“~Τη μέρα του θερινού ηλιοστασίου (2015) είδα ν’ ανατέλλει ο ήλιος μέσ’ απ’ τον (φαινομενικά ισομεγέθη) Παρθενώνα”

Του Θωμά Ακρωτηριανάκη
Περίπου τη μέρα του θερινού ηλιοστασίου …
(2015) ,στις 17 Ιούνη,(η ακριβής
μέρα του θερινού ηλιοστασίου είναι στις 21,αλλά η διαφορά της τροχιάς είναι
απειροελάχιστη,εντελώς αμελητέα) είδα ν’ ανατέλλει ο ήλιος μέσ’ απ’ τον
Παρθενώνα της Ακρόπολης της Αθήνας,που φαινομενικά ήταν ισομεγέθης
με τον ήλιο,δηλαδή το φαινόμενο μήκος του Παρθενώνα ήταν περίπου ίσο με
τη φαινόμενη διάμετρο του ήλιου.Η πρώτη ηλιαχτίδα βγήκε από το αριστερό
μέρος του Παρθενώνα.Όταν φάνηκε όλος ο ήλιος ήταν μόλις πάνω από
τον Παρθενώνα,σχηματίζοντας ωσάν ένα “κεφαλαίο ωμέγα”(κεφαλαίο όμικρον
με παύλα από κάτω).Ας σημειωθεί ότι η Πρωτοχρονιά των αρχαίων Αθηναίων
ήταν το θερινό ηλιοστάσιο,η Νέα Σελήνη μετά (δηλαδή την παραμονή ή
προπαραμονή της αρχαίας αθηναϊκής Πρωτοχρονιάς ανέτειλε απ’ τον
Παρθενώνα και ο ήλιος και ο τριχοειδής μηνίσκος της σχεδόν Νέας Σελήνης).
Το σημείο απ’ όπου παρετήρησα είναι περίπου 7 χιλιόμετρα από τον
Παρθενώνα,και είναι ένα σημείο της πεζογέφυρας που συνδέει τον σταθμό
του ηλεκτρικού τρένου του Νέου Φαλήρου με την αφετηρία των τραμ.Από κάτω,
λίγο παραδίπλα,είναι η εκκλησία της Παναγίας της Μυρτιδιώτισσας,από το
καμπαναριό της οποίας θεωρώ αυτονόητο ότι επίσης φαίνεται αυτή η ανατολή
του ήλιου.Εικάζω λοιπόν, ότι κοντά θα υπήρχε κάποιο αρχαίο ελληνικό ιερό
που ήταν αφιερωμένο και στην παρατήρηση αυτής της ανατολής του ήλιου,και
που χάθηκε.Ίσως στο μέλλον να βρεθεί,ή να εντοπιστεί η θέση που ήταν,από
την αρχαιολογία.Επίσης ας φροντίσει η πολεοδομία να μη κτιστεί τίποτα
μπροστά και φράξει τον Παρθενώνα,κατόπιν κατεδάφισης μικρότερου κτίσματος.