Το πρόβλημα μας δεν είναι εάν ο τάδε ή ο δείνα αρχηγός κόμματος ή και το ίδιο το κόμμα θα ωφεληθεί περισσότερο από ένα ΟΧΙ ή ένα ΝΑΙ προς τους δανειστές μας…
Το πρόβλημα είναι η απελευθέρωση της Ελλάδος από ένα αποικιοκρατικό σύστημα ενός απάνθρωπου χρηματοπιστωτικού μηχανισμού που θέλει όχι μόνο να την υποτάξει αλλά ή δυνατόν να την εξαφανίσει. Εάν η Ελλάδα επιβιώσει τότε και άλλοι λαοί θα ακολουθήσουν.
Το χρέος όχι μόνο είναι επαχθές αλλά και παράνομο και ως εκ τούτου χρήζει ελέγχου σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Το όλο θέμα ξεκίνησε ήδη από την ίδρυση του Νεοελληνικού κράτους από τις μεγάλες δυνάμεις και διαιωνίζεται κρατώντας την χώρα δέσμια τους. Οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης έχουν την βασική ευθύνη για την παρούσα κατάσταση αλλά κάνουν ότι δεν βλέπουν τίποτε. Δεν μιλάνε για τα δάνεια του Ανδρέα ούτε για την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ από τον Γιωργάκη, που ανέβηκε στην εξουσία εξαπατώντας τον λαό ότι λεφτά υπάρχουν, χωρίς να λογοδοτήσει για αυτό.
Τα κακώς έχοντα στη χώρα μας, Δημόσια Διοίκηση, Παιδεία, Φορολογικό Σύστημα, Κοινωνική Ασφάλιση, κοκ δεν τα δημιούργησε η σημερινή κυβέρνηση την οποία κατηγορούν ως ομάδα ερασιτεχνών, η οποία όμως τόλμησε να διεκδικήσει τα δίκαια του λαού. Η δήθεν εμπειρία των προηγούμενων δεν αφορούσε την διαπραγματευτική τους ικανότητα αλλά την ευελιξία τους στις κομπίνες και στην υποτέλεια..
Σας υπενθυμίζω ότι η αντίσταση μας έναντι των δανειστών δεν αφορά μόνο εμάς τους Έλληνες, αλλά και όλους τους λαούς της Ευρώπης, η οποία έχει ξεπέσει σε όργανο της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Όπως έχω πει και στο παρελθόν ο αγώνας αυτός χρειάζεται ηγέτη διότι το διαμαρτυρόμενο πλήθος στην Πλατεία Συντάγματος μόνο του αποτελεί αγέλη προβάτων. Η ιστορία δείχνει ότι δεν δημιουργούνται πάντα ευκαιρίες για να διεκδικήσει ο λαός τα δίκαια του και είναι πολύ σημαντικό να διακρίνουμε ότι τώρα μπορούμε να συσπειρωθούμε ενάντια στον πραγματικό εχθρό αντί να φαγωθούμε μεταξύ μας. Μία κυβέρνηση αλλάζει με εκλογές, ο εχθρός όμως χρειάζεται εθνική ομοψυχία και θάρρος για να κατατροπωθεί. Δεν πρέπει να μας διχάσουν, όπως προσπαθούν να πετύχουν με κριτήριο τα μικροσυμφέροντα μας, αλλά πρέπει να συσπειρωθούμε με αυτόν που ανέλαβε το βάρος του αγώνα.
Εάν κάποιος φοβάται τους κινδύνους του αγώνα να μιλάει σαν τέτοιος και όχι σαν κατήγορος αυτών που αγωνίζονται. Πρέπει να δείξουμε περισσότερο εθνικό φρόνημα και λιγότερη κομματική τοποθέτηση. Ένα πράγμα να μην ξεχνάμε ότι οι Άγγελοι βοηθάνε μόνο αυτούς που αγωνίζονται.
Ηλίας Σταμπολιάδης
Use Facebook to Comment on this Post