Υπό το πρίσμα μιας φοιτήτριας και οικότροφου της εστίας του ΑΠΘ.

ρυθμό τόσο το εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο των καθηγητών, όσο και η φοίτηση των σπουδαστών. Τελευταίο πρόβλημα που αναδύθηκε ήταν η έλλειψη θέρμανσης ολόκληρης της Πανεπιστημιούπολης. Βλέπω καθημερινά να βγαίνουν ανακοινώσεις με νέες διαθεσιμότητες ανθρώπων, οι οποίοι στην ουσία αποτελούν τη βάση της ομαλής λειτουργίας του Πανεπιστημίου. Απολύονται εν ολίγοις εργαζόμενοι, που όχι μόνο χρήσιμοι είναι, αλλά χωρίς την παρουσία τους δημιουργούνται κενές θέσεις που είναι ανάγκη να καλυφθούν άμεσα!

Οι διαθεσιμότητες των διοικητικών υπαλλήλων προκαλούν εμπόδια και στην -εύρυθμη κατά τ’ άλλα- λειτουργία των τεσσάρων (Α’, Β’, Γ’ και Δ’ ) φοιτητικών εστιών που παραχωρεί το Πανεπιστήμιο, και οι οποίες στεγάζονται στις Σαράντα Εκκλησιές (οι τρεις) και (η τέταρτη) στο παλιό ξενοδοχείο “Εγνατία” της οδού Λέοντος Σοφού. Μέχρι πρότινος οι εστίες υπάγονταν στο Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας (Ε.Ι.Ν), το οποίο μετονομάστηκε σε Ίδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης (Ι.ΝΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ) μετά τη συγχώνευση διά απορροφήσεως του Ινστιτούτου Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων (Ι.Δ.ΕΚ.Ε) και του Ινστιτούτου Νεολαίας σε ενιαίο φορέα, που εποπτεύεται από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, βάσει της ΚΥΑ 127175/Η (ΦΕΚ Β2508/4-11-2011). Πολλοί διοικητικοί έχουν απολυθεί από θέσεις του λογιστηρίου, της διαχείρισης και του εστιατορίου, που παίζουν καταλυτικό ρόλο για τον ορθό μηχανισμό των εστιών.

Διανύω το τρίτο έτος των σπουδών μου και από το δεύτερο κιόλας έρχομαι αντιμέτωπη, όπως και όλοι οι οικότροφοι, με τα καίρια προβλήματα, στα οποία ή θα δίνεται μια πρόσκαιρη λύση ή θα μένουν στον αέρα. Από την αρχή του ακαδημαϊκού έτους 2012-13 θυμάμαι πως είχε δημιουργηθεί θέμα σχετικά με τη σίτιση των εστιακών. Το πρόβλημα τακτοποιήθηκε, για να έρθει ξανά στην επιφάνεια στην αρχή του επόμενου έτους 2013-14. Η αρρυθμία αυτή είναι αλληλένδετη με την απόφαση της διαθεσιμότητας διοικητικών υπαλλήλων. Αυτή τη στιγμή όλες οι εστίες έχουν φαγητό στο εστιατόριο, αλλά στο τέταρτο στεγαζόμενο κτίριο δεν προσφερόταν φαγητό για αρκετό καιρό, καθώς οι δύο οδηγοί (διοικητικοί κι εκείνοι), που είχαν αναλάβει τη μεταφορά του, απολύθηκαν, όπως ήταν αναμενόμενο. Αυτό σήμαινε πως οι οικότροφοι της Δ’ εστίας έπρεπε καθημερινώς να μετακινούνται στις άλλες εστίες για να φάνε ή να προσπαθήσουν να μαγειρέψουν στα μικρά δωμάτια, που κάτι τέτοιο είναι απίθανο, μιας και δεν υπάρχουν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις και πολλές φορές ούτε η οικονομική δυνατότητα. Βρέθηκε μια εφήμερη λύση με την πρόσληψη οδηγού από το catering που φέτος ανέλαβε τη σίτιση των τεσσάρων εστιών. Κάτι τέτοιο όμως, όπως προαναφέρθηκε, είναι προσωρινό, οπότε από του χρόνου θα προκύψει το ίδιο θέμα, καθώς δεν είναι σίγουρο πως το συγκεκριμένο catering θα χορηγεί εκ νέου φαγητό στις εστίες.

Ένα εξίσου σημαντικό θέμα είναι η στέγαση των οικότροφων. Οι συνθήκες διαβίωσης είναι άκρως ανθυγιεινές. Πολλά μπάνια έχουν χαλασμένα και ετοιμόρροπα ταβάνια, δυσλειτουργικές υδραυλικές εγκαταστάσεις, ακόμα και κατσαρίδες. Ο αρμόδιος υδραυλικός της Δ’ εστίας έρχεται σπάνια και προβλήματα που ενδεχομένως εμφανίζονται κατά καιρούς στα δωμάτια, δεν μπορούν να επιλυθούν άμεσα με αποτέλεσμα συχνά να χειροτερεύουν. Ακόμα όλα τα δωμάτια της εστίας χρήζουν απεντόμωσης, απολύμανσης και μικροβιοκτονίας. Επίσης, λέγεται πως είχε γίνει ένα σχέδιο ανακαίνισης της Δ’ εστίας, το οποίο για ανεξήγητους λόγους δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Καθόλου αμφίβολο που και αυτό έμεινε προφανώς στον αέρα.

