του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Θα μου επιτρέψετε σήμερα να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο και τον πολυαγαπημένο μου Ολυμπιακό… Διακρίνω μια γκρίνια πολλών Ολυμπιακών, επειδή ο Μαρινάκης πουλάει τόσο εύκολα ποδοσφαιριστές…
Και μάλιστα Έλληνες… Πολλοί απ’ αυτούς πατάνε πάνω στο συγκεκριμένο επιχείρημα, για να δικαιολογήσουν την απουσία τους από το γήπεδο…
Όντως το μοντέλο Μαρινάκη είναι εντελώς «αντιτουριστικό», για μια κοινωνία, η οποία μαθημένη σ’ έναν αφελή αρχοντοχωριατισμό, είχε μάθει να αγοράζει πανάκριβα με δανεικά, για να ικανοποιήσει τα κατάλοιπα του από τα 400 χρόνια σκλαβιάς…
Οι Ολυμπιακοί καλόμαθαν στο μοντέλο του Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος ικανοποιούσε στο έπακρο «τα θέλω» της εξέδρας… Ένα μοντέλο διοίκησης, το οποίο ήταν πολύ κοντινό σ’ εκείνο του αείμνηστου Νίκου Γουλανδρή, ο οποίος – σε μια εντελώς διαφορετική εποχή – αγόραζε χωρίς να σκέφτεται λογιστικά την ενασχόληση του με τον αθλητισμό…
Μόνο που το συγκεκριμένο μοντέλο ξεπεράστηκε… Ακόμα και στις μεγαλύτερες αγορές της Ευρώπης… Αγόρασε ένα σωρό παικταράδες η Ρεάλ και την ίδια στιγμή πούλησε τον Ντι Μαρία στην Μάντσεστερ… Μόνο κάτι Άραβες και κάτι Ρώσοι κροίσοι, που δεν μπορούν να υπολογίσουν τις περιουσίες τους, συνεχίζουν να χαλάνε αλόγιστα δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς να περιμένουν να τους επιστραφούν…
Βέβαια η γκρίνια για τον Μαρινάκη εδράζεται αλλού… Έχω την αίσθηση πως ακόμα και τον Ροναλντίνιο να έφερνε αύριο το πρωί, οι περισσότεροι γαύροι θα γκρίνιαζαν σαν ανικανοποίητες γεροντοκόρες…
Αντιλαμβάνομαι ότι η οικονομική κρίση μας έχει χτυπήσει όλους κατακούτελα και η «συνταγή» Μαρινάκη, δεν βοηθάει για να «ξεδώσουμε» από την δύσκολη καθημερινότητα μας… Έτσι κι αλλιώς το ποδόσφαιρο, πριν και πάνω απ’ όλα είναι διασκέδαση… Εκτόνωση… Ωστόσο υπάρχουν και όρια…
Έχω παίξει ποδόσφαιρο, πηγαίνω στα γήπεδα από το 1978 και έχω διαρκείας στον Ολυμπιακό από το 1987… Δεν είμαι προπονητής, ούτε ειδήμων… Αλλά σαν φίλαθλος, που έχει δει τον Λοσάντα, τον Αναστόπουλο, τον Ντέταρι, τον Προτάσοφ, τον Ζιοβάνι, τον Ριβάλντο και τον Ιμπαγάσα μπορώ να πω, ότι ο Μαρινάκης κινήθηκε πανέξυπνα στις μεταγραφές…
Με εξαίρεση την περίπτωση Μανωλά, αντικατέστησε αυτούς που πούλησε με καλύτερους και κέρδισε και αρκετά εκατομμύρια, ώστε η εταιρεία να έχει ταμείο, για παν ενδεχόμενο…
Πάμε να δούμε με ποδοσφαιρικούς όρους τις κινήσεις του Ολυμπιακού… Στην πιο κομβική θέση αυτή του τερματοφύλακα, έδωσε 6 εκατ. ευρώ και κράτησε τον Ρομπέρτο… Τι να σχολιάσει κανείς… Αν δεν ήταν ο Ρομπέρτο πέρυσι, ο Ολυμπιακός θα έβγαινε τέταρτος στον όμιλο του Τσαμπιονς Λίγκ…
Στη θέση του δεξιού μπακ, έφυγε ο Μιγκελ Τόρες που δεν βοήθησε καθόλου και ήρθε ο Ομάρ Ελαμπνελαουί… Πιο τεχνίτης, πιο γρήγορος και πιο νέος ο Νορβηγός, με προβλήματα στην αμυντική του συμπεριφορά, τα οποία καλύπτει ο Σαλίνο, ο οποίος θα παίζει στην Ευρώπη και στα ντέρμπι, μέχρι ο Ομάρ να μάθει…
