Διεργασίες με η χωρίς τον “ξενοδόχο” ;

των ευρωεκλογών, αναγκάζει δανειστές , κόμματα , οικονομικούς και κοινωνικούς ¨”παράγοντες”, να επαναπροσδιοριστούν σε θέματα στα οποία καταγράφεται, κοινωνική και πολιτική αντίδραση!

Συγκεκριμένα ενώ τα μνημόνια δείχνουν αδύναμα να εξυπηρετήσουν τουλάχιστον το δημοσιονομικό πρόβλημα, ολοένα και περισσότερο διογκώνονται τα θέματα που σχετίζονται με την ανάπτυξη, την εργασία, το κοινωνικό κράτος τα δημόσια αγαθά και τις ανισότητες συμμετοχής της κοινωνίας στις επιπτώσεις διαχείρισης της κρίσης!
Η δημοκρατία δείχνει αδύναμο “εργαλείο”,αφού δεν είναι στα χέρια των πολιτών και της παραγωγικής βάσης!
Η κυβερνητική πλειοψηφία αισθάνεται αφόρητη την κοινωνική, παραγωγική και οικονομική πίεση !

Θέλει να «δικαιολογηθεί» πριν τις ευρωεκλογές,

—γιατί το εφαρμοζόμενο σχέδιο μοιράζει άνισα ευκαιρίες σε λίγους και δημιουργεί ένα οικονομικό μοντέλο κερδοσκοπίας με θύματα αιχμής, τη μεσαία τάξη ,την εργασία και τη νεολαία?
—γιατί τα εργαλεία ανάπτυξης παραδίδονται άνευ όρων και ετεροβαρώς σε μια άνιση ανταλλαγή . σε ποιους?…
Τα επιτελεία ενημέρωσης είναι σε διάταξη μάχης!

Ο στόχος γίνεται ευδιάκριτος! Να απαντηθεί το ερώτημα:

“Υπαρχει φως στο τούνελ, η χρειάζεται αλλαγή κατεύθυνσης” ;
Παρά τη φιλότιμη προσπάθεια να αναδειχθεί ότι υπάρχουν πολλοί πόλοι διαχείρισης της κρίσης, η πραγματικότητα προσγειώνει σε 2 επιλογές αντιμετώπισης του προβλήματος
Η μια είναι η συντηρητική ,αυτή που ταυτίζει την έξοδο από τα μνημόνια με την εφαρμογή οικονομικού μοντέλου «αχαλίνωτης αγοράς». Ζητά την ομηρεία με πολιτικές λιτότητας για τους πολλούς και δέχεται μόνο διαχειριστικού χαρακτήρα διαπραγματεύσεις.

Μ αυτή την επιλογή ταυτίζονται όσοι παρουσιάζουν την έξοδο ως «μονόδρομο», εξαντλώντας τις μεταξύ τους διαφορές σε θέματα αποτελεσματικότερης διαχείρισης.
Μ αυτόν τον πολιτικό κορμό, στο δρόμο προς τις ευρωεκλογές θα περισσεύουν οι “κορώνες” περί “τελευταίων μέτρων” περί «τερματισμού των μνημονίων» και αντικατάστασης τους απο “διαρθρωτικές (μετά)ρυθμίσεις” κτλ
Επιχειρήματα που θα θυμίζουν τους.. καλόγερους που βάφτιζαν το κρέας …ψάρι !

Από την άλλη πλευρά , επειδή τα αδιέξοδα των «διαχειριστικών διαπραγματεύσεων» θα γίνονται κοινωνικά κατανοητά ότι παράγουν ατελέσφορα αλλά και επώδυνα αποτελέσματα, η λαϊκή απαίτηση θα εκφράζεται ως αίτημα αλλαγής, επαναδιαπραγμάτευσης με συμμαχίες!
Αλλαγή ώστε, μαζί με την εξυγίανση να προωθείται ανάπτυξη με δημοκρατία και κοινωνική αλληλεγγύη!
Τα προηγούμενα καθιστούν φανερό, οτι πολύ δύσκολα η κοινωνία θα αποδέχονταν ως εκλογική επιλογή ,ένα δοτό “κεντροαριστερό” σε εισαγωγικά μόρφωμα, που ο ζωτικός του χώρος θα ήταν η καλλίτερη διαχείριση της νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολίτικης. Συμπλήρωμα σε πιθανό κυβερνητικό ατύχημα !

Άλλωστε το αδιέξοδο ύπαρξης ενός “κόμματος -παρακολουθήματος της δεξιάς”, δείχνουν να το διδαχτήκαν ακόμα και οι “δεξιόστροφοι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες” γι αυτό και στον συνασπισμό συνεργασίας με τη Μερκελ, επέβαλαν λεπτομερείς δεσμεύσεις,ανάπτυξης, κοινωνικής προστασίας,δημοκρατιας «ποσοτητοποιημενες» και εγκεκριμένες απο θεσμικά όργανα !

Σε κάθε περίπτωση η αποδεκατισμένη ελληνική κοινωνία και οικονομία, που δεν έχει καμία σχέση με το αντίστοιχο οικονομικοκοινωνικό status της γερμανικής, δεν έχει λόγο να επιλέξει μια εκλογικοπολιτικη καταγραφή «σωσίβιο», που θα εκφράζει μια “ερμαφρόδιτη κέντρο-αριστερά?», χωρις να εχει στο πύρινα της την αλλαγή της κυβερνητικής πολίτικης.
Οι ευρωεκλογές λοιπόν είναι ο χρόνος που ο λαός παίρνει τη σκυτάλη ,για να δείξει τι επιλέγει και με ποιους το επιλέγει !

Και τα κόμματα όπως και αν αυτοπροσδιορισμού θα κριθούν οριστικά για ποια από τις δυο επιλογές συμμαχίες εργάζονται…
Μ αυτή την έννοια ενώ το ζητούμενο θα είναι η πολιτική για έξοδο από τα μνημόνια ομηρίας , το δίλημμα θα είναι¨:

– με τις δυνάμεις της αλλαγής, ‘η της από(μετά)-ρύθμισης?
Στις εκλογές, σ αυτό το δίλημμα πολίτες θα αξιολογήσουν «τα περιεχόμενα» των κόμματων !Προφανώς όχι τα «φτιασιδώματα», τον μανδύα …σερβιρίσματος!

logiastarata.gr