρατα στο πόδι για να τα καθυστερήσεις ή στο κεφάλι για να τα αποτελειώσεις, πολύ περιορισμένα πυρομαχικά, υπερβολικά άρρωστη, αγχώδης και ανατριχιαστική ατμόσφαιρα. Η ανταπόκριση και συμπεριφορά των όπλων είχε επίσης πολλές ομοιότητες, ο χειρισμός σε αυτή τη φάση ήταν πιο ομαλός και σαφής, αποδίδοντας «βάρος» σε κάθε κίνηση και τα physics έδειξαν αρκετά ρεαλιστικά. Το στοιχειωμένο, ερειπωμένο χωριό που είδαμε στο preview αποδίδει πλήρως την αίσθηση πνιγηρού υπερφυσικού τρόμου ενώ μια σημαντική καινοτομία ήταν η ύπαρξη μη γραμμικότητας. Είχαμε το περιθώριο να εξερευνήσουμε το χώρο γύρω μας, να επιλέξουμε διαφορετικές διαδρομές και να χρησιμοποιήσουμε αντικείμενα στο περιβάλλον για να κατασκευάσουμε βλήματα. Το stealth κάνει επίσης την εμφάνισή του καθώς ο παίκτης πρέπει να αποφύγει εχθρούς και νάρκες. Οι τελευταίες είχαν ενσωματωθεί με έναν περίεργο τρόπο: ο μόνος τρόπος να παρακαμφθούν ήταν με crouch ή πολύ αργά βήματα, και όλοι ξέρουν πως δε λειτουργούν έτσι ακριβώς στην πραγματικότητα
Το δυνατότερο στοιχείο του Evil Within ήταν σαφώς η ατμόσφαιρά του. Ο τίτλος φάνηκε να ξεπερνάει κατά πολύ τα συνηθισμένα στάνταρ βίας, κτηνωδίας και αίματος. Πραγματικά ενοχλητικά σκηνικά, μια αίσθηση ανελέητης βαρβαρότητας, παντού κίνδυνος και κυρίως εύκολοι θάνατοι. Πρόκειται ξεκάθαρα για αργό, μετρημένο survival horror που ο παίκτης δεν είναι αθάνατος και τα τέρατα τον σκοτώνουν με ελάχιστα χτυπήματα. Επιπλέον -τουλάχιστον στο τμήμα που είδαμε- τα jump scares δεν ήταν ούτε συχνά ούτε προβλέψιμα μα και επίδραση είχαν και δεν ήταν το μόνο στοιχείο τρόμου. Ο οπτικός τομέας ήταν υψηλού επιπέδου και τα ηχητικά θέματα υπογράμμιζαν σωστά τη δράση. Το Evil Within δεν είναι ακόμα έτοιμο και χρειάζεται ακόμα διορθώσεις σε ορισμένα στοιχεία. Το θετικό όμως είναι πως ξαναφέρνει στο προσκήνιο, και μάλιστα με εμφατικό τρόπο, το απόλυτα κλασσικό gameplay που ζητούσαν εναγωνίως οι παλιοσειρές των survival horror. O Mikami δείχνει πως δεν έχει ξεχάσει την τέχνη του και πατά φανερά σε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του είδους. Όσοι αρέσκονται να αναπολούν τα κλασσικά Resident Evil πρέπει οπωσδήποτε να παρακολουθήσουν από κοντά το Evil Within γιατί με λίγα λόγια δείχνει να είναι αυτό που ζητούσαν. Μένει να δούμε αν οι προσδοκίες επαληθευτούν και αν θα είναι, εκτός από πολύ καλό, και κορυφαίο. –
Use Facebook to Comment on this Post