Μείζον ζήτημα είναι επίσης η φύλαξη των εστιών, η οποία αρκετές φορές παρατηρώ πως είναι τελείως ανύπαρκτη, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των φοιτητών. Ο χώρος των εστιών είναι εύκολα προσβάσιμος από τον οποιονδήποτε. Στη Δ’ εστία έχουν ακουστεί κατά καιρούς αρκετά κρούσματα διαρρήξεων. Εξωεστιακοί μπαίνουν στο χώρο ανενόχλητοι και απαρατήρητοι, ανεβαίνουν στους ορόφους και προσπαθούν να παραβιάσουν -πολλές φορές με επιτυχία (!)- τις πόρτες των δωματίων. Είναι απαραίτητο να υπάρχει ένας τουλάχιστον φύλακας για την ασφάλεια ενός τόσο μεγάλου αριθμού διαμενόντων φοιτητών, ώστε να μην προστεθούν στη λίστα κι άλλα θύματα κλοπής.

Με την εισαγωγή του, κάθε οικότροφος συμβάλλει στα λειτουργικά έξοδα της εστίας με την καταβολή μηνιαίως ενός συγκεκριμένου χρηματικού ποσού. Παρόλα αυτά παραμένει άγνωστο από μέρους μας πού πηγαίνουν τα χρήματα και ποιές ακριβώς εστιακές δραστηριότητες και λειτουργίες υποστηρίζουν. Καλό θα ήταν από αυτά τα χρήματα να καλύπτεται η δαπάνη των μικροεπισκευών που απαιτούνται για τη συντήρηση της εστίας, αντί να ακούμε το ίδιο μότο «ό,τι χαλάει, δεν ξαναφτιάχνεται».

Πολύ φοβάμαι πως η κατάσταση θα συνεχίσει να ρέει με τον ίδιο προβληματικό ρυθμό. Μπορώ από τώρα να προβλέψω τι είδους προβλήματα θα συναντήσουμε οι εστιακοί το επικείμενο ακαδημαϊκό έτος του 2014-15· προβλήματα σίτισης, ίσως ακόμα και στέγασης. Η διαμονή των φοιτητών διακυβεύεται λόγω των αποφάσεων του Υπουργείου Παιδείας σχετικά με τις διαθεσιμότητες δυναμικού προσωπικού. Ίσως, ακόμα χειρότερα, οι εστίες να ιδιωτικοποιηθούν και να αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε για το κατά τ’ άλλα δωρεάν δικαίωμα στέγασης που προσφέρεται για την ελάφρυνση των χαμηλόμισθων οικογενειών. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος με την περιρρέουσα αμφιβολία. Και η αλήθεια είναι πως δεν μπορεί να επικρατήσει μια σχετικά αισιόδοξη οπτική με τις τωρινές απευκταίες συνθήκες.

Ο λόγος που με ώθησε να συντάξω το παρόν κείμενο είναι για να γνωστοποιήσω στο ευρύ κοινό τις δυσκολίες των εστιών που δεν έχουν πιθανότατα κοινοποιηθεί. Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερο άρχισα να συνειδητοποιώ πως πολλά άτομα δεν γνώριζαν τίποτα απολύτως για τα εσωτερικά προβλήματά μας. Ακόμα στοχεύω να ενημερώσω τις οικογένειες των μελλοντικών οικότροφων. Πρέπει εξ αρχής να πληροφορηθούν γι’ αυτές τις ελλείψεις και να γνωρίζουν με τι πρόκειται να έρχονται αντιμέτωποι κατά τη διαμονή των παιδιών τους στις φοιτητικές εστίες του ΑΠΘ. Είναι ανάγκη να παρθεί κάποια σοβαρή απόφαση για το μέλλον των εστιών και να εξαλειφθεί αυτή η επαναλαμβανόμενη ανησυχία και ανασφάλεια σίτισης και στέγασης που συνοδεύονται από λιγόχρονες λύσεις.

Οι εστίες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι ενός Πανεπιστημίου. Παίζουν καταλυτικό ρόλο για τη διαμονή χιλιάδων φοιτητών και χωρίς την ύπαρξή τους, πολλοί από αυτούς ίσως να μην έχουν την οικονομική ευχέρεια να πραγματοποιήσουν τις σπουδές τους με κάποιον άλλο εναλλακτικό τρόπο. Είναι πραγματικά κρίμα να στερούνται το όνειρο των σπουδών τους, επειδή τα εκπαιδευτικά ιδρύματα δυσλειτουργούν και δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τέτοια φλέγοντα ζητήματα. Εάν τώρα δημιουργούνται προβλήματα που με την έκβαση του χρόνου γίνονται ολοένα και μεγαλύτερη τροχοπέδη, στο άμεσο μέλλον τι πρόκειται να περιμένουμε;