• Aπό τις 15 Απριλίου 2019 θα ισχύει ο νέος νόμος που προβλέπει ως δυνατή κάθε μορφή μετασχηματισμού (συγχώνευση, διάσπαση, μερική διάσπαση, απόσχιση κλάδου και μετατροπή) μεταξύ εταιρειών διαφορετικού νομικού τύπου.
Οι νέες ρυθμίσεις δεν καταλαμβάνουν τις ατομικές επιχειρήσεις.
• Καταργείται η δυνατότητα της απλής λογιστικής ενοποίησης σε μετασχηματισμούς που υπάγονται στο καθεστώς του ν. 2166/1993. Η μόνη περίπτωση που ενδεχομένως θα μπορεί να εφαρμοστεί η απλή πιστοποίηση λογιστικών αξιών θα είναι όταν συμφωνούν όλοι οι εταίροι – μέτοχοι στη μη διενέργεια αποτίμησης.
• Καινοτομία του νομοσχεδίου είναι η πρόβλεψη της μερικής διάσπασης αλλά και της απόσχισης κλάδου. Μέχρι σήμερα, η μερική διάσπαση δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί, καθώς κάτι τέτοιο προβλεπόταν μόνο από το φορολογικό και όχι από το εταιρικό δίκαιο. Από την άλλη πλευρά, η απόσχιση κλάδου δεν αναγνωριζόταν ως μετασχηματισμός του εταιρικού δικαίου, ωστόσο μπορούσε να πραγματοποιηθεί με τους βασικούς αναπτυξιακούς νόμους (νδ 1297/1972 ν. & 2166/1993). Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ της μερικής διάσπασης και της απόσχισης κλάδου έγκειται στο ότι στην πρώτη οι μετοχές – εταιρικά μερίδια της επωφελούμενης ή των επωφελούμενων εταιρειών διατίθενται στους μετόχους – εταίρους της διασπώμενης εταιρείας, ενώ στη δεύτερη διατίθενται στην εταιρεία (διασπώμενη) και όχι στους μετόχους – εταίρους αυτής.
• Δεν θεωρείται δωρεά και απαλλάσσεται του φόρου εισοδήματος η ωφέλεια που αποκτά νομικό πρόσωπο, νομική οντότητα, καθώς και φυσικό πρόσωπο που αποκτά εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία προκύπτει από τη διαγραφή χρέους προς πιστωτικό ίδρυμα, προς υπό ειδική εκκαθάριση πιστωτικό ίδρυμα ή προς εταιρεία του ν. 4354/2015 στο πλαίσιο εξωδικαστικού συμβιβασμού ή σε εκτέλεση δικαστικής απόφασης. Καμία άλλη διαγραφή χρέους προς άλλα πρόσωπα (π.χ. προμηθευτές) δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της ως άνω απαλλακτικής διάταξης. Προκειμένου για νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες, το ποσό της ωφέλειας παρακολουθείται σε ειδικό αποθεματικό καθόσον σε περίπτωση διανομής θα πρέπει να υποβληθεί σε φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων (E. 2021/2019).
• Πιστώνεται τόσο ο παρακρατούμενος φόρος όσο και ο εταιρικός φόρος που καταβλήθηκε στην Κύπρο από τον φόρο μερισμάτων που αναλογεί στο μέρισμα που λαμβάνει ο μέτοχος στην Ελλάδα. Ο φόρος αλλοδαπής που πιστώνεται δεν μπορεί να ξεπερνά τον φόρο που αναλογεί επί του μερίσματος στην Ελλάδα (15%) για τα φυσικά πρόσωπα ή 28% για τα νομικά πρόσωπα. Κατά τη γνώμη μας, για τα φυσικά πρόσωπα ορθό θα ήταν να ληφθεί υπόψη και η εισφορά αλληλεγγύης.
• Το ίδιο ισχύει, πέραν της Κύπρου, και για μερίσματα που λαμβάνονται από Αλβανία, Αρμενία, Γεωργία, Εσθονία, Ηνωμένο Βασίλειο, Κίνα, Λετονία, Λιθουανία, Ουζμπεκιστάν και Σλοβενία. Για την αναγραφή στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων του ποσού του αλλοδαπού εταιρικού φόρου, απαιτείται βεβαίωση από την αλλοδαπή φορολογική αρχή που θα περιλαμβάνει: πιστοποίηση ότι το αλλοδαπό νομικό πρόσωπο είναι κάτοικος της άλλης χώρας, το ποσό του φόρου που πλήρωσε συνολικά το νομικό πρόσωπο, το ποσοστό συμμετοχής του εν λόγω μετόχου, το ύψος του μερίσματος που έλαβε το φυσικό πρόσωπο και τον εταιρικό φόρο που του αναλογεί (Ε. 2018/2019).
• H Bρετανία ίσως αναγκαστεί να αλλάξει το σύνολο της νομοθεσίας της που έχει διαμορφωθεί από την Ευρώπη σε ενδεχόμενο οριστικό Brexit, εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτό αφορά και την άμεση φορολογία της, που καθορίστηκε ως υλοποίηση των δεσμεύσεών της έναντι του ενωσιακού δικαίου και της νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ).
• Το οριστικό Βrexit ενδέχεται να έχει περισσότερες νομοθετικές επιπτώσεις για τη Βρετανία ιδίως στο πεδίο της έμμεσης φορολογίας και τους τελωνειακούς ελέγχους, καθώς και τους κανόνες για κρατικές επιχορηγήσεις. Νέοι κανόνες ΦΠΑ, αλλά και τελωνειακού ελέγχου, για εισαγωγή και εξαγωγή αγαθών από και προς την Ευρώπη αναμένεται να υιοθετηθούν από τη Βρετανία. Επιπλέον, θα δύναται να αναπροσαρμόσει και τους κανόνες της για κρατικές επιχορηγήσεις για να ενισχύσει έτσι τους τομείς που θα θεωρήσει ότι χρήζουν βοήθειας.
• Αν η Βρετανία εξέλθει οριστικώς από την Ευρώπη και εφόσον παύσουν να ισχύουν ως προς αυτήν οι σχετικές ευρωπαϊκές οδηγίες για τόκους, δικαιώματα, και μερίσματα, τότε στις σχέσεις της με κράτη-μέλη της Ε.Ε. δεν θα αποφεύγεται ο φόρος παρακράτησης επί των εισοδημάτων αυτών. Παρά την ύπαρξη συμφωνιών αποφυγής διπλής φορολογίας που έχει με 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε., δεν προβλέπεται σε όλες από αυτές αποφυγή του φόρου παρακράτησης για τα εισοδήματα αυτά.
Πηγή: Grant Thornton
ΈντυπηΠηγή άρθρου – kathimerini.gr
Use Facebook to Comment on this Post