Στην θέση του αριστερού μπακ, έφυγαν ο Χολέμπας και ο Μπονγκ και ήρθαν οι Μαζουάκου και ο Γιαννούλης… Ο Μαζουάκου θεωρώ πως είναι ισάξιος του Χολέμπας, χωρίς βέβαια να έχει τις εμπειρίες του… Αμυντικά είναι επιρρεπής, όχι τόσο όμως όσο ο Χοσέ, ο οποίος αμυντικά ήταν κίνδυνος θάνατος… Να θυμίσω τις «επικές εμφανίσεις» του με την Λεβάντε, καθώς και την πολύτιμη προσφορά του για να πάρει μεταγραφή στην Αγγλία ο Μαυρίας… Ο Γιαννούλης και γρήγορος είναι και επαρκέστατος αμυντικά… Να θυμίσω πως πέρυσι στα παιχνίδια Ολυμπιακού-Ατρομήτου και στο Περιστέρι και στο Καραϊσκάκη, ο Κάμπελ δεν ακούμπησε μπάλα…
Πάμε λοιπόν στα σέντερ μπακ… Εδώ όντως ο Ολυμπιακός αποδυναμώθηκε… Ειδικά τις αμυντικές ικανότητες, την ταχύτητα και την αλτικότητα του Μανωλά ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ θα μπορούσε να τα αντικαταστήσει στην παρούσα φάση… Ο Αμπιντάλ αποτελεί εγγύηση… Ένα δίδυμο με τον Σιόβα θα ήταν αξιόπιστο, αλλά είναι και οι δύο αριστεροπόδαροι… Ο Μποτία έχει στοιχεία, αλλά δείχνει ψαρωμένος. Κομβικό στοιχείο για την ψυχολογία της ομάδας και της εξέδρας, αφού η ασφάλεια στην άμυνα αποτελεί τον θεμέλιο λίθο για την λειτουργία ολόκληρης της ομάδας…
Στα χαφ ο Ολυμπιακός κατά τη γνώμη μου ενισχύθηκε… Μου άρεσε πάρα πολύ ο Σάμαρης… Αλλά για οκτάρι και όχι για εξάρι που έπαιζε… Ο Εντινγκά είναι το καλύτερο εξάρι του Ολυμπιακού και ας γκρινιάζουν όσο θέλουν… Ο Κασάμι είναι ο ποδοσφαιριστής που έλειπε από τον Ολυμπιακό… Ο box to box μέσος με έφεση στο γκολ… Ο Μανιάτης με τα τρεξίματα του είναι εδώ, ενώ ο Μπουχαλάκης δείχνει να είναι το «νέο πουλέν» του Μίτσελ… Για τον Σέρβο δεν έχω άποψη, αν και φίλος μου αθλητικογράφος που είναι λάτρης του Σερβικού ποδοσφαίρου (μιλάει και σέρβικα), μου είπε ότι είναι μια κλάση ανώτερος του Φέισα…
Στην επιθετική γραμμή ο Ολυμπιακός κοίταξε να καλύψει το μεγάλο κενό του Κάμπελ, αγοράζοντας 3 παίκτες!!!! Και τι παίκτες… Αφελάι, Ντοσεβί, Ντουρμάζ!!!! Το κενό του Μήτρογλου καλύφτηκε από τον Μήτρογλου, τον Μπενίτεζ και τον Διαμαντάκο (ενδεχομένως και τον Πουλίδο), ενώ ο Τσόρι και ο Σαβιόλα παραμένουν στο ρόστερ… Δεν ξέρω αν θα μείνει τελικά ο Σαβιόλα… Αν φύγει «έγκαιρα» να είστε σίγουροι πως κάποιο πιο ηχηρό όνομα απ’ αυτόν θα τον αντικαταστήσει….
Το ζητούμενο κατά τη γνώμη μου είναι η ομοιογένεια… Στην αρχή λογικά θα παίξουν όλοι οι παλιοί και όσοι έκαναν ολόκληρη την προετοιμασία με την ομάδα…
Στο δια ταύτα, να θυμίσω πως η πολύ καλή πορεία πέρυσι του Ολυμπιακού στο Τσαμπιονς Λιγκ στηρίχτηκε κατά κύριο λόγο σε 2+2 ποδοσφαιριστές… Στον Ρομπέρτο και στον Μήτρογλου κυρίως και στους Τσόρι και Σαβιόλα δευτερευόντως…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Και οι 4 είναι εδώ…