Αυτά είναι τα 10 πιο περίεργα επαγγέλματα, που σίγουρα δεν έχεις ξανακούσει [photos]

Οι ουρές που αντικρίζετε στις ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτές που δημιουργούνται στην Πολωνία, όχι για τη λήψη εγγράφων ή άλλες δουλειές για τις οποίες κάποιος απευθύνεται σε κρατικές υπηρεσίες, αλλά για τα πάντα. Οι Πολωνοί πρέπει να περιμένουν υπομονετικά και στα νοσοκομεία και στην αγορά και… βρήκαν τη λύση. Κάποιοι λοιπόν στέκονται για λογαριασμό άλλων στην ουρά εφόσον πληρωθούν.
Ενοικιαζόμενος… συνοδηγός

Το δυο-δυο δεν ισχύει στη Τζακάρτα της Ινδονησίας. Στην κίνηση των αυτοκινήτων υπάρχουν περιορισμοί ως προς τους επιβαίνοντες. Και αν νομίζετε ότι αυτό ισχύει για να αποφεύγεται ο… συνωστισμός στο όχημα, γελιέστε. Ίσια ίσα. Έτσι, οι οδηγοί αναγκάζονται να προσλαμβάνουν έναν ή παραπάνω Joki –επιβάτη επί πληρωμή- για τις θέσεις των επιβατών ώστε να πληρούν την προϋπόθεση των τριών επιβαινόντων σε κάθε όχημα!
Οι μελισσοκόμοι-ορειβάτες

Στο Νεπάλ οι μέλισσες δεν είναι… ήρεμες. Όπερ σημαίνει; Δεν εκτρέφονται και δεν κυκλοφορούν στους αγρούς. Καθότι άγριες λοιπόν, ζουν σε απόκρημνους γκρεμούς , με αποτέλεσμα η συλλογή του μελιού τους να γίνεται πολύ δύσκολη υπόθεση. Κι όμως, γι’ αυτό υπάρχουν οι μελισσοκόμοι-ορειβάτες, οι οποίοι αναγκάζονται να κρέμονται από σχοινιά και σκάλες από μπαμπού για να κάνουν τη δουλειά τους.

Τα παραδοσιακά ταξί ξεχάστε τα αν θέλετε να μετακινηθείτε γρήγορα στην Κίνα. Σε κάποιες πόλεις της το κυκλοφοριακό είναι πραγματικά ανυπόφορο. Υπάρχει λύση και σ’ αυτό όμως, με ένα πρωτοποριακό και ευφάνταστο επάγγελμα. Τι κάνουν λοιπόν; Νοικιάζουν έναν μοτοσικλετιστή για να πάνε γρήγορα στη δουλειά τους. Επειδή, όμως, αργότερα μπορεί να χρειαστούν και το αυτοκίνητο, υπάρχει και ένας δεύτερος άνθρωπος που αναλαμβάνει να τους το πάει στον προορισμό τους.

Η κηδεία είναι κάτι… ξεχωριστό στην Ινδία. Όπως όμως και ο τρόπος με τον οποίο πενθούν οι συγγενείς. Για να εξηγούμαστε, για ορισμένες κάστες στη χώρα δεν είναι πρέπον να δείχνουν τα συναισθήματά τους. Μη μπορώντας να επιδοθούν σε κλαυθμό και οδυρμό λοιπόν, οι συγγενείς του νεκρού συχνά προσλαμβάνουν επαγγελματίες μοιρολογίστρες που δουλειά τους είναι να κλαίνε τόσο σπαραχτικά που να παρασύρουν και τους άλλους παρευρισκόμενους. Και βέβαια, όσο μεγαλύτερος είναι ο θρήνος, τόσο καλύτερα πληρώνονται.

Το κυκλοφοριακό κομφούζιο που επικρατεί στην Τεχεράνη έχει κάνει τις αρχές να επιβάλλον Δακτύλιο (όπως ισχύει και στην Αθήνα, δηλαδή, με μονά-ζυγά). Παράλληλα, υπάρχουν και κάμερες, οι οποίες καταγράφουν τους παραβάτες οδηγούς που μπαίνουν σε αυτόν χωρίς να το… δικαιούνται. Τους φωτογραφίζουν. Γι’ αυτό το λόγο υπάρχουν κι αυτοί που καλύπτουν τις πινακίδες. Οι οδηγοί πληρώνουν πεζούς για να περπατούν κολλητά στο αυτοκίνητο στις περιοχές με κάμερες, έτσι ώστε να μην είναι δυνατό να τους βρει η τροχαία, αφού δε φαίνεται ο αριθμός κυκλοφορίας. Και βέβαια, όλο αυτό «λειτουργεί» καθότι με τόση κίνηση που έχει στους δρόμους η ταχύτητα με την οποία κινούνται τα αμάξια είναι ίση με… της χελώνας. Μην παίρνετε ιδέες!

Θα τις βρει κανείς σε διασταυρώσεις δρόμων στη Βολιβία. Στην εν λόγω χώρα δεν έχουν μόνο τις «ζέβρες» που είναι οι διαγραμμίσεις στο δρόμο, αλλά και ανθρώπους ντυμένους ζέβρες που επιβάλλουν τον ΚΟΚ στους απείθαρχους οδηγούς. Τι κάνουν; Πολλά, αλλά για να καταλάβετε αν κάποιος πατήσει τη διάβαση πεζών, οι ζέβρες θα τον περικυκλώσουν, θα ανέβουν στο καπό του και θα τον νουθετούν μπροστά σε όλο τον κόσμο.

Υπάρχει ένα μέρος του κόσμου όπου υπάρχουν «ιπτάμενοι». Αυτό είναι η Αυστραλία. Επειδή αρκετές πόλεις απέχουν μεταξύ τους εκατοντάδες χιλιόμετρα και δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο τα αγροκτήματα και οι κάτοικοί τους να βρίσκονται σε απομονωμένες περιοχές. Εκεί το αντίστοιχο ΕΚΑΒ έχει βγάλει… φτερά και γιατροί και τραυματιοφορείς καλύπτουν τεράστιες αποστάσεις με αεροπλάνα.

Η φτώχεια βρίθει στην Ινδία και οι εργαζόμενοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τρώνε φαγητό απ’ έξω. Γι’ αυτό κάθε μεσημέρι η εκάστοτε σύζυγος στέλνει στον άντρα της το δικό της σπιτικό φαγητό χρησιμοποιώντας τους Dabbawala. Πρόκειται για ειδικούς κούριερ που μεταφέρουν το μαγειρεμένο φαγητό σε αλουμινένια δοχεία με μηχανάκια, καρότσια, ακόμα και με τρένα. Το απόγευμα επιστρέφουν τα δοχεία στο κάθε σπίτι. Μόνο στη Βομβάη παραδίδουν 400.000 γεύματα την ημέρα.

Σε κάποιες περιοχές του Βιετνάμ τα νερά των ποταμών είναι ορμητικά, με αποτέλεσμα και τα χωριά νε είναι απομονωμένα. Τα παιδιά δεν μπορούν να πάνε σχολείο την εποχή των πλημμυρών. Οι γονείς λοιπόν, προσλαμβάνουν ανθρώπους οι οποίοι έχουν ως επάγγελμα να περνούν τα παιδιά από τη μία όχθη του ποταμού στην άλλη, με έναν πρωτότυπο τρόπο. Τα βάζουν μέσα σε νάιλον αδιάβροχες σακούλες και… έτοιμη η συσκευασία.