Είναι το Joint Strike Fighter το γνωστό F-35, 100 μονάδες από το οποίο θα προμηθευτεί η Τουρκία μεταξύ του 2017 και 2022, μια τεχνολογική αποτυχία σε ότι αφορά τον βασικό του στόχο το μειωμένο RCS, δηλαδή την ανιχνευσιμότητά του από τα εχθρικά ραντάρ;
“Ναι” λέει ο
ένα Bill Sweetman, αρχισυντάκτης στο εβδομαδιαίο περιοδικό Aviation Week και “ιερό” πρόσωπο στο χώρου του αμυντικού τύπου, διεθνώς.
“Το αεροσκάφος εντοπίζεται σχετικά εύκολα στις ζώνες του VHF φάσματος και τόσο οι Κινέζοι όσο και οι Ρώσοι το γνωρίζουν κι έχουν ετοιμάσει την αντιμετώπισή του”.
Την ίδια στιγμή το περίεργο αεροναυπηγικό σχήμα του αεροσκάφους, απόρροια των τεχνολογιών μείωσης του RCS, έχει αρνητικά αποτελέσματα στην ευελιξία ρτου αεροσκάφους το οποίο έτσι ή αλλιώς σχεδιάστηκε ακριβώς για αποστολές όπως αυτές που λέει το όνομά του: Είναι μαχητικό κρούσης, όχι πολλαπλού ρόλου μαχητικό.
Επίσης ο Bill Sweetman, αναφέρει ότι το αεροσκάφος στην “L” Band είναι πλήρως ανιχνεύσιμο. Να σημειώσουμε ότι στην “L” Band εκπέμπει ένα από τα τρία (!) ραντάρ του ρωσικού μαχητικού Su-35.
Στην ανάλυση που παρουσιάστηκε στο Aviation Week και στο Daily Beast στις 28 Απριλίου , ο Sweetman σημειώνει ότι “Το F – 35 δεν ήταν ιδιαίτερα καλό ούτε στην εφαμρογή αντιμέτρων στους εχθρικούς αισθητήρες. Ως αποτέλεσμα το Πεντάγωνο θα αναγκαστεί να αναπτύξει ειδικά αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου για την προστασία των JSF για να μπορεί να επιβιώσει”!
Ο Sweetman είπε ότι το Πεντάγωνο γνώριζε ότι τα ραντάρ VHF θα μπορούσαν να ανιχνεύσουν το JSF, αλλά προτίμησε να προχωρήσει στην αποδοχή της σχεδίασης καθώς θεωρούσε ότι “Δεν μπορούσε να γίνει κάτι καλύτερο σχεδιαστικά για ένα αεροσκάφος μαζικής παραγωγής” (θα κατασκευαστούν πάνω από 2.300 μαχητικά τουλάχιστον)
Και αναφέρει ότι : “Για να κάνει ένα αεροσκάφος πρακτικά αόρατο ακόμα και στη VHF ξεκινάς με την αφαίρεση της ουράς του, όπως συνέβη στην ιπτάμενη τπέρυραν των στρατηγικών βομβαδριστικών B – 2Α. Αλλά δεν ξέραμε πώς να το κάνουμε αυτό σε ένα υπερηχητικόαεροσκάφος με στοιχειώδεις ανάγκες ευελιξίας όπως το F – 35 όπως υποτίθεται ότι ήταν οι προδιαγραφές του όταν γράφτηκαν”.
Τα παραπάνω ενδιαφέρουν πάρα πολύ την ελληνική Πολεμική Αεροπορία, η οποία ανησυχεί σφοδρά για την είσοδο του νέου “παίκτη” στο ελληνοτουρκικό γεωστρατηγικό παίγνιo με δαπάνη από τουρκικής πλευράς η οποία θα φτάσει συνολικά τα 15 δισ. δολ.!
Η υπάρχουσα ελληνική αεράμυνα έχει εξαιρετικά περιορισμένες δυνατότητες ανίχνευσης του συγκεκριμένου μαχητικού, σε ότι αφορά τα “εθνικά” ραντάρ, αλλά ακόμα και αυτά που είναι ενταγμένα στο δίκτυο αεράμυνας του ΝΑΤΟ.
Το F-35 είναι ένα μαχητικό κρούσης, πρώτου κτυπήματος. Αν ολοκληρώσει την αποστολή του, απλά δεν θα καταστεί δυνατό να υπάρξει απάντηση από ελληνικής πλευράς γιατί θα έχει καταστραφεί ο κορμός της ελληνικής αεράμυνας.
Είναι κάτι παραπάνω από κρίσιμο να αναβαθμιστεί το επίγειο δίκτυο αεράμυνας για να μπορέσει να υπάρξει απάντηση στο F-35 καθώς και να κασταστεί πλήρης η δικτύωση όλων των μέσων της ελληνικής αεράμυνας, μαχητικών αεροσκαφών και συστοιχιών α/α πυραύλων, δυτικής και ανατολικής κατασκευής, με Link 11.
Το F-35 μπορεί να κάνει ζημιά όσο είναι μη ανιχνεύσιμο. Aν ανιχνευθεί και υπάρξει άμεση μεταβίβαση στοιχείων του στόχου είναι “καθιστή πάπια”. Αλλά όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν σε δευτερόλεπτα πριν εξαπολύσει το φονικό του φορτίο στα ελληνικά πολεμικά αεροδρόμια…
