Αυτά παθαίνουν όσοι μπερδεύουν τα Ρωσικά με τα Ελληνικά, τις τρόικες με τους θεσμούς, ένα κάρο τρίιππον (κατά το τέθριππον) με την έδρα των θεών του Ολύμπου…
Όταν τα πρωτάκια της πολιτικής μπήκαν για πρώτη φορά στα σαλόνια της Ευρώπης και όρθωσαν το ανάστημά τους δηλώνοντας ότι δεν αναγνωρίζουν την τρόικα και τις δραστηριότητές της, χάρηκα μέσα μου και σκέφτηκα με ενθουσιασμό:
-“Να, ωρέ Ευρωπαίοι, τι θα πει Έλληνες. Δε σκύβουν το κεφάλι ούτε παρακαλούν “σφάξε με , Αγά μου, ν’ αγιάσω”, αλλά απαιτούν, αγωνίζονται!”. Όταν όμως βρέθηκα με κάτι φίλους και ακούσαμε ότι η Ελλάδα συζητεί πλέον όχι με την τρόικα αλλά με τους θεσμούς, πάγωσα. Είδαν οι άλλοι την παγωμάρα μου και απόρησαν:
-Δάσκαλε, τι σ΄ έπιασε και κοκάλωσες; Αυτό κι αν είναι βήμα αντρίκειο. Πάει η τρόικα, στον αγύριστο!
-Καταλάβατε, αλήθεια, τι έγινε; Πήγαμε για μαλλί και ήρθαμε κουρεμένοι. Προγκήξαμε το αγριόσκυλο και βγήκε μπροστά μας κοπάδι λύκων! Αυτό έγινε.
-Μίλα καθαρά. Τι εννοείς; Γιατί διαφωνείς με το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων;
– Παιδιά, θα σας τα πω όσο πιο απλά μπορώ: Η τρόικα ως ρωσική λέξη σημαίνει ένα κάρο που το σέρνουν τρία άλογα, Δικό μας είναι αυτό το “τρ” από τη λέξη τρία. Από εκεί πήρε πολιτική σημασία και σημαίνει πλέον μία ομάδα τριών ισχυρών που σέρνουν κι αυτοί, όπως τα άλογα, αλλά όχι προς όφελος του κάρου, μα για δικό τους. Η ιστορία έχει να δείξει πολλά τέτοια σχήματα, όλα για κακό όσων βρέθηκαν απέναντί τους: 1. Τις δύο Τριανδρίες στη Ρώμη του 1ου αι. π.Χ. που σακάτεψαν την πόλη με τις πολιτικές ίντριγκες, την ασυδοσία, τις προγραφές και τις εκτελέσεις χωρίς δίκες. 2. Την Ιερά Συμμαχία, το 1815, μία τρόικα μεταξύ Ρωσίας, Αυστρίας και Πρωσίας την οποία ο Αυστριακός καγκελάριος Μέτερνιχ μετέτρεψε σε όργανο επιβολής απολυταρχικών θέσεων, και στην έκκληση της Ελλάδας για βοήθεια κατά το 1821 είπε το περίφημο Fuit Graecia, Ελλάδα υπήρξε, τώρα είναι παρελθόν. Ευτυχώς που βρέθηκε ο Καποδίστριας και τον ανέκοψε. 3.Την τρόικα που σκάρωσε ο πρόγονος του Χίτλερ Μπίσμαρκ το 1882 μεταξύ Γερμανίας, Αυστροουγγαρίας και Ιταλίας με στόχο την απομόνωση της Γαλλίας. 4. Τον Άξονα, αν και αυτός είχε δύο μέλη, το Χίτλερ και το Μουσολίνι, με επακόλουθα γνωστά και ανατριχιαστικά.
Θέλετε κι άλλα; Τι ωφελούν; Από την άλλη η λέξη θεσμοί είναι αρχαιότατη Ελληνική , προέρχεται από το ρήμα τίθημι, που σημαίνει θέτω, τοποθετώ, θεσπίζω, και σημαίνει αρχικά νόμο που τέθηκε από τους θεούς και ύστερα εν γένει νόμο, κάτι δηλαδή απαραβίαστο, σεβαστό, μη επιδεχόμενο αντιρρήσεις. Καταλαβαίνετε τώρα γιατί πάγωσα με το άκουσμα των θεσμών με τους οποίους, λένε, συζητούν πλέον οι ηγήτορές μας και καμαρώνουν σα γύφτικα σκεπάρνια;
Οι φίλοι είχαν πια μπερδευτεί και είπαν ότι δεν καταλάβαιναν πού το πάω.
-Είναι απλό, τους απάντησα. Οι Τσίπρας και Βαρουφάκης βγήκαν στην Ευρώπη ενθουσιασμένοι, και σαν πρωτάκια της κυβερνητικής έπεσαν στη λούμπα που οι ίδιοι έφτιαξαν. Απέρριψαν μία έννοια που σήμαινε αυταρχισμό, σκληρό έλεγχο και ανελευθερία, μία έννοια που ως εκ της φύσεώς της μπορούσαμε να της αντιταχθούμε, να αντιδράσουμε, να αρνηθούμε τις εντολές της, να σηκώσουμε πλακάτ, να., να., και δέχτηκαν μετ΄ενθουσιασμού μία άλλη που σημαίνει απαράβατες εντολές, εκ των άνω αποφάσεις μη συζητήσιμες, τυφλή υπακοή σε ό,τι ορίζεται. Ακούγαμε για τρόικα και ο νους μας πήγαινε συνειρμικά ακόμη και μέχρι το W.C. “Τρόικα! Σιγά τ΄ αυγά! “, θα λέγαμε, και ό,τι άλλο μπορούσε να έρθει στο στόμα του εξευτελιζόμενου Έλληνα. Τώρα όμως; Μιλούν οι θεσμοί! Και τι να αντιτάξεις σε θεσμούς; Αυτοί δεν παίζονται, είναι απαραβίαστοι!
Αντί δηλαδή να υποβαθμίσουν τη σημασία της απολυταρχικής τρόικας με έναν όρο που θα σήμαινε κάτι χειρότερο, την αναβάθμισαν με την έννοια των θεσμών! Και θέλετε να συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό σας;
Οι φίλοι ακόμη είναι με σκυφτά τα κεφάλια αδυνατώντας να πιστέψουν στ’ αυτιά τους.
Ιβάν Αρμένης
Use Facebook to Comment on this Post