«Κάτω από την επιφάνεια των ιδεολογικών και των πολιτικών σκοπιμοτήτων υπήρχε η μάζα των αθώων παιδιών, τυλιγμένων στα γρανάζια του χειρότερου πολέμου, του Εμφυλίου, αναγκασμένων να σκοτώσουν για να μην σκοτωθούν».
Είμαστε άραγε τόσο επιλήσμονες των ….
δεινών μας, ή κάποιοι σήμερα, ‘’μας σκοτώνουν’’ με τον τρόπο τους;
Ποιοι σήμερα, με συνθήματα φανατισμού και μίσους ,που δεν έχουμε και ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να έχουμε, οδηγούν την Ελλάδα και τα παιδιά μας , σε ένα νέο καταστροφικό εμφύλιο;
Ποια πολιτικά ή, κομματικά οφέλη είναι τόσο μεγάλα ,ώστε να θυσιάζουν τα παιδιά μας στο βωμό των ΑΝΤΕΘΝΙΚΩΝ και βρόμικων συμφερόντων τους;
Σήμερα όλοι ισχυριζόμαστε πως , ο καθένας αγαπά την Ελλάδα περισσότερο από τον άλλον.
Δηλαδή θα σκοτωθούμε για να ‘’αποδείξουμε’’ ότι εμείς αγαπάμε την Ελλάδα περισσότερο από..σας και το αντίθετο.
Ενεργούμε τόσο λανθασμένα και τόσο επικίνδυνα;
Είμαστε τόσο αφελείς, ή τόσο πωρωμένοι;